ISON
van de Iraans-Nederlandse zangeres en kunstenares Sevdaliza (Sevda
Alizadeh) verscheen een aantal maanden geleden al, maar is me toen echt
compleet ontgaan, net als de EP’s die ze de afgelopen jaren heeft
uitgebracht.
Omdat
de plaat ter ere van de release op vinyl een week of twee geleden, de
afgelopen weken nogmaals de hemel in werd geprezen, ben ik eindelijk
maar eens gaan luisteren naar het debuut van Sevdaliza en wat is het een
bijzondere en fascinerende plaat.
Daar
zijn ze inmiddels ook ver buiten de Nederlandse landsgrenzen achter,
want zelfs het invloedrijke Pitchfork heeft het debuut van Sevdaliza
inmiddels overladen met superlatieven.
Daar
valt echt helemaal niets op af te dingen, want Sevdaliza maakt
bijzondere, nee unieke muziek. Het is muziek die tot dusver vooral het
etiket triphop krijgt opgeplakt. Daar valt wel wat voor te zeggen, want
de bijzondere instrumentatie op de plaat en de lome ritmes doen wel wat
denken aan de muziek waarmee Portishead in de jaren 90 zoveel opzien
baarde.
Als
ik ISON vergelijk met het legendarische debuut van Portishead, valt op
dat Sevdaliza haar debuut heeft voorzien van een moderner en
gevarieerder geluid dan Portishead destijds deed. Het elektronische
klankentapijt op ISON is zwaar aangezet en valt op door loodzware
ritmes. Het is een behoorlijk experimenteel geluid, dat zeker bij eerste
beluistering veel vraagt van de luisteraar.
Het
geluid op het debuut van Sevdaliza is aan de ene kant zwaar aangezet,
maar klinkt ook ruimtelijk. Het is een geluid dat uiteindelijk volledig
in dienst staat van het fascinerende stemgeluid van Sevdaliza, die net
zo doorleefd kan zingen als Portishead zangeres Beth Gibbons, maar ook
moeiteloos kan opschuiven richting de moderne elektronische muziek of
richting muziek die met enige fantasie in het hokje avant garde kan
worden geduwd.
ISON
is zoals gezegd een plaat die in eerste instantie veel vraagt van de
luisteraar, maar na enige gewenning komt de plaat op fascinerende wijze
tot leven. De fascinerende instrumentatie van Sevdaliza en producer
Mucky zit vol dynamiek, avontuur en toverkracht. Wat het ene moment
loodzwaar klinkt, kan het volgende moment opvallend lichtvoetig klinken,
wat van ISON een vat vol tegenstrijdigheden maakt.
Het
ene moment luister je naar loodzware beats of vervreemdende
elektronische klanken, het volgende moment naar een aangenaam kabbelende
piano en honingzoete strijkers. De bijzondere stem van Sevdaliza voegt
alleen maar tegenstrijdigheden toe aan deze geweldige plaat. De
Iraans-Nederlandse zangeres gebruikt haar stem op bijzondere wijze als
instrument en kan zowel puur en eerlijk zingen als betoveren met zwaar
vervormde stemmetjes.
Bij
eerste beluistering is er op ISON zoveel te horen dat het je soms
duizelt, maar hoe vaker je de plaat hoort, hoe meer er op zijn plek
valt. Sevdaliza maakt het je zeker niet altijd makkelijk op ISON, maar
staat ook garant voor songs die je afwisselend compleet van je sokken
blazen of zwoel verleiden. Het levert een luistertrip op die qua
avontuur en intensiteit niet vaak zal worden overtroffen dit jaar. Dat
de plaat inmiddels wereldwijd wordt bejubeld is dan ook volkomen
terecht.
Ik
begrijp eerlijk gezegd niet waarom ik de plaat zelf eerder dit jaar heb
gemist, want als je zoekt naar het debuut van Sevdaliza is de plaat
opeens overal. Belangrijker is dat ik de plaat nu wel heb ontdekt, want
ISON van Sevdaliza zal, wanneer aan het eind van het jaar de balans
wordt opgemaakt, er een zijn die je echt niet mag missen.
Erwin Zijleman
Je kunt hier ISON in zijn geheel beluisteren:
https://www.youtube.com/watch?v=znV9KDsNtXY
No comments:
Post a Comment