woensdag 22 november 2017

The Mark Guiliana Jazz Quartet live, Lantaren Venster, Rotterdam Friday 17 November 2017

Foto: Tineke Guise
Zoals beloofd is hier het derde deel van Tinekes avonturen in David Bowie en jazz muziek. Eerst in het Nederlands, dan in het Engels.

As promised here is the third instalment of Tineke's adventures into David Bowie and jazz music. First in Dutch, then in English.

Deel 1 en 2, part 1 and two: http://wonomagazine.blogspot.nl/2017/11/saxofoon-verhalensaxophone-stories.html

Vrijdag 17 november zou The Mark Guiliana Jazz Quartet spelen in Lantaren Venster te Rotterdam. Aangezien Guiliana deel uitmaakte van de Blackstar band op Bowie’s laatste album, was ik nieuwsgierig. En omdat er op zijn recente CD een track staat met de titel “The Mayor of Rotterdam” had ik een vraag. Het toeval wilde dat ik de burgemeester een week eerder zou treffen bij de herdenking van de razzia van 1944 in het Feyenoord Stadion. Met de CD in mijn hand bracht ik de heer Aboutaleb op de hoogte van dit nummer. Hij wist er niets van maar wilde wel graag weten welke CD hij moest kopen. Ik had een recensie voor hem uitgeknipt dus die verdween in zijn zak.

Vrijdag de 17e zaten we op de eerste rij om te genieten van een kwartet bestaande uit bas, sax, vleugel en drums. Minder elektronisch dan bij het kwartet van Donny McCaslin twee weken eerder. Hij had Jason Lindler op keyboards, die daarin een geweldige rol speelde. Vanavond was het meer een doorsnee jazzavond maar dan wel met een fenomenale drummer die een fantastische, langdurige solo weggaf. Halverwege werd uiteraard hét nummer gespeeld met als toevoeging: “Dit is opgedragen aan een goede vriend”. Wie dan wel? Ineens schoot door mijn hoofd dat het wellicht over onze nachtburgemeester gaat, Jules Deelder, een groot jazzfanaat. Na een optreden van ongeveer 5 kwartier was het zover. Na een diepe buiging en een toegift kwam Chris Morrissey de bassist langs, die het nummer geschreven had. Ik vertelde dat ik onze burgemeester ertoe had bewogen hun CD te kopen. Dat vond hij leuk.
Die goede vriend was echter een heel sociaal iemand die bij vorige bezoeken aan Rotterdam veel voor hun had betekend en gedaan. Ze noemden hem zo. Toen echter het nummer officieel zo heette, zijn ze gaan googlen en konden de hele Wikipedia van Aboutaleb opdreunen. Hij had het nummer wel verdiend.” Zo herhaalden we het verhaal bij Mark Guiliana, maakten hem een groot compliment en kregen een handtekening op de CD. Ook hier weer hele normale, bescheiden, aardige mensen. Pure muzikanten.

Foto: Tineke Guise
Eén nummer van Bowie werd gespeeld: “Where are we now?” Op de CD is dat de laatste track, gevolgd door een kinderstemmetje dat zegt: “Thank you David Bowie”. David Bowie heeft dankzij zijn uitstapje naar de jazz deze mannen een groter en gevarieerder publiek bezorgd. Ze mogen hem zeker dankbaar zijn.


Tineke Guise


Friday 17 November The Mark Guiliana Jazz Quartet would be playing in Lantarenvenster in Rotterdam. Since Guiliana was part of the Blackstar band on Bowie's last album, I was curious. And because there is a track on his recent CD titled "The Mayor of Rotterdam" I had a question. As luck would have it the Mayor and myself would attend the commemoration of the RAID of 1944 in the Feyenoord stadium a week earlier. With the CD (called 'Jersey') in my hand I made Mr Aboutaleb aware of this song. He didn't know anything about it but wanted to know what CD he had to buy. I had a review for him which disappeared in his pocket. 
Friday the 17th we sat front row to listen to a Quartet consisting of bass, sax, piano and drums. Less electronic than the Quartet of Donny McCaslin two weeks earlier. He had Jason Lindler on keyboards, who played a great role. Tonight it was more a typical jazz evening but with a phenomenal drummer who gave away a fantastic, prolonged solo. Of course the song was played halfway through with the addition: "this is dedicated to a good friend". Who were they referring to? All of a sudden I thought it might be about our Night Mayor, Jules Deelder, a true jazz fanatic. After a performance of about 75 minutes we had to find the answer. After a deep bow and an encore the bassist Chris Morrissey came along, who had written the song. I told him I had made the Mayor of Rotterdam buy their CD. That was appreciated and he thought he should have been there.

Foto: Tineke Guise
That good friend, however, was a very social person who on previous visits to Rotterdam had meant much to them and solved any problem the band encountered. They gave him that particular nickname. However, when the CD was released officially they googled the Mayor of Rotterdam and were able to sum up the whole Wikipedia of Aboutaleb. The song was well deserved". We repeated the story to Mark Guiliana, made him a great compliment and got a signature on the CD. Again, all normal, humble, nice people. Pure musicians.

One Bowie song was played: "Where are we now?" That is the last track on the CD, followed by a child's voice that says: "Thank you David Bowie". David Bowie has given these men a larger and more varied audience thanks to his trip into the jazz world. They cannot but be grateful.


Tineke Guise

Geen opmerkingen:

Een reactie posten