Christopher
Owens stond een paar jaar geleden nog aan het roer van de band Girls. De
band maakte met Album uit 2009 en Father, Son, Holy Ghost uit 2011 twee
geweldige platen, maar met het vertrek van voorman Christopher Owens
viel helaas het doek voor de band.
Op basis van
de geweldige platen van Girls leek de toekomst er zonnig uit te zien
voor Christopher Owens, maar de eerste twee soloplaten van de Amerikaan
vielen toch wat tegen.
Met het
onlangs verschenen Chrissybaby Forever maakt Christopher Owen de belofte
nu alsnog waar. De derde plaat van de Amerikaanse muzikant bevat immers
louter volstrekt onweerstaanbare popliedjes.
Chrissybaby
Forever bevat maar liefst 16 songs en ze zijn allemaal even lekker.
Christopher Owens heeft een plaat gemaakt die klinkt als een omgevallen
platenkast. De Amerikaan citeert soms nadrukkelijk uit de gitaarpop uit
de jaren 60, maar schuift ook moeiteloos een aantal decennia op richting
het heden (van The Beatles en The Velvet Underground naar Pulp en Girls
en weer terug).
Chrissybaby
Forever sluit aan op de platen van Girls, maar werkt de invloeden uit de
jaren 50 en 60 nog net wat beter uit. Het levert een serie songs op
waarvan je alleen maar heel vrolijk kunt worden. Christopher
Owens zoekt in deze songs de grens tussen kunst en kitsch op, maar
schakelt ook makkelijk tussen honingzoete 50’s pop en
stekelige rommelpop. Het levert popmuziek met af en toe een knipoog op.
De plaat
werd na verluid in een zeer korte periode op de band gesmeten. Dat hoor
je af en toe wel in de wat rammelige instrumentatie, maar wat klinkt het
op hetzelfde moment urgent.
De meeste
songs zijn gebaseerd op zeer eenvoudige akkoordenschema’s, maar deze
eenvoud pakt geweldig uit. Chrissybaby Forever is een perfecte popplaat
van een soort die tegenwoordig niet meer wordt gemaakt. Christopher
Owens maakt hem gelukkig wel en wat is het genieten.
Erwin Zijleman
Je kunt hier naar het album luisteren:
https://www.youtube.com/watch?v=b8CQC5HYoAY
of kopen op Bol.com
No comments:
Post a Comment