De
naam Juanita Stein zal niet bij iedereen een belletje doen rinkelen,
maar liefhebbers van de platen van de Australische band Howling Bells
zullen waarschijnlijk direct enthousiast opveren.
Howling
Bells maakte tussen 2006 en 2014 vier platen van hoog niveau en het
zijn platen waartussen ik maar heel moeilijk kan kiezen.
De
Australische band wisselde op deze platen dromerige en licht gruizige
songs met elkaar af en raakte op haar platen aan nogal uiteenlopende
bands als My Bloody Valentine, Cocteau Twins en Mazzy Star.
De
prachtige stem van Juanita Stein speelde een hoofdrol op de platen van
Howling Bells, waardoor ik heel benieuwd was naar de eerste soloplaat
van de Australische, maar al enige tijd in Engeland woonachtige,
zangeres.
Op
America maakt Juanita Stein muziek die in het verlengde ligt van de
platen van Howling Bells, maar ze legt ook een aantal net wat andere
accenten. America klinkt wat minder gruizig dan de muziek van Howling
Bells en op een aantal momenten net wat lichtvoetiger. Hiernaast heeft
Juanita Stein meer invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek toegevoegd
aan haar muziek, maar laat ze ook een voorliefde voor tijdloze popmuziek
horen.
Die
laatste voorliefde strekt zich uit van de 60s girlpop en de perfecte
pop van Fleetwood Mac uit de jaren 70 tot de zwoele en onderkoelde pop
van Lana Del Rey. Het levert een geluid op dat me zeer bevalt en dat
bovendien overloopt van groeipotentie.
Juanita
Stein maakt indruk met broeierige songs met een randje roots, verleidt
met zwoele en zonnige pop en maakt ook nog altijd muziek die doet denken
aan die van Mazzy Star, een van mijn favoriete bands aller tijden.
Stein
kan op America net zo verleidelijk zingen als Hope Sandoval, maar
klinkt een stuk helderder, wat de eerste soloplaat van Juanita Stein
voorziet van meer zonnestralen dan de vooral donkere platen van Mazzy
Star.
America
is een plaat die heerlijk bedwelmt met tijdloos klinkende popliedjes,
maar hoe vaker je ze hoort, hoe knapper ze worden. Juanita Stein
imponeert op haar eerste soloplaat met heerlijke vocalen, maar heeft
haar aangename popsongs ook vol moois verstopt. Naast de al genoemde
invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek en de tijdloze popmuziek
verwerkt Juanita Stein op America ook meer dan eens invloeden uit de
psychedelica, wat de dromerige sfeer op de plaat nog wat verder
versterkt. De werkelijk prachtige gitaarlijnen op de plaat doen de rest.
America
deed het in eerste instantie vooral uitstekend op de vroege ochtend of
late avond, maar is inmiddels een plaat voor alle momenten. Zeker
wanneer je de plaat vaker hebt gehoord neemt het beeldend vermogen van
de plaat toe en tovert America van Juanita Stein beelden op het netvlies
die niet zouden misstaan in een volgende film van David Lynch.
America
van Juanita Stein krijgt vooralsnog nog wat minder aandacht dan de al
zo ondergewaardeerde platen van Howling Bells, maar is voor mij de
soundtrack van de zomer van 2017. Het is een zomer die van mij nog vele
maanden mag duren.
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar 'Stargazer':
https://www.youtube.com/watch?v=_SfLrOBUCKI
No comments:
Post a Comment