Je kunt hier naar 'Stubborn love' luisteren.
Recentelijk kwam ik
tijdens het zappen toevallig terecht bij de show rond de uitreiking van
de Grammys. Toen ik na een paar minuten verveeld weg wilde zappen,
kwamen The Lumineers op het podium. Ik heb een aantal minuten met open
mond gekeken en vervolgens was ik om. Het vorig jaar verschenen
titelloze debuut van de band uit Denver, Colorado, kwam onmiddellijk van
de stapel en is vervolgens niet meer uit de cd speler van mijn auto
gekomen. The Lumineers maken op hun debuut opzwepende akoestische
folkpop die is gegoten in buitengewoon aanstekelijke songs. De
instrumentatie op de plaat is behoorlijk traditioneel en wordt
gecombineerd met werkelijk fantastische zang. Op het eerste gehoor doet
het wel wat denken aan de muziek van Mumford & Sons, maar
uiteindelijk hoor ik toch vooral verschillen. Alle songs op het debuut
van The Lumineers zijn samengesteld uit dezelfde bouwstenen. De basis
bestaat uit ingetogen akoestische klanken waarin afwisselend gitaren,
banjo’s, violen, cello’s en piano’s opduiken. De akoestische basis wordt
in veel songs voorzien van een wat minder ingetogen percussie, hier en
daar aangevuld met handgeklap. Deze enerverende instrumentatie wordt
vervolgens gecombineerd met de prachtige vocalen van de zanger van de
band, die hier en daar wordt ondersteund door zijn twee mede
bandgenoten. Het bovenstaande is al genoeg voor een opvallende plaat,
maar The Lumineers vallen wat mij betreft pas echt op door hun geweldige
songs. Het zijn aan de ene kant songs vol humor, maar ook het leed
wordt niet geschuwd, waardoor het debuut van The Lumineers je heen en
weer slingert tussen zeer uiteenlopende emoties. Vooral vanwege de
vocalen ligt de vergelijking met Mumford & Sons wel wat voor de
hand, maar in muzikaal opzicht tappen beide bands toch uit andere
vaatjes. Amerikaanse folk vormt de basis van de muziek van The Lumineers
en deze wordt afwisselend op traditionele en moderne wijze ingezet. Het
zijn bij eerste beluistering vooral de vrolijke uptempo songs die je
hart weten te winnen, maar na enige gewenning hebben ook de uiterst
ingetogen en over het algemeen melancholische songs flink wat impact en
juist in deze songs valt op hoe mooi de zang op de plaat is. Het debuut
van The Lumineers schaar ik inmiddels onder de betere platen van 2012.
Een ieder die de plaat net als ik vorig jaar gemist heeft, adviseer ik
dan ook dringend om er nog eens naar te luisteren. Grote kans dat The
Lumineers ook jou weten te verleiden.
Erwin Zijleman
Je kunt The Lumineers hier
of hier bestellen
No comments:
Post a Comment