Waxahatchee is geen nieuwe naam op dit blog. Ook de vorige twee albums van deze Amerikaanse singer-songwriter werden gerecenseerd door Erwin Zijleman. Die kun je vinden via de zoekfunctie hierboven. Erwin blijkt nog meer onder de indruk te zijn van plaat nummer drie.
Waxahatchee,
het alter ego van Amerikaanse singer-songwriter Katie Crutchfield
maakte met Cerulean Salt uit 2013 en Ivy Trip uit 2015 al twee
jaarlijstjesplaten, maar overtreft beide platen vrij makkelijk met het
werkelijk fantastische Out In The Storm.
Op
haar nieuwe plaat bezingt de Amerikaanse singer-songwriter haar
liefdesbreuk of eigenlijk meer de ontsnapping uit een relatie die niet
goed voor haar was.
Het levert zeker geen plaat vol zielige luisterliedjes op, want Katie Crutchfield is vooral opgelucht. En boos.
In
de openingstrack uit zich dat in een behoorlijk stevige rocksong en Out
In The Storm bevat meer opvallend stevige songs. Deze stevige songs
worden gecombineerd met intiemere luisterliedjes en vooral met heerlijk
broeierige songs.
De
muziek van Waxahatchee vergeleek ik in het verleden met de klassieker
Exile In Guyville van Liz Phair (totaal onvergelijkbaar met haar andere
platen) en met de muziek van onder andere PJ Harvey, Cat Power, Kristin
Hersh, Sinéad O'Connor, Juliana Hatfield, Ani DiFranco, Courtney
Barnett, Frankie Cosmos en Sleater Kinney. Het zijn allemaal namen die
ook weer opduiken bij beluistering van Out In The Storm, maar Katie
Crutchfield heeft op Out In The Storm toch vooral een eigen geluid.
Het
is een geluid dat enorm veel kracht en urgentie uitstraalt, waardoor de
plaat mij direct te pakken had. Vergeleken met Cerulean Salt en Ivy
Trip heeft Out In The Storm een veel voller bandgeluid en dat bevalt me
wel.
Waxahatchee
imponeert op haar nieuwe plaat met een vol en bij vlagen overweldigend
geluid, maar Out In The Storm klinkt door de persoonlijke teksten en de
mooie stem van Katie Crutchfield ook intiem. Natuurlijk
komt er de nodige persoonlijke ellende voorbij op de plaat, maar
Waxahatchee komt vooral sterker uit de relatie die achter haar ligt.
Out
In The Storm werd geproduceerd door de gelouterde John Agnello, die
alles en iedereen tussen Dinosaur Jr. en Sonic Youth en tussen Cyndi
Lauper en de Drive-By Truckers produceerde. Agnello heeft de nieuwe
plaat van Waxahatchee voorzien van een tijdloos rockgeluid met flarden
noiserock, maar heeft Out In The Storm ook voorzien van een broeierig
geluid dat de perfecte basis vormt voor de persoonlijke songs van Katie
Crutchfield.
Het
bandgeluid op de plaat krijgt mede vorm door bijdragen van Sleater
Kinney tour gitarist Katie Harkin en zus Allison, die aan het begin van
het jaar ook al een breakup-plaat afleverde. Het zorgt er allemaal voor
dat Katie Crutchfield zich comfortabel voelt en de kans krijgt om op Out
In The Storm tot grote hoogten te stijgen.
De
stevigere songs op de plaat komen aan als de spreekwoordelijke
mokerslag, de broeierige songs grijpen je genadeloos bij de strot,
terwijl de wat meer ingetogen songs op de plaat zorgen voor het
kippenvel en de diepe bewondering voor de muziek van Waxahatchee.
Ik
had Katie Crutchfield door haar vorige twee platen al heel hoog zitten,
maar Out In The Storm heeft mijn stoutste verwachtingen overtroffen en
is een mooi, krachtig en bijzonder muzikaal statement. Probeer overigens
de luxe editie van de plaat te pakken te krijgen, want hierop komen
alle songs ook nog eens in een ruwe demo vorm voorbij.
Erwin Zijleman
Je kunt Out In The Storm hier beluisteren en kopen:
https://waxahatchee.bandcamp.com/album/out-in-the-storm
No comments:
Post a Comment