Japanese Breakfast is het alter ego van de uit Philadelphia, Pennsylvania, opererende Michelle Zauner.
Deze
Michelle Zauner, die Zuid Koreaanse roots heeft, komt niet helemaal uit
de lucht vallen. Ze timmerde in kleine kring aan de weg met haar band
Little Big League en bracht als Japanese Breakfast al een aantal
cassettes (!) uit, voor ze in 2016 debuteerde met Psychopomp, waarop
Michelle Zauner de dood van haar moeder probeerde te verwerken.
Het vorig jaar verschenen Soft Sounds From Another Planet had ik al
wel eens beluisterd, maar bij vluchtige beluistering maakte het album op
mij zeker geen onuitwisbare indruk. Omdat ik de plaat zag opduiken in enkele aansprekende jaarlijstjes, heb ik de plaat echter een
nieuwe kans gegeven en wat eerder niet gebeurde, gebeurt nu
wel. Ik ben onder de indruk van de muziek van de Amerikaanse muzikante.
Japanese
Breakfast maakt op Soft Sounds From Another Planet muziek die zich heeft
laten inspireren door het universum, wat dromerige en ruimtelijke
klanken oplevert. Het zijn klanken die prachtig passen bij het warme en
verleidelijke stemgeluid van Michelle Zauner, dat de muziek op Soft
Sounds From Another Planet nog net wat lomer en dromeriger maakt.
Toch is de
muziek van Japanese Breakfast niet altijd muziek om bij weg te dromen.
De plaat citeert hier en daar uit de archieven van de dreampop en is ook
zeker niet vies van psychedelica, maar de songs van Michelle Zauner
hebben zo nu en dan ook een gruizige of tegendraadse kant. Deze komt
naar voren in voorzichtig opgebouwde gitaarmuren of in tegen de stroom
in draaiende gitaarlijnen, die de muziek van Japanese Breakfast voorzien
van net wat meer avontuur dan de gemiddelde indie-pop plaat.
Qua
invloeden blijft het zeker niet bij dreampop, psychedelica en wat
shoegaze, want Michelle Zauner gaat op Soft Sounds From Another Planet
ook aan de haal met indie-rock, synthpop, 80s pop en pure pop van dit
moment, waardoor haar muziek uiteindelijk lastig in een hokje is te
duwen en zich ook niet makkelijk laat vergelijken met die van anderen.
Wanneer ik dat probeer liggen namen als Jay Som, Soccer Mommy en Frankie
Cosmos het meest voor de hand.
De muziek
van Japanese Breakfast ging bij mij een aantal maanden geleden makkelijk
het ene oor in en het andere oor weer uit en dat verbaast me eerlijk
gezegd niet. Japanese Breakfast maakt op Soft Sounds From Another Planet
popliedjes die makkelijk vervliegen en die bovendien niet altijd direct
hun schoonheid prijs geven. Wanneer ik de plaat op de achtergrond laat
voortkabbelen blijft er nog steeds maar weinig hangen, maar wanneer ik
de muziek van Michelle Zauner met flink volume of met de koptelefoon
beluister dringen de songs op Soft Sounds From Another Planet zich stuk
voor stuk genadeloos op.
Japanese
Breakfast gaat op eigenzinnige wijze aan de haal met uiteenlopende
invloeden en springt hierbij van de hak op de tak. Het ene moment zit je
midden in de dreampop, het volgende moment opeens in de beste jaren van
Roxy Music, om de organische klanken vervolgens weer direct te
verruilen voor kille elektronica of juist voor nog meer warmte. Van
zoveel variatie moet je houden, maar als je er van houdt is de muziek
van Michelle Zauner muziek vol mooie verrassingen. Soft Sounds From
Another Planet springt even kris kras door het verleden, waarbij ook nog
een vleugje Phil Spector opduikt, maar schiet vervolgens op
intrigerende wijze en vol vertrouwen de toekomst in.
Hoe vaker je
de popliedjes van Japanese Breakfast hoort hoe zoeter en
onweerstaanbaarder ze worden. Waar de groei van Soft Sounds From Another
Planet durf ik momenteel nog niet te voorspellen, maar dat de plaat ver
gaat reiken is wat mij betreft zeker.
Erwin Zijleman
Je kunt Soft Sounds From Another Planet hier beluisteren en kopen:
https://michellezauner.bandcamp.com/album/soft-sounds-from-another-planet
Here's the link to our Spotify Playlist to find out what we are writing about:
https://open.spotify.com/user/glazu53/playlist/6R9FgPd2btrMuMaIrYeCh6?si=KI6LzLaAS5K-wsez5oSO2g
No comments:
Post a Comment