Vorig jaar werd de 25e verjaardag van Let Me Come Over van de Amerikaanse band Buffalo Tom gevierd. (Lees hier ons verslag van HareD: http://wonomagazine.blogspot.nl/2017/06/buffalo-tom-live-paradiso-amsterdam-8.html?m=1)
Let
Me Come Over was niet het debuut van de band uit Boston, Massachusetts,
maar wel de plaat waarmee de band doorbrak naar een breed publiek.
Het
is een plaat die kleur gaf aan de gitaar revival van de vroege jaren 90
en die een jaar later werd gevolgd door het minstens even goede Big Red
Letter Day.
Vervolgens
zakte het niveau van de platen van Buffalo Tom helaas wat in (al was
Sleepy Eyed uit 1995 lang niet zo slecht als de critici beweerden) en
uiteindelijk zou de band het eind van de jaren 90 niet halen.
Ruim
tien jaar geleden keerde Buffalo Tom terug en het deze week verschenen
Quiet And Peace is de derde plaat van de wederopstanding van een van de
leukste gitaarbands uit de vroege jaren 90. Ik heb de vorige twee platen
van de band niet beluisterd, waardoor Quiet And Peace mijn eerste
Buffalo Tom plaat is sinds het tegenvallende Smitten uit 1998.
Quiet
And Peace heeft gelukkig alles dat de zwanenzang van de eerste editie
van Buffalo Tom mistte. De band maakt hoorbaar met veel plezier muziek
en grossiert in gitaarsongs die je een goed gevoel geven.
Tussen
Quiet And Peace en het destijds bewierookte Let Me Come Over zit een
gat van 26 jaar, maar in muzikaal opzicht liggen de platen niet eens
zover uit elkaar. De afgelopen drie decennia zijn de leden van de band
de wilde haren misschien wat kwijt geraakt, waardoor de
gitaaruitbarstingen wat minder hevig zijn dan op Let Me Come Over, maar
het geluid dat ik hoor op Quiet And Peace is wat mij betreft het uit
duizenden herkenbare Buffalo Tom geluid.
Het
is een geluid dat aan het begin van de jaren 90 werd vergeleken met
alles tussen Dinosaur Jr., R.E.M., Pearl Jam, The Replacements, American
Music Club, Buffalo Springfield en Hüsker Dü en dat is allemaal nog
steeds relevant vergelijkingsmateriaal.
Buffalo
Tom sluit ook op haar nieuwe plaat weer aan bij de betere gitaarbands
van de vroege jaren 90, maar heeft ook altijd invloeden uit de
Amerikaanse rootsmuziek en invloeden uit de psychedelica en de American
Underground verwerkt in haar muziek en doet dat dit keer nog wat
nadrukkelijker.
Quiet
And Peace voelt door alle bekende invloeden en de zo herkenbare sound
direct als een warm bad, maar naarmate ik de plaat vaker beluister raak
ik ook steeds meer onder de indruk van de serie songs die Buffalo Tom
ons dit keer voorschotelt.
Het
is misschien net wat minder rauw dan in de beginjaren van de band, maar
de songs van Buffalo Tom zijn nog net zo melodieus als in hun beste
jaren. Voorman Bill Janovitz blijft bovendien een uitstekende zanger en
een hele goede gitarist, terwijl de rest van de band hechter en
veelzijdiger klinkt.
Ik
was Buffalo Tom de afgelopen 20 jaar wat uit het oog verloren, maar
sinds de reissue van Let Me Come Over van vorig jaar, was ik weer bij de
les. Quiet And Peace heeft uiteraard nog niet de bijna monumentale
status van de doorbraakplaat van Buffalo Tom, maar is bijna net zo
sterk.
Heb
je zin in een gitaarplaat die de dag helemaal goed maakt en die garant
staat voor een stralend weekend? Probeer Quiet And Peace van Buffalo Tom
eens! Succes verzekerd.
Erwin Zijleman
Je kunt Quiet And Peace hier beluisteren en kopen:
https://buffalotom.bandcamp.com/album/quiet-and-peace
Here's the link to our Spotify Playlist to find out what we are writing about:
https://open.spotify.com/user/glazu53/playlist/6R9FgPd2btrMuMaIrYeCh6?si=KI6LzLaAS5K-wsez5oSO2g
No comments:
Post a Comment