Posts
Rosali ontdekte ik een paar jaar geleden min of meer per toeval, maar sindsdien kan ieder album van de Amerikaanse muzikante op mijn aandacht rekenen. Het leverde de afgelopen jaren twee uitstekende albums op, maar het deze week verschenen Bite Down vind ik nog net wat beter. Rosali is een prima zangeres en een uitstekend songwriter, wat ook dit keer een serie hoogstaande songs oplevert. Het zijn songs die dankzij wat impulsen uit de countryrock nog wat mooier zijn ingekleurd dan in het verleden, waarbij vooral de gitaren in het oor springen. Bite Down kreeg na de release zeker niet de meeste aandacht, maar is wel een van de beste albums van die week.
Het is knap hoe Rosali (Middleman) er iedere keer weer in slaagt om haar albums te voorzien van weinig aansprekende covers. Ook de foto op haar nieuwe album Bite Down spreekt, in ieder geval bij mij, niet erg tot de verbeelding en dat was bij haar vorige albums niet anders. Het is nog veel knapper hoe de Amerikaanse muzikante er keer op keer in slaagt om uitstekende albums af te leveren.
Het zijn albums die er helaas nog niet voor hebben gezorgd dat Rosali in wat bredere kring bekend is, wat ze gezien de kwaliteit van haar albums wel verdient. Of Bite Down hier verandering gaat brengen is maar de vraag, want het album is verschenen in een week waarin de concurrentie groot is, zeker ook in het genre waarin Rosali opereert. De Amerikaanse muzikante wist zich gelukkig wel gesteund door Amerikaanse muziekwebsites als Pitchfork en Paste, maar ook zonder deze steun zou ik het nieuwe album van Rosali absoluut hebben geselecteerd voor een plekje op de krenten uit de pop.
Ook op Bite Down laat Rosali in eerste instantie vooral horen dat ze een uitstekende songwriter is. De songs van de Amerikaanse muzikante waren op haar debuutalbum nog sober en folky, maar hierna is Rosali opgeschoven richting indiepop en indierock, waarin overigens ook nog altijd flink invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek zijn verwerkt. De laatste invloeden hebben op Bite Down weer wat aan terrein gewonnen en dat pakt wat mij betreft heel goed uit.
Ook op Bite Down staat de muzikante uit North Carolina weer garant voor songs die vrijwel onmiddellijk memorabel zijn. Het zijn bovendien songs waarvan je alleen maar heel gelukkig kunt worden, zeker als buiten ook de zon nog eens gaat schijnen. De songs van Rosali klinken toegankelijk en blijven makkelijk hangen, maar het is zeker niet zo dat Bite Down altijd kiest voor de makkelijkste weg. In muzikaal opzicht klinken alle songs op het nieuwe album van Rosali even aangenaam, maar er zijn ook volop interessante uitstapjes te horen, waarbij vooral de bijdragen van de gitaren opvallen.
Zeker wanneer invloeden uit de psychedelica en de countryrock worden toegevoegd en de gitaren de ruimte krijgen klinken de songs van Rosali echt fantastisch. Het combineert prachtig met de mooie maar ook eigenzinnige stem van Rosali, die zich nog steeds ontwikkelt als zangeres. De zang op Bite Down doet me met enige regelmaat denken aan Aimee Mann, een van mijn favoriete zangeressen. Ook in muzikaal opzicht doet Bite Down wel wat denken aan Aimee Mann, al schuurt de muziek van Rosali, met name in de wat stevigere passages, net wat meer en zit ze dichter tegen de Amerikaanse rootsmuziek aan.
Zeker in de toptracks op het album, zoals het werkelijk wonderschone Hills On Fire, laat Rosali horen dat ze de vergelijking met haar veel bekendere en hoger gewaardeerde collega’s makkelijk aan kan, maar ook over de hele linie is Bite Down een album van een opmerkelijk constante en hoge kwaliteit. Bite Down vind ik weer een stuk beter dan de vorige albums van de Amerikaanse muzikante, wat betekent dat de rek er nog niet uit is bij Rosali. Het gaat daarom vast een keer lukken met haar muziek, maar het echt uitstekende Bite Down verdient onmiddellijk de aandacht van een ieder met een zwak voor vrouwelijke singer-songwriters.
Erwin Zijleman
Je kunt Bite Down hier luisteren en bestellen:
https://rosali.bandcamp.com/album/bite-down
No comments:
Post a Comment