Tree. Anna Elizabeth Laube

De Amerikaanse singer-songwriter Anna Laube kwam ik vorig jaar op het spoor dankzij een zeer positieve recensie in het Britse muziektijdschrift Mojo.
 
De vorig jaar verschenen titelloze plaat heb ik vervolgens nog heel vaak gedraaid en ben ik steeds meer gaan waarderen, zodat ik heel nieuwsgierig was naar nieuw werk van Anna Laube.
 
Vorig jaar schreef ik nog dat de Amerikaanse via Iowa City, Madison, Austin en het Belgische Luik uiteindelijk in San Francisco was terecht gekomen, maar inmiddels heeft Anna Laube, die zich nu overigens Anna Elizabeth Laube noemt, de Californische droogte al weer verruild voor het groenere Seattle (in de song Please Let It Rain In California Tonight gunt ze haar oude thuisbasis de regen die het zo mist de laatste jaren).
 
De onrust die Anna Elizabeth Laube kennelijk voelt wanneer het gaat om het kiezen van een thuisbasis, hoor je niet terug in haar muziek. Ook haar nieuwe plaat, Tree, laat immers weer een prachtig ingetogen en rustgevend geluid horen.
 
Vergeleken met zijn voorganger laat Tree een vrij sober geluid horen met een hoofdrol voor de akoestische gitaar, maar net als op deze voorganger is het een mooi verzorgd en fraai geproduceerd geluid. Anna Elizabeth Laube kan op meerdere instrumenten uit de voeten wat zorgt voor een veelkleurig geluid, waarin net als op de plaat van vorig jaar hier en daar op fraaie en subtiele wijze blazers worden ingezet.
 
Haar stem, die ik vorig jaar nog vergeleek met die van Natalie Merchant, Norah Jones en Neko Case, is al even veelkleurig. Tree laat flink wat invloeden uit de folk horen, maar Anna Elizabeth Laube gaat ook aan de haal met invloeden uit de country en jazz.

Wanneer de instrumentatie andere wegen in slaat doet haar stem dit ook. In de jazzy tracks schuurt de stem van de Amerikaanse dicht tegen die van Norah Jones aan, terwijl de meer folky tracks me aan Natalie Merchant doen denken en de tracks met invloeden uit de country associaties oproepen met Neko Case of Jolie Holland. Het zijn grote namen, maar Tree kan de vergelijking met deze grote namen aan.
 
Anna Elizabeth Laube is bij het grote publiek misschien nog relatief onbekend, maar aan de kwaliteit van haar muziek ligt dit zeker niet. Tree is een plaat vol wonderschone songs waarin eigenlijk alles klopt. Dat geldt voor haar eigen songs, maar ook voor de eigenzinnige cover versies van Bob Dylan's Wallflower en XO van Beyoncé.
 
Tree is een plaat die nog net wat beter is dan de plaat van vorig jaar en die het merendeel van de concurrentie echt een straatlengte voor blijft. Ik ben nu al benieuwd waar Anna Elizabeth Laube volgend jaar woont, maar weet eigenlijk al zeker dat ook haar volgende plaat er weer een is om in te lijsten.

Erwin Zijleman

Je kunt de plaat hier luisteren en kopen:

https://annaelizabethlaube.bandcamp.com