Make My Head
Sing... is al weer de derde plaat van de uit Kent, Ohio, afkomstige
Amerikaanse singer-songwriter Jessica Lea Mayfield.
Een
piepjonge Jessica Lea Mayfield dook al weer zes jaar geleden op als
achtergrondzangeres op Attack & Release van The Black Keys en maakte
zoveel indruk dat Black Key Dan Auerbach zich over haar ontfermde.
Dat leverde
later in 2008 het geweldige Blasphemy So Heartfelt op. De plaat kreeg
dankzij de link met The Black Keys (Dan Auerbach produceerde de plaat
uiteraard) flink wat aandacht en groeide wat mij betreft uit tot een van
de memorabele debuten van het jaar (al kwam ik daar pas aan het begin
van 2009 achter).
Het redelijk
ingetogen en behoorlijk sombere Blasphemy So Heartfelt werd in 2011
gevolgd door het nog veel donkerdere Tell Me. De wederom door Dan
Auerbach geproduceerde plaat was nog donkerder en indringender dan zijn
voorganger en liet bovendien uitstapjes buiten de kaders van de
Amerikaanse rootsmuziek horen. Tell Me was misschien nog wel beter dan
Blasphemy So Heartfelt en zette Jessica Lea Mayfield definitief op de
kaart als een van de betere en meer eigenzinnige Amerikaanse
singer-songwriters.
Ruim drie
jaar na Tell Me ligt er gelukkig weer een nieuwe plaat van Jessica Lea
Mayfield in de winkel. Jessica Mayfield heeft zich inmiddels losgeweekt
van haar leermeester Dan Auerbach en neemt op Make My Head Sing...,
samen met haar man Jesse Newport, de touwtjes zelf in handen.
Dat levert
direct in de eerste noten van de openingstrack een verrassend geluid op.
Zwaar overstuurde gitaren worden gecombineerd met loodzware drums,
waarna Jessica Mayfield met haar heldere vocalen klinkt als Mazzy Star’s
Hope Sandoval in haar beste dagen.
Make My Head
Sing... is niet over de hele linie zo stevig als de openingstrack, maar
blijft heel ver verwijderd van de rootsmuziek van het debuut van
Jessica Lea Mayfield. Make My Head Sing... laat zich vooral beïnvloeden
door 80s postpunk, 90s dreampop en shoegaze en 90s grunge. De plaat
biedt dus alle ruimte aan overstuurde gitaren, dromerige gitaarloopjes,
diepe bassen en loodzware drums.
Het is aan
de ene kant jammer dat Jessica Lea Mayfield op haar nieuwe plaat de
Amerikaanse rootsmuziek totaal is vergeten, maar aan de andere kant past
haar nieuwe geluid uitstekend bij haar heldere en wat onderkoelde
vocalen. Make
My Head Sing... herinnert zoals gezegd aan Mazzy Star, maar minstens
net zoveel aan Nirvana, Dinosaur Jr., The Cure (!), opvallend genoeg The
Black Keys en zeker ook Lush.
Jessica
Lea Mayfield en haar echtgenoot kiezen op Make My Head Sing... voor de
heilige drie-eenheid van de rock en roll (gitaar, bas en drums), maar
combineren deze voor de afwisseling eens met heldere, weemoedige en
licht dromerige vrouwenvocalen. Het levert muziek op waar ik van hou (de
hierboven genoemde bands schaar ik niet voor niets onder mijn
favorieten), maar het levert ook muziek op die iets toevoegt aan alle
muziek die er al is en die zich binnen de huidige revival van 80s en 90s
muziek moeiteloos staande weet te houden.
Van mij
mag Jessica Lea Mayfield de volgende keer best weer kiezen voor country
tranentrekkers, want ook dat kan ze als geen ander,
maar met meer van hetzelfde zou ik ook tevreden zijn. Jessica Lea
Mayfield kennende kiest ze over drie jaar echter weer voor een heel
ander geluid. Tot die tijd kan ik prima uit de voeten met deze
verrassend sterke plaat en zijn al even goede twee voorgangers. Groot
talent deze Jessica Lea Mayfield.
Erwin Zijleman
Je kunt hier naar 'I want to love you' luisteren.
No comments:
Post a Comment