Je Doet Je Best Maar. Aafke Romeijn

Enige maanden terug schreef ik in de recensie van het album van AAPNOOTMIES dat de nieuwe cd van Aafke Romeijn me niet zo goed beviel. In de tussentijd ben ik blijven luisteren naar Je Doet Je Best Maar en dat eerste inzicht heb ik toch wat bij moeten stellen. Het nummer waar ik enorm over viel, 'XOXO', bleek te bepalend geworden in mijn beoordeling van het album. Laten we samen daar eens voorbij gaan kijken.

Aafke Romeijn stond in het begin van 2015 voor het eerst op dit blog met haar plaat 'Chin.Ind.Spec.Rest'. Enigsinds tot mijn eigen verbazing, want het is geen plaat die mij zou aanspreken als iemand er over zou beginnen en hem beschrijven zonder dat ik er naar geluisterd heb. Sterker, ik was er dan waarschijnlijk nooit aan begonnen. Dat geldt ook voor haar tweede album, dat doorspekt is met jaren 80 synth geluiden en ritmes met daar overheen de licht hijgende stem van Aafke Romeijn en tegelijkertijd gebeurt er zoveel.

Je Doet Je Best Maar begint met een prachtig nummer, gevolgd door een stevige synth rocker. Dat enorme contrast haalt het album nooit meer, maar Aafke Romeijn had mij bij de eerste beluistering op dat moment goed beet. Te goed, bleek al gauw. 'Blokken', de opener, is werkelijk prachtig. Een piano, een akoestische gitaar en een ritme sectie, met een synth voor de violen. 'Blokken' is dromerig, landerig en toch extreem catchy. Zo'n liedje dat onder de huid kan kruipen en een eigen leven gaat leven. Er wordt over hele normale dingen gezongen alsof er iets heel speciaals gebeurt. "Ik hou best van discussies, maar alleen als ik ze win". Een verwoording vna het huidige tijdsbeeld? Ik begin het steeds meer te geloven.

Het titelnummer knalt er direct in. Wel bekroop mij het gevoel dat een producer Aafke iets meer uit had moeten uitdagen bij het refrein. Het had namelijk een wereldsong kunnen zijn. Voor wie beter luistert, merkt dat dat sprankje briljantie in het opstapje naar dat refrein zit en in het instrumentale intermezzo. Toch een beetje een gemiste kans. Tekstueel zit hier ook iets van intolerantie aan anderen; die "rechter in mijn hoofd" weet wel hoe hij moet straffen.

Promo foto

Met 'Haider' begint de werkelijke stemming van het album. De ouderwetse geluidjes zoals die, toen superhip, klonken op platen van Ultravox, John Foxx, Orchestral Manoeuvres in the Dark en The Human League rond 1981 springen je tegemoet. 'XOXO' begint zelfs als 'Vienna'. Buitelend als jonge geitjes dartelen de synthgeluiden over elkaar heen. Het is de prominente, vaak dubbelgetrackte zang die het geluid modern houden. Er zitten beslist ook effecten op de stem van Aafke Romeijn, maar die maken juist dat het hedentijds blijft. Het is de tekst van 'XOXO' die mij totaal deed afknappen. 'WTF? Ga naar huis', dacht ik en stopte, zwaar geïrriteerd, met luisteren naar alles wat volgde. Wat maanden aan reparatie vergde voor ik me er overheen zette.

Het grappige is eigenlijk dat Aafke Romeijn tekstueel juist heel sterk weet te intrigeren. Verhalen zijn zelden lineair, maar associatief of in plakjes opgeknipt. Vol met mooie vondsten. Uiteindelijk blijken er dan een paar verhalen te zijn in een tekst, die met stukjes en beetjes door elkaar gepresenteerd worden. 'Afstandsbediening' had dan ook 'Zappen' kunnen heten. Het eind van de song kan op veel mensen slaan, maar niet op de bedenkster van deze song. Wie grappige songs als deze kan bedenken en succesvol uitvoeren, is alles behalve een loser.

Het heeft even geduurd, maar inmiddels moet ik toegeven dat ik er naast zat in de winter van dit jaar. Je Doet Je Best Maar is een prima album van een talent in songschrijven, uitvoeren en presentatie. Alleen muziek maken is niet voldoende voor Aafke Romeijn. De presentatie is net zo belangrijk. En dat 'XOXO'? Daarvoor zit er een forward knop op mijn afstandbediening. Probleem opgelost.

Wo.

Je kunt hier luisteren naar 'M/V':

https://www.youtube.com/watch?v=6_egiCYG2qA

of koop Je Doet Je Best Maar op Bol.Com