Ik ben inmiddels al flink wat jaren heel enthousiast over de platen van de Amerikaanse singer-songwriter Matt Costa.
De
in Californië geboren en getogen muzikant koos lange tijd voor zijn
eerste liefde, het skateboard, maar toen een ongeval een professioneel
bestaan als skateboarder onmogelijk maakte, koos Matt Costa voor de
muziek.
Een
platencontract bij het label van Jack Johnson hielp de Amerikaanse
muzikant in het zadel, waarna hij in 2006 zeer verdienstelijk debuteerde
met Songs We Sing.
Op
zijn debuut liet Matt Costa een voorliefde horen voor met name 60s folk
en 70s singer-songwriter pop, maar andere invloeden waren nooit ver weg
en uiteraard strooide Matt Costa driftig met Californische
zonnestralen.
Het
is een lijn die fraai werd doorgetrokken op Unfamiliar Faces uit 2007,
Mobile Chateau uit 2010 en Matt Costa uit 2013, waarna het helaas stil
werd rond de Amerikaanse singer-songwriter. Matt Costa maakte twee jaar
geleden nog wel een nauwelijks opgemerkte filmsoundtrack, maar is vijf
jaar na zijn titelloze plaat eindelijk terug met een nieuw album.
Santa
Rosa Fangs is een conceptplaat over een Californische vrouw en haar
broers, maar de plaat is ook te beluisteren als een lofzang op The
Golden State of als een terugblik op het leven van Matt Costa tot
dusver.
Ook
op Santa Rosa Fangs haalt Matt Costa de mosterd weer vooral in het
verre verleden en met name in de jaren 60 en 70, maar de Amerikaanse
muzikant heeft zo langzamerhand ook een duidelijk eigen geluid
gecreëerd, waarin uiteenlopende invloeden aan elkaar worden gesmeed.
Het
levert ook dit keer een werkelijk geweldige serie popliedjes op. Laat
Santa Rosa Fangs uit de speakers komen en de zonnestralen vliegen je
onmiddellijk om de oren. De zonnige en tijdloze popsongs van Matt Costa
zijn niet alleen volstrekt onweerstaanbaar, maar zitten ook razend knap
in elkaar en zijn zeker niet van het type die het ene oor in gaan en het
andere weer uit, hoe aangenaam dat ook kan zijn.
Matt
Costa schudt de tijdloze en hopeloos verslavende popliedjes misschien
bijna achteloos uit de mouw, maar ondertussen is over ieder detail
nagedacht en citeert de Amerikaan net zo makkelijk uit de catalogus van
The Byrds en The Beach Boys als uit die van Oasis en Elliott Smith en
vermengt hij ook nog even John Lennon met World Party.
Het
geluid op Santa Rosa Fangs is net wat meer rechttoe rechtaan dan het
geluid op de directe voorganger, maar zit vol spitsvondigheden. Matt
Costa is nog altijd een kind van het zonnige en lome Californië, maar op
zijn nieuwe plaat klinkt hij ook net zo scherp en stekelig als de
pioniers van de Amerikaanse new wave uit New York.
Na
één keer horen was ik al weer hopeloos verliefd op de onweerstaanbare
maar ook knappe popliedjes van Matt Costa, maar net als de vorige platen
van de Amerikaan wordt ook Santa Rosa Fangs alleen maar beter en beter.
Matt Costa maakte al een paar platen die je op ieder moment uit de kast
kan trekken en waarvan je altijd blij wordt. Santa Rosa Fangs is ook
weer een en het is wat mij betreft de beste van het stel. Met afstand
zelfs. Jaarlijstjesplaat dus.
Erwin Zijleman
Je kunt Santa Rosa Fangs hier beluisteren en kopen:
https://mattcosta.bandcamp.com/album/santa-rosa-fangs
Here's the link to our Spotify Playlist to find out what we are writing about:
https://open.spotify.com/user/glazu53/playlist/6R9FgPd2btrMuMaIrYeCh6?si=KI6LzLaAS5K-wsez5oSO2g
No comments:
Post a Comment