Posts
Frequente bezoekers van TikTok weten het al lang, maar voor mij was het in mei verschenen debuutalbum van de Britse muzikante Rachel Chinouriri een complete verrassing. What A Devastating Turn Of Events had ik zelf waarschijnlijk nooit opgepikt, maar gelukkig zijn er vaste tipgevers van grote waarde. Op haar debuutalbum schakelt Rachel Chinouriri verrassend makkelijk tussen stijlen en ze kan overal mee uit de voeten. In productioneel en muzikaal opzicht klinkt het allemaal prachtig, maar het zijn de persoonlijke en buitengewoon veelzijdige songs van Rachel Chinouriri en haar bijzondere stem die het album optillen tot grote hoogten.
De Amerikaanse muziekwebsite Paste was er snel bij en publiceerde nog voor de zesde maand van het jaar er op zat het lijstje met de beste albums van de eerste helft van 2024. Het is voor een belangrijk deel een andere lijst dan ik zou maken, maar heel veel verrassingen kwam ik ook niet tegen. Op basis van de lijst van Paste werd ik wel nieuwsgierig naar het nog niet eens zo heel lang verschenen debuutalbum van de Britse muzikante Rachel Chinouriri.
Ik heb rond de releasedatum niet veel gelezen over What A Devastating Turn Of Events en heb destijds ook niet naar het album geluisterd. Toen Paste het album omschreef als ‘the year’s most emotionally and sonically striking coming-of-age concept album’ werd ik echter nieuwsgierig naar het album. Die nieuwsgierigheid werd verder aangewakkerd door de beschrijving door Paste van de muziek van de Britse muzikante, die zich niet in een hokje laat vangen.
Laat ik met het laatste beginnen. What A Devastating Turn Of Events opent als een indiepop album, al klinkt de Britse Rachel Chinouriri anders dan haar Amerikaanse collega’s. Invloeden uit de indiepop krijgen al snel gezelschap van invloeden uit de indierock, maar als de gitaarmuren hoger worden dan gebruikelijk in het genre schuift de Britse muzikante met Zimbabwaanse wortels voorzichtig op richting shoegaze.
What A Devastating Turn Of Events is dan pas een paar minuten onderweg, maar is al een paar keer van kleur verschoten. Dat blijft het album doen, want Rachel Chinouriri is niet vies van indiepop en indierock, maar heeft een even groot zwak voor pure pop en voor muziek die zich vooral heeft laten beïnvloeden door de zwarte muziek. En ze kan ook uit de voeten met uiterst ingetogen folky songs.
Ik had de naam van Rachel Chinouriri echt nog nooit gehoord, maar dat is voor frequente bezoekers van TikTok wel anders. Haar status op dit platform heeft er voor gezorgd dat haar platenmaatschappij een uit de klassen gewassen blik producers en muzikanten heeft open getrokken voor What A Devastating Turn Of Events. Het zorgt er voor dat het album hinkt op meerdere gedachten, maar ik vind het in het geval van Rachel Chinouriri niet storend.
Het heeft zeker te maken met het emotionele karakter van haar songs. Bijna iedereen van de leeftijd van de Britse muzikante worstelt met het volwassen worden, maar op de weg van Rachel Chinouriri waren de hobbels hoger en de kuilen dieper. Dat hoor je vooral op het eerste deel van het album, maar dat het nog erger kan staat centraal op het donkerder gekleurde en meer ingetogen tweede deel van het album, zoals in de titelsong, die gaat over een nichtje van Rachel Chinouriri in Zimbabwe, die na een ongewenste zwangerschap zelfmoord als enige uitweg zag.
Het emotionele karakter van de songs op What A Devastating Turn Of Events geeft een extra dimensie aan de muziek van Rachel Chinouriri, die ook makkelijk indruk maakt met afwisselend aanstekelijke en intieme songs, een veelkleurige instrumentatie en een bijzondere stem. Vorig jaar vond ik het wat atypische debuutalbum van Chappell Roan met afstand het beste (indie)pop album van het jaar. Hoe het dit jaar gaat lopen durf ik niet te voorspellen, maar als het fascinerende What A Devastating Turn Of Events zich zo blijft opdringen als op het moment, kan het debuutalbum van Rachel Chinouriri wel eens ver gaan komen.
Erwin Zijleman
No comments:
Post a Comment