De
Britse muzikant Ben Watt debuteerde in 1983 met North Marine Drive. De
plaat werd goed ontvangen door de critici en leek de start van een mooie
solocarrière, maar het liep anders.
Ben
Watt vormde in diezelfde periode immers ook een bandje met zijn vrouw,
ene Tracey Thorn, en dat bandje werd met haar in 1984 verschenen debuut
Eden direct wereldberoemd.
Bij
Everything But The Girl, want over die band heb ik het natuurlijk,
stond Ben Watt altijd wat in de schaduw van de bijzondere zangeres
Tracey Thorn, maar in muzikaal opzicht moet zijn rol niet onderschat
worden.
Ben
Watt transformeerde Everything But The Girl uiteindelijk van een loom
jazzy bandje tot een hip duo dat mee kon in de dance scene van de jaren
90. Toen het doek eenmaal was gevallen voor de band bleef Ben Watt de
elektronische dansmuziek trouw, tot hij in 2014 het sterke Hendra
afleverde.
Hendra
is me twee jaar geleden overigens compleet ontgaan en heb ik gelijk met
het deze week verschenen Fever Dream opgepikt. Ook Fever Dream is een
verrassend sterke plaat.
Ben
Watt maakte een paar jaar geleden nog elektronische dansmuziek, maar
daar is op zijn nieuwe plaat helemaal niets van terug te horen. Samen
met onder andere voormalig Suede gitarist Bernard Butler heeft Ben Watt
een tijdloze singer-songwriter plaat gemaakt. Het
is een plaat die herinnert aan de jaren 70 en het is een plaat die meer
dan eens associaties oproept met de platen van John Martyn, maar ook
een vleugje McCartney bevat.
Ben
Watt verrast op Fever Dream met indringende en persoonlijke popliedjes
met een vleugje blue-eyed soul. Het zijn popliedjes die fraai worden
ingekleurd met een grotendeels subtiele en stemmige instrumentatie.
Meest
in het oor springend in deze instrumentatie is het geweldige en soms
heerlijk ontsporende gitaarwerk van Bernard Butler, die laat horen dat
hij in de jaren 90 niet voor niets werd geschaard onder Engeland’s meest
talentvolle gitaristen, maar ook de subtiele maar uiterst trefzekere
ritmesectie mag er zijn.
De
songs op de plaat kabbelen bijzonder aangenaam voort, maar stralen ook
allemaal een enorme urgentie uit, waarbij Ben Watt's indringende zang
een belangrijke rol speelt.
We
worden momenteel wat overvoerd met jonge Britse singer-songwriters,
maar de zo langzamerhand ouwe rot Ben Watt blijft ze met speels gemak
voor. Verrassend sterke plaat, die ook nog eens subliem wordt afgesloten
met een prachtig en uiterst intiem duet met Marissa Nadler.
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar 'Gradually':
https://www.youtube.com/watch?v=Fkav_2QEZuU
Of Fever Dream kopen op Bol.Com
No comments:
Post a Comment