maandag 20 februari 2012

Nothing is Wrong. Dawes


Nothing is wrong. Dawes

Dawes is een band uit Los Angeles, Ca en dat is niet raar als je naar de band luistert. Ruim 40 jaar west coast popmuziek rolt mijn speakers uit op een manier die alleen maar als een warm bad valt te omschrijven. Meteen in opener ‘Time spent in Los Angeles’ waan ik mij in lang vervlogen tijden. De heerlijk aangehouden klanken van een orgel zorgt ervoor dat de song direct beklijft.

Namen? Laat ik beginnen met de samenzang van CSN&Y of The Byrds. Beide bands hebben David Crosby gemeen en Dawes heeft die kwaliteit ook, waar iemand precies dat laagje extra harmonie geeft in de samenzang. (Anno 2012 hoor ik dan Fleet Foxes te zeggen, maar sorry, ik heb nog niet één nummer van die band gehoord dat blijft hangen bij me.) Een gitaar als in Neil Young & Crazy Horse valt ook op. The Band, nog een naam die mij te binnen schiet, maar ook de vroege Eagles en heel veel van wat na hen kwam. Overigens zonder hinderlijk te zijn. Er is hier geen sprake van kopieerlust. Deze jongens zijn duidelijk hun eigen band. Met een extra vermelding voor de warme stem van zanger Taylor Goldsmith. Ik kan uren naar hem luisteren.

Dawes is niet de absolute top in alt.americana, maar ik sluit niet uit dat dit niveau haalbaar is voor de band. De songs hebben geregeld net dat beetje extra. Daar refereer ik aan Wilco, zonder het experiment en de over the top momenten, die Wilco karakteriseren. Eigenlijk durf ik hier te beweren dat mensen die genoemde bands naar waarde schatten, Nothing is wrong doof aan kunnen schaffen. Dawes houdt een belofte in zich voor de toekomst. Niet alleen is er “nothing wrong”, het is zeer goed. ‘If I wanted someone’ is zelfs briljant. ‘Moon in the water’ wordt prachtig klein gehouden en laat mij een beetje smelten. En dan moeten de oohs in ‘Million dollar bill’ nog komen. U begrijpt het, ik heb er een bandje bij om goed in de gaten houden. (En toen zegden ze het concert in de Q-Bus af. Daar baalde ik enorm van.) Een band die ik te laat ontdekte voor de eindejaar lijst van 2011 (en 2010, want hun eerste cd North hills is ook alleraardigst). Dawes, onthoudt u die naam.

 Wo.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten