Voor 2021 was de muziek van de Pakistaanse muzikante Arooj Aftab slechts in kleine kring bekend, maar met Vulture Prince bewees de muzikante uit New York dat je ook met muziek die zich absoluut niet in hokjes laat vangen een breed publiek kunt bereiken. Dat deed Arooj Aftab niet alleen met bijzondere en vaak wat ongrijpbare muziek, maar ook met betoverend mooie klanken, een prachtige stem en songs die de fantasie uitvoerig prikkelden. Het zijn allemaal ingrediënten die terugkeren op het deze week verschenen Night Reign dat zeker niet onder doet voor het nog altijd wonderschone Vulture Prince. Night Reign is een net wat ander album, maar de pracht en betovering zijn gebleven.
De van oorsprong Pakistaanse muzikante Arooj Aftab maakte met Vulture Prince een van de meest bijzondere, een van de mooiste en een van de meest ongrijpbare albums van 2021. Op het album verwerkte de vanuit Brooklyn, New York, werkende muzikante zeer uiteenlopende invloeden, variërend van folk en jazz tot new age en klassieke muziek tot ambient en Pakistaanse muziek. Ook met deze invloeden kon je de unieke muziek van Arooj Aftab nog niet volledig vangen.
Het album maakte niet alleen indruk door de vele invloeden en de werklijk wonderschone muziek die op het album was te horen, maar betoverde ook met de prachtige stem van Arooj Aftab en intrigeerde met haar grotendeels in het Urdu gezongen teksten. Vulture Prince was met geen mogelijkheid in een hokje te duwen, maar de schoonheid van het album wist uiteindelijk een verrassend breed publiek aan te spreken en leverde Arooj Aftab uiteindelijk zelfs een Grammy op. Deze week keert de Pakistaanse muzikante terug met de echte opvolger van Vulture Prince (vorig jaar verscheen een album dat ze samen maakte met Vijay Iyer en Shahzad Ismaily) en ook Night Reign blijkt onmiddellijk een prachtig album.
Arooj Aftab werkt ook op haar nieuwe album samen met een aantal muzikanten die ze ontmoette toen ze studeerde aan het prestigieuze Berklee College Of Music in Boston en vervolgens weer tegen het lijf liep in de jazz scene van New York, onder wie gitarist Gyan Riley, harpist Maeve Gilchrist, fluitist Nadje Noordhuis en multi-instrumentalist Shahzad Ismaily. Voor haar nieuwe album deed Arooj Aftab bovendien een beroep op een aantal aansprekende gastmuzikanten als Moor Mother, Chocolate Genius, Kaki King, Cautious Clay, Joel Ross, James Francies en Elvis Costello.
In muzikaal opzicht ligt Night Reign voor een belangrijk deel in het verlengde van Vulture Prince, al is de combinatie van invloeden wel net iets anders en klinkt het album door alle gastmuzikanten in muzikaal opzicht nog wat veelzijdiger. Op haar nieuwe album, dat een ode brengt aan de nacht, verwerkt de Pakistaanse muzikante ook net wat meer invloeden uit de jazz, maar het is zeker geen jazzalbum, al is het maar omdat ook alle andere invloeden die van Vulture Prince zo’n uniek album maakten zijn gebleven.
Je hoort ook dit keer onmiddellijk dat Arooj Aftab kan werken met topmuzikanten, want alles op Night Reign klinkt even mooi en bijzonder en zelfs van een uitgekauwde jazzklassieker als Autumn Leaves maakt Arooj Aftab iets heel bijzonders. De instrumentatie op het album is over het algemeen redelijk subtiel en slaagt er in op een bijzondere sfeer te creëren. Het is een sfeer die de muziek van Arooj Aftab een uniek eigen geluid geeft.
Dat geluid wordt verrijkt door de karakteristieke maar ook bijzonder mooie stem van Arooj Aftab, die ook dit keer in het merendeel van de songs kiest voor teksten in het Urdu. De zang vind ik persoonlijk nog wat mooier dan op het vorige album en ondanks de bijzondere taal klinkt het zeker niet ontoegankelijk. In de Engelstalige songs op het album klinkt de muziek van de New Yorkse muzikante net wat conventioneler, maar de unieke sfeer blijft.
Ik heb Night Reign al een aantal weken in mijn bezit en heb al vaak naar het album geluisterd, maar ook het nieuwe album van Arooj Aftab is weer een album waarop je nieuwe dingen blijft horen, zeker wanneer je het album met de koptelefoon beluistert. Night Reign is natuurlijk niet de sensationele verrassing die Vulture Prince drie jaar geleden was, maar ik vind het nieuwe album van Arooj Aftab persoonlijk nog net wat mooier dan zijn voorganger.
Night Reign is wat consistenter van sfeer dan Vulture Prince en het is bovendien een album dat in muzikaal en vocaal opzicht nog net wat mooier is, terwijl de songs zeker niet onder doen voor die op Vulture Prince. Het is een album dat zich niet laat vergelijken met andere albums die deze week zijn verschenen en dat qua schoonheid en betovering de meeste albums die dit jaar zijn verschenen het nakijken geeft.
Erwin Zijleman
No comments:
Post a Comment