villagers. Califone

De Amerikaanse band Califone bestaat al ruim 25 jaar en heeft een aantal geweldige albums gemaakt, maar met het wonderschone en intrigerende villagers overtreft de band zichzelf en verdient het louter superlatieven.

Califone is zo’n band waarvan ik de naam al heel lang ken en na lang graven misschien ook wel wat muziek naar boven komt, maar echt vooraan in het geheugen zat de band nooit. Het onlangs verschenen villagers had ik dan ook niet opgemerkt, totdat het Britse muziektijdschrift Uncut het album stevig bewierookte. Dat is volkomen terecht, want villagers is een prachtig album, waarop Califone grossiert in prachtige songs, maar ook in songs die continu dingen doen die je niet had verwacht. De muziek van de band laat zich niet makkelijk in een hokje duwen, maar moet ondanks het experiment een breed publiek kunnen aanspreken. villagers van Califone is een prachtplaat. Punt.

Voor de muziek van de Amerikaanse band Califone moest ik flink graven in het geheugen. Ik heb drie van de eerste vijf albums van de band (Roomsound uit 2001, Quicksand/Cradlesnakes uit 2003 en Heron King Blues uit 2004) in de kast staan, maar hierna ben ik de band, die ooit werd geformeerd in Chicago, Illinois, maar inmiddels al een tijd gevestigd is in Los Angeles, California, volledig uit het oog verloren.

De band is niet altijd even productief geweest, maar met het onlangs verschenen villagers (geen hoofdletters) staat de teller toch op tien albums. In mijn beleving was Califone vooral een alt-country band, maar nu ik weer wat dieper in het oeuvre van de Amerikaanse band ben gedoken weet ik dat je Califone hiermee flink tekort doet. Ik had niet veel herinneringen aan de vroege albums van Califone, maar het zijn echt geweldige albums, die zich geen moment op een genre laten vastpinnen.

Aanleiding om wat dieper in het oeuvre van Califone te duiken was de release van villagers, dat in eerste instantie aan mijn aandacht was ontsnapt, maar waar ik heel nieuwsgierig naar werd toen het Britse muziektijdschrift Uncut het album tot album van de maand bestempelde in de meest recente uitgave van het prachtige tijdschrift. Sindsdien ben ik behoorlijk onder de indruk van meerdere vroege albums van de band en zeker van het deze maand verschenen villagers.

In Califone draait alles om Tim Rutili, die voor Califone de band Red Red Meat aanvoerde. De Amerikaanse muzikant werkt al heel wat jaren met een vaste groep muzikanten en die zijn ook op villagers weer van de partij. Met villagers heeft de band een album gemaakt dat anders klinkt dan de vorige albums van de band, die ook stuk voor stuk verschillende richtingen verkende.

Op het nieuwe album van Califone lijkt Tim Rutili zich vooral hebben laten beïnvloeden door popmuziek uit de jaren 70. Bij beluistering van het album moest ik af en toe aan David Bowie denken en af en toe aan Roxy Music, maar vergelijkingen zijn in het geval van Califone meestal onzinnig. De vergelijking met David Bowie en Roxy Music kwam vooral op door het bijzondere gebruik van de saxofoon in de openingstrack, maar als deze in de tweede track schittert door afwezigheid heb ik opeens associaties met de muziek van Talk Talk, al is ook dat een vergelijking die niet heel stand houdt.

De echo’s uit de jaren 70 en af en toe de jaren 80 zijn hardnekkiger, al voegt Califone ook wat vervreemdende elektronica toe die alleen uit het heden kan komen. villagers is subtiele roller coaster ride van drie kwartier. Compleet over de kop gaat het nergens, maar vaste grond onder de voeten heb je ook niet.

Het album wordt hier en daar omschreven als 70s softrock, maar het is wel 70s softrock die is volgestopt met avontuurlijke accenten, waardoor er geen moment tijd is om achterover te leunen. Direct bij de eerste keer horen begreep ik wel waarom Uncut zo positief is over dit album, maar villagers wordt alleen maar beter en interessanter en ondertussen is het ook gewoon een buitengewoon aangenaam album.

Califone is de cultstatus de afgelopen vijfentwintig jaar nooit echt ontgroeid, wat bijzonder is als je je bedenkt wat een geweldige albums de band op haar naam heeft staan. Hopelijk is de steun van Uncut voldoende om de band nu wel onder de aandacht te brengen van een breder publiek, want villagers is een klassieker in de dop.

Erwin Zijleman

Je kunt hier naar villagers luisteren en het album bestellen:

https://califonemusic.bandcamp.com/album/villagers