Posts
Het debuutalbum van Kassi Valazza uit Portland, Oregon, trok vier jaar geleden niet veel aandacht, maar het deze week verschenen Kassi Valazza Knows Nothing eist de aandacht nadrukkelijk op. Dat doet het album met een werkelijk wonderschone instrumentatie, met tijdloos klinkende songs vol invloeden uit de folk en country van weleer en vooral met de bijzondere stem van de Amerikaanse muzikante. Het is een stem die vanaf de eerste noten garant staat voor kippenvel en hoe vaker je naar het album luistert, hoe mooier de stem van Kassi Valazza wordt. Kassi Valazza Knows Nothing is een van de beste rootsalbums van 2023, dat lijkt me nu al zeker.
Kassi Valazza Knows Nothing van de Amerikaanse singer-songwriter Kassi Valazza ziet er uit als een vergeten klassieker uit de jaren 60 of 70 en zo klinkt het album ook. De eerste noten van het album nemen je mee terug naar de countrymuziek uit vervlogen tijden en dat gevoel wordt alleen maar versterkt wanneer Kassi Valazza begint te zingen. De muzikante uit Portland, Oregon, beschikt over een stem die me onmiddellijk raakte. Het is een stem vol emotie en weemoed en het is bovendien een stem die herinneringen oproept aan grote folk- en countryzangeressen uit het verleden.
Room In The City, de openingstrack van het album, zorgde bij mij voor kippenvel en dat kippenvel is niet meer verdwenen bij beluistering van het tweede album van Kassi Valazza. De in Arizona opgegroeide muzikante debuteerde in 2019 met het in eigen beheer uitgebrachte Dear Dead Days, dat ik destijds helaas niet heb opgepikt. Het is een uitstekend debuutalbum, maar het op het gerenommeerde Loose label uitgebrachte Kassi Valazza Knows Nothing is nog veel beter.
Het is in eerste instantie vooral de verdienste van de zeer aansprekende stem van de Amerikaanse muzikante, want wat vertolkt Kassi Valazza haar persoonlijke teksten met veel gevoel. Het zijn teksten die melancholie en weemoed in grote golven over je uit storten, maar Kassi Valazza weet haar zang mooi te doseren en vervalt nergens in overdreven tranentrekkers of pathos.
De zang op Kassi Valazza Knows Nothing is van een bijzondere schoonheid en intensiteit, maar het album heeft veel meer te bieden. Het tweede album van Kassi Valazza klinkt in een aantal tracks als een vergeten countryklassieker uit de jaren 70, maar in een aantal andere tracks zoekt de muzikante uit Portland juist aansluiting bij de psychedelische Amerikaanse folk uit de jaren 60 en 70 of juist bij de Britse folk uit dezelfde periode.
Ik kan een hele lijst grote zangeressen opnoemen waarvan echo’s zijn te horen op het album, maar dat doe ik niet, want hiermee doe je het unieke geluid van Kassi Valazza tekort. Het album valt niet alleen op door de geweldige zang en diverse invloeden, maar ook door een fenomenale instrumentatie. De band van Kassi Valazza kan prachtig ingetogen spelen, maar kan ook flink los gaan, al blijft het aantal echte uitbarstingen beperkt.
Kassi Valazza Knows Nothing is voorzien van een rijk geluid, waarin gitaren, bas, drums, mondharmonica, pedal steel, orgels, piano en trompet op fraaie wijze samenvloeien. Zeker wanneer de mondharmonica en de gitaren domineren hoor ik af en toe wat van Cowboy Junkies, maar over het algemeen genomen sleept Kassi Valazza Knows Nothing je het verre verleden in, zonder overigens maar een moment gedateerd te klinken.
De singer-songwriter uit Portland maakt tien songs lang indruk met zang die onder de huid kruipt en klanken die je intens gelukkig maken, maar ook de songs zelf zijn van een enorm hoog niveau. Ik heb de afgelopen jaren wel meer albums gehoord die zich laten beïnvloeden door country en folk van vele decennia geleden, maar er zijn niet veel albums die zo binnen kwamen en me zo snel dierbaar waren als Kassi Valazza Knows Nothing van Kassi Valazza. De Amerikaanse muzikante bouwde de afgelopen jaren naar verluidt een cultstatus op, maar is deze nu echt op alle terreinen ontgroeid.
Erwin Zijleman
Je kunt Kassi Valazza Knows Nothing hier luisteren en bestellen:
https://kassivalazza.bandcamp.com/album/kassi-valazza-knows-nothing
No comments:
Post a Comment