Ed Romanoff is een singer-songwriter uit New York, die zes jaar geleden, op zijn 53e (!), zijn eerste plaat uitbracht.
De
titelloze plaat deed, ondanks gastbijdragen van onder andere Josh
Ritter, Tift Merritt en Mary Gauthier, niet zo heel veel, al haalde de
plaat wel de Euro Americana Chart; een gerenommeerde roots ranglijst van
Nederlandse origine, die mij maandelijks interessante tips oplevert.
In
deze lijst dook Ed Romanoff eerder dit jaar op met een nieuw album.
The Orphan King stoot meteen door naar de tweede plaats en moest alleen
Mary Gauthier, die Ed Romanoff een paar jaar geleden in het zadel hielp,
voor zich dulden. Het
maakte me absoluut nieuwsgierig naar de tweede plaat van de Amerikaanse
muzikant en The Orphan King heeft me zeker niet teleurgesteld.
De
Amerikaanse laatbloeier wist ook voor zijn tweede plaat weer een aantal
aansprekende gasten te strikken, want dit keer geven onder andere
Rachael Yamagata, voormalig Dylan gitarist Cindy Cashdollar, de van
Springsteen bekende Cindy Mizelle en het prachtige roots duo Larry
Campbell en Teresa Williams act de présence, terwijl niemand minder dan
Simone Felice de plaat produceerde en de al eerder genoemde Mary
Gauthier meeschreef aan de titeltrack.
Ed
Romanoff maakt ook op The Orphan King weer geen geheim van zijn
bewondering voor oude (folk)helden als John Prine, Guy Clark, Phil
Ochs, Townes van Zandt en Kris Kristofferson, maar slaagt er ook in om
een eigen geluid te creëren, waarin ook zo nu en dan Dylan en
Springsteen opduiken.
Op
The Orphan King draait het voor een belangrijk deel om de mooie stem
van Ed Romanoff en om de verhalen die hij vertelt, maar de tweede plaat
van de singer-songwriter uit New York heeft meer sterke wapens.
Zo
worden de songs van de Amerikaan stuk voor stuk prachtig ingekleurd.
Simone Felice heeft de plaat voorzien van een tijdloos geluid waarin met
name de pedal steel en de accordeon zorgen voor mooie accenten, maar
ook de bijdragen van mandoline, banjo en viool mogen er zijn. The Orphan
King is bovendien voorzien van fraai gitaarwerk, dat prachtig kan
ondersteunen, maar ook elektrisch de aandacht op kan eisen met steviger
werk.
Ed
Romanoff maakt muziek die vaak in het hokje folk past, maar stiekem
bestrijkt de Amerikaan op zijn tweede plaat een breed palet binnen de
Amerikaanse rootsmuziek en gaat hij ook aan de haal met invloeden uit de
country, de bluegrass en zelfs de Southern soul of flirts met
Mexicaanse mariachi trompetten. Verder
zijn Keltische invloeden te horen, wat ongetwijfeld het gevolg is van
de DNA test die ruim tien jaar geleden aantoonde dat hij geen Russische
maar Ierse wortels heeft.
Ed
Romanoff is op The Orphan King een meester in het vertellen van mooie
verhalen. Het zijn vaak persoonlijke verhalen, maar de New Yorker schuwt
ook de actualiteit niet. Het zijn verhalen die mooi worden ingekleurd
door de bijzondere stem van Ed Romanoff die, zeker wanneer hij zich laat
ondersteunen door hele mooie vrouwenstemmen, ook wel wat heeft van
Leonard Cohen.
Het levert
een prachtig klinkende plaat vol echo’s uit het verleden op die door de
fraaie voordracht van Ed Romanoff en zijn indringende verhalen meer
effect sorteert dan de meeste platen in dit genre. Een belofte kunnen we
de bijna 60-jarige muzikant natuurlijk nauwelijks meer noemen, maar wat
ben ik benieuwd naar de toekomstige verrichtingen van deze
getalenteerde muzikant en wat geniet ik van zijn nieuwe plaat.
Erwin Zijleman
Here's the link to our Spotify Playlist to find out what we are writing about:
https://open.spotify.com/user/glazu53/playlist/6R9FgPd2btrMuMaIrYeCh6?si=KI6LzLaAS5K-wsez5oSO2g
No comments:
Post a Comment