When the dust settles. The Parlor Soldiers

“Krenten uit de pop” is het blog dat wordt bijgehouden door WoNo Magazine schrijver Erwin Zijleman. Daar kwam ik de recensie tegen voor When the dust settles van The Parlor Soldiers. De recensie greep meer dan mijn gemiddelde aandacht. Dezelfde dag bezocht ik de site van het duo en na het geweldige nummer ‘Shallow grave’ besloot ik de cd al aan te schaffen. Geld overgemaakt en in dezelfde minuut had ik het zipbestand in mijn mailbox staan. Ik ben een sucker voor goede man-vrouw samenzang en dat spat van dit heel stoere, licht ruige, maar zeer elementair, kale nummer af.

Alex Culbreth, de heer en Karen Jonas, de dame, zingen de sterren van de hemel. De wat rauwe stem van Alex, die in de richting gaat van de jonge Levon Helm, vermengt zich met de, in vergelijking, engelachtige klanken van Karen, wat een combinatie oplevert, waar ik als een blok voor val. Soms neigt haar stem iets teveel naar country, denk snik, maar valt voor mij steeds aan de goede kant. De band komt uit Fredericksburg, Va., waar ik ooit in zo’n grappige combinatie van boekwinkel en koffiezaak een heerlijk stuk taart heb zitten eten. De invloed van de Appalachen, die hier niet ver vandaan liggen en daar de Blue Ridge Mountains worden genoemd, waarachter de Shanandoah weer stroomt, treedt af en toe naar voren. Soms tegen kale countryblues aanschurend en dan weer zoals in het nummer ‘Crazy’ richting pure, ruige countryfolk, zoals Nancy & Lee dat ook zo goed konden in ‘Jackson’. Karen Jonas wint op stemprestatie, Alex net niet. Qua invloeden kom ik uit op iemand als Gillian Welch, ‘Jolene’, van Dolly Parton, maar ook het verhalende in de teksten van singer-songwriters als Matt Harlan of Adam Carroll mag niet onvermeld blijven. Je ziet het voor je ogen gebeuren, zoals het hoort bij dit soort teksten.

When the dust settles is een prima debuutcd. Wie hem wil horen, verwijs ik naar de website van de band. Daar kun je hem direct aanschaffen voor $10, dat bleek €8,14. Koopje, mijnheer Sonneberg!

Wo.