Canvas Blanco maakte met haar debuut al indruk, maar levert nu een waar meesterwerk af dat maar blijft verbazen
De
Nederlandse band Canvas Blanco leverde ruim vier jaar geleden een
bijzonder debuut af, waarop het de Europicana introduceerde. Die
Europicana wordt nu de toekomst in getrokken met onder andere
elektronische impulsen en zoveel verassende wendingen dat het je soms
duizelt. Exilio verdient absoluut een prijs voor een van de mooiste
verpakkingen van vinyl die ik ooit heb gezien, maar ook in muzikaal
opzicht is de tweede van de Nederlandse band een album om in te lijsten.
Canvas Blanco roept 1001 associaties op en voegt steeds weer andere
ingrediënten toe aan haar muziek. Met iedere noot groeit de bewondering
voor dit wonderschone album.
Canvas
Blanco is een Nederlandse band, die alweer ruim 4 jaar geleden verraste
met het uitstekende Call Me Lucky, Fat Or Skinny. Het debuut van de
band rond Jozua Koffeman, die eerder aan de weg timmerde met
Lorrainville en Brown Feather Sparrow, was volgens de band zelf te
omschrijven als “Americana met een flinke dosis fantasie”, oftewel
Europicana.
Ik
vergeleek de muziek op het debuut van Canvas Blanco vooral met de
albums van Sparklehorse en Calexico, al hoorde ik ook wel wat van het
net wat avontuurlijkere werk van Paul McCartney. Het debuut van de
Nederlandse band werd geprezen in meerdere recensies, maar uiteindelijk
viel de aandacht voor het eerste album van Canvas Blanco me toch wat
tegen. Albums als deze moet immers iedere muziekliefhebber horen.
Eerder
deze maand bracht de band een nieuw album uit, Exilio. Ik heb het
prachtig groen gekleurde vinyl al een tijdje in huis en kan inmiddels
concluderen dat Canvas Blanco haar zo terecht geprezen debuut heeft
weten te overtreffen. De band had na een geslaagde crowdfunding campagne
acht dagen de beschikking over een studio en nam in die acht dagen maar
liefst 18 songs op. Het levert ruim 70 minuten muziek op, verdeeld over
twee LP’s.
Canvas
Blanco heeft ervoor gekozen om het album pas later dit jaar uit te
brengen via de streaming media diensten. Ik kan daar aan de ene kant
begrip voor opbrengen, want de schoorsteen moet ook roken, maar aan de
andere kant maakt een band die niet meegaat met diensten als Spotify en
Apple Music het zichzelf extra moeilijk. Het zou doodzonde zijn wanneer
Exilio door de voorlopige afwezigheid op de streaming media platforms
tussen wal en schip valt, want Canvas Blanco heeft een prachtig en
bijzonder fascinerend album afgeleverd.
Het
is een album dat zich deels in het zelf gecreëerde hokje Europicana
laat duwen, maar de Nederlandse band slaat op haar nieuwe album ook
talloze andere wegen in. Exilio is volgens de band zelf “een
futuristisch verhaal over het net niet correct gekloonde wonderkind Sam
Towyer, die een uitweg zoekt uit een keurslijf van digitale
maakbaarheid”. Een echte conceptplaat dus, waarvan je het futuristische
aspect terug hoort in de muziek.
Ook
op Exilio verkent Canvas Blanco de grenzen van de Europicana, maar de
band heeft ook meer elektronica toegevoegd aan haar muziek. Na de
openingstrack vol elektronica en spoken word, combineert Canvas Blanco
op fraaie en bijzondere wijze invloeden uit de Americana met 1001 andere
invloeden.
Op
een of andere manier heb ik meer dan eens associaties met de muziek van
Talkings Heads, maar Exilio is de plaat die Talking Heads nooit gemaakt
heeft. Het ene moment klinkt het rootsy of folky, het volgende moment
hoor je flarden Radiohead, Wilco of toch weer iets heel anders. Het
knappe is dat Exilio een album is dat zowel rootsliefhebbers als liefhebbers van indie-pop moet kunnen aanspreken.
Ik
hou persoonlijk wel van albums die organische geluiden combineren met
elektronica en die zich graag in meerdere genres bewegen, maar zo goed
als Exilio van Canvas Blanco heb ik er niet veel. Canvas Blanco mikt op
haar nieuwe album een heleboel nogal uiteenlopende ingrediënten bij
elkaar en maakt muziek uit het verleden en muziek uit de toekomst. Het
is muziek die op zich niet onconventioneel klinkt, maar ondertussen doet
Canvas Blanco alles net wat anders.
Je
moet altijd maar afwachten hoe dat uitpakt, maar in het geval van
Exilio levert het een fascinerend album op dat de smaakpapillen op alle
mogelijke manieren aangenaam prikkelt. Echt veel te mooi om over het
hoofd te zien deze tweede van Canvas Blanco.
Erwin Zijleman
Je kunt Exilio hier kopen:
https://www.canvasblanco.com/store/
or listen to our Spotify Playlist to find out what we are writing about:
https://open.spotify.com/user/glazu53/playlist/6R9FgPd2btrMuMaIrYeCh6?si=KI6LzLaAS5K-wsez5oSO2g
No comments:
Post a Comment