Posts
No Glory van h. pruz maakt misschien niet direct indruk met de zachte zang van Hannah Pruzinski en de nogal sobere klanken, maar de intieme songs van de singer-songwriter uit New York hebben iets. De subtiele accenten in de instrumentatie voorzien alle songs op het album van een eigen karakter en wanneer je eenmaal bent gevallen voor de zang wordt deze steeds mooier. No Glory van h. pruz is een album vol tedere en intieme songs, die door de persoonlijke teksten behoorlijk indringend zijn. Het zijn songs die zeker bij eerste beluistering aanvoelen als ruwe diamanten, maar luister wat vaker en de songs van h. pruz gaan steeds feller blinken en schitteren.
Je hebt albums die zich direct bij de eerste keer horen genadeloos opdringen, maar er zijn ook albums die meer tijd nodig hebben. No Glory van h. pruz is voor mij een album in de laatste categorie. Bij eerste beluistering vond ik de uiterst ingetogen songs met fluisterzachte zang weinig onderscheidend en ook weinig aansprekend, maar op een gegeven moment viel alles op zijn plek en raakte ik wel in de ban van de intieme songs van h. pruz op No Glory.
h. pruz is het alter ego van de Amerikaanse singer-songwriter Hannah Pruzinski. De singer-songwriter uit Queens, New York, die zichzelf ziet als een non-binair persoon, bracht de afgelopen twee jaar al twee EP’s uit, maar debuteert nu met een volwaardig album. Het is een album dat opent met wat getokkel op de akoestische gitaar, waarna de fluisterzachte zang van Hannah Pruzinski invalt. Het is een inmiddels redelijk beproefd recept binnen de indiefolk van het moment en het is een recept waarop ik ook wel wat raak uitgekeken.
No Glory is in muzikaal opzicht over de hele linie een behoorlijk sober album en ook de zang van de Amerikaanse muzikant blijft op het overgrote deel van het album ingetogen en fluisterzacht. Luister net wat beter en je hoort dat h. pruz de songs op No Glory van subtiele maar fantasierijke klanken heeft voorzien. In de meeste songs op het album domineert de akoestische gitaar, maar op de achtergrond duiken ook accenten op van piano, synths, bas, elektrische gitaar, percussie, klarinet en cello.
De instrumentatie is in vrijwel alle songs uiterst ingetogen of zelfs sober, wat in combinatie met de zachte stem van h. pruz een serie bijna verstilde songs oplevert. De singer-songwriter uit New York nam het album op in een afgelegen hut in Woodstock, New York, en heeft de stilte van de omgeving gevangen op haar album. De zang op No Glory is af en toe zo zacht dat je het gevoel hebt dat Hannah Pruzinski de rust in de omgeving niet wilde verstoren.
Het sobere karakter van No Glory komt bij vluchtige beluistering van het album niet goed over, maar wanneer je wat dieper in het album duikt en alles om je heen even buiten sluit, komen de intieme songs van h. pruz een stuk makkelijker binnen. Hannah Pruzinski maakt ook deel uit van de New Yorkse rockband Sister, maar op een enkele net wat uitbundigere song op No Glory na, wordt op het debuutalbum als solomuzikant gekozen voor de intimiteit. Die intimiteit wordt versterkt door de persoonlijke teksten, waarin pijn uit het verleden niet uit de weg wordt gegaan. Het voorziet de songs van h. pruz van een emotionele lading, die de songs op No Glory nog wat mooier en indringender maakt.
Het debuutalbum van h. pruz is een album dat ik zomaar aan de kant had kunnen schuiven en dat in het enorme aanbod van het moment makkelijk tussen wal en schip zou kunnen vallen. Dat was bij mij ook gebeurd wanneer ik was af gegaan op mijn eerste indruk, die zoals gezegd niet heel positief was. Inmiddels maakt No Glory een hele andere indruk.
De persoonlijke songs, die in de meeste gevallen de tijd nemen, worden bij beluistering met volledige aandacht alleen maar mooier en ondanks het beperkte instrumentarium en de vrijwel uitsluitend ingehouden zang van Hannah Pruzinski vind ik No Glory inmiddels ook zeker geen eenvormig album. Het is een album dat aansluit bij de betere indiefolk albums van het moment, maar het had net zo goed een folkalbum uit de jaren 60 of 70 kunnen zijn. Neem er de tijd voor en je hebt er een prachtalbum bij.
Erwin Zijleman
Je kunt No Glory hier luisteren en bestellen:
https://hpruz.bandcamp.com/album/no-glory
No comments:
Post a Comment