donderdag 12 mei 2016

222. Odetta Hartman

Odetta Hartman is een jonge muzikante uit New York. De muziek op haar eerder dit jaar verschenen plaat 222 omschrijft ze zelf als “an experimental, bedroom-produced, hybrid of folk, musique concrète and psychedelia”.
 
Daar kon ik me op voorhand niets bij voorstellen, maar het intrigeert wel. Dat doet de muziek op 222 ook. De plaat duurt maar 22 minuten, maar het zijn 22 minuten van grote schoonheid.
 
Odetta Hartman maakt muziek die voor een belangrijk bestaat uit eenvoudig getokkel op haar banjo of gitaar en opvallend mooie vocalen.
 
Het is muziek die je bij vlagen mee terug neemt naar de Appalachen folk uit vervlogen tijden, maar een verrassing ligt altijd op de loer. In de openingstrack duikt aan het eind opeens een beat op en zo duikt er in iedere track wel iets op dat je niet verwacht.
 
De intieme folk op 222 heeft wel iets van de muziek van Joanna Newsom, al is Odetta Hartman wel een veel betere zangeres. 222 beperkt zich overigens niet tot intieme folk met af en toe een verrassende wending. De muzikante uit New York overtuigt in een van de tracks ook met rauwe blues, waarin net zo makkelijk een stuwende beat als een blatend schaap kan opduiken en waarin de Billie Holiday in Odetta Hartman ontwaakt.
 
Het is muziek die allerlei associaties oproept, maar die je niet vaak zal doen denken aan een slaapkamer in The Big Apple waar de plaat is opgenomen. Wat 222 uiteindelijk zo knap maakt is dat Odetta Hartman muziek die al minstens een eeuw mee gaat weet te verrijken met subtiele invloeden uit de grote stad.
 
Banjo en samples blijken wel degelijk samen te gaan en de onverwachte combinatie klinkt geen moment gekunsteld. 222 is daarom in de Verenigde Staten al omschreven als ‘futuristische folk’, maar persoonlijk stel ik me bij deze omschrijving andere muziek voor dan de intieme en vaak traditioneel aandoende muziek op deze plaat.
 
Ik zie 222 vooral als een eigentijdse plaat van een muzikante die met een open blik naar de folk uit het verleden kijkt. Het duurt misschien maar 22 minuten, maar het zijn zoals gezegd 22 minuten van een onwaarschijnlijke en intense schoonheid. Van deze bijzondere muzikante gaan we nog veel horen, dat is zeker. Een prachtige start derhalve van het muziekjaar 2016.

Erwin Zijleman

Je kunt hier luisteren 222 en het kopen:

https://odettahartman.bandcamp.com/album/222

Geen opmerkingen:

Een reactie posten