 |
| Foto: HareD |
Met eerst Midnight Oil in Hamburg, daarna Muse in Keulen lijkt een trend op WoNoBlog gezet: het bezoeken van concerten in het buitenland. HareD brengt het allemaal nog een stap verder. Berichtte hij al eerder over Bob Seger's cd 'I Knew You When',ditmaal toog hij naar The Big Apple om getuige te zijn van de afscheidstour van een van zijn helden. Hieronder volgt zijn relaas.
Een wens, droom zo je wilt, die na meer dan 30 jaar uitkomt.
Bob Seger & the Silver
Bullet Band live zien. En dan ook nog in een van de meest gerenommeerde
zalen ter wereld: Madison Square Garden, New York City. Alles kwam bij elkaar
om te besluiten speciaal voor het concert naar New York te gaan. Bob Seger was
bezig aan zijn afscheidstournee, dat wist ik al langer, maar tot nu toe had ik
de aandrang weten te weerstaan. Maar toen kondigde hij vijf extra shows aan, de
vliegtickets waren betaalbaar en de vrije dagen konden makkelijk worden
opgenomen. En een lang weekend New York is natuurlijk nooit weg.
Was het de moeite waard? Zeker weten!
 |
| Foto: HareD |
Bob Seger was in topvorm en zijn 14-koppige (want inclusief
drie zangeressen en vier man blazers) Silver Bullet Band ook. De recensent van
Rolling
Stone vroeg zich dan ook volkomen terecht af: waarom moet die man met
pensioen?
Tja, hij is natuurlijk wel 74
en moest zijn afscheidstournee (rond de 60 shows, meer dan een miljoen kaartjes
verkocht) een keer onderbreken voor een operatie aan zijn rug. Dus helemaal gek
is het niet. Maar Bob Seger lijkt te vitaal om nooit meer een podium te
betreden. Nu ja, we wachten het af…
 |
| Foto: HareD |
Het mooie van een afscheidstournee is dat alle hits nog een
keer langskomen, en dit concert was geen uitzondering. Wat een heerlijk feest.
Van ‘Still the Same’ tot ‘Old Time
Rock ‘Roll’, via ‘Mainsteet’ naar ‘Like A Rock’. En meer, twee toegiften, 27
nummers in totaal. Persoonlijke hoogtepunten waren ‘Famous Final Scene’,
‘We’ve Got Tonight’, ‘Beautiful Loser’ en 'Turn The Page'. Dit laatste nummer was
een van zijn eerste hits in Amerika, aan het begin van de jaren zeventig. Het
publiek reageerde dan ook zeer enthousiast, ook op de mooie saxofoon-solo’s en
begon en masse mee te zingen. Dat was een moment voor ‘Madison Square
Garden-Magic’, want de zaal -die verder verrassend gewoontjes is en eerlijk
gezegd op iedere willekeurig indoor sportstadion in de VS lijkt- heeft dan een
zeer bijzondere en mooie akoustiek. Heel speciaal.
Bob is en blijft een held, wij voelden ons gezegend en blij om
erbij te zijn.
HareD
Posts
No comments:
Post a Comment