Sometimes, Forever. Soccer Mommy

Soccer Mommy behoorde met haar vorige albums al tot de betere jonge vrouwelijke singer-songwriters met een voorliefde voor indie, maar met Sometimes, Forever, schaart ze zich onder de absolute top.

Ik maakte een jaar of zeven geleden voor het eerst kennis met de muziek van Soccer Mommy en sindsdien hoorde ik het alter ego van Sophie Allison alleen maar beter worden. De muzikante uit Nashville keert terug met Sometimes, Forever en zet ook op haar nieuwe album weer een flinke stap. Producer Daniel Lopatin heeft het geluid van Soccer Mommy verrijkt met bijzondere accenten en heeft de Amerikaanse muzikante verleid tot een aantal uitstapjes buiten de gebaande paden. Sometimes, Forever klinkt nog een stuk spannender dan zijn voorgangers, maar de aanstekelijke songs en de uitstekende zang van Sophie Allison zijn gebleven. Het beste Soccer Mommy album tot dusver en bovendien een van de beste albums in zijn soort.

De afgelopen jaren is een bijna eindeloze stroom jonge vrouwelijke singer-songwriters met een voorliefde voor indiepop en/of indierock aan ons voorbij getrokken. Hieronder flink wat jonge muzikanten die de middelmaat uiteindelijk niet of onvoldoende wisten te ontstijgen, een aantal eendagsvliegen en een aantal smaakmakers in het genre. Tot deze laatste groep reken ik ook zeker Soccer Mommy.

Het alter ego van de uit Nashville, Tennessee, afkomstige Sophie Allison trok voor het eerst de aandacht met het in 2017 verschenen Collection, dat de songs die ze op jonge leeftijd schreef verzamelde, maar maakte pas echt indruk met het in 2018 verschenen Clean, dat haar wat mij betreft schaarde onder de besten in het genre. Clean werd in 2020 gevolgd door het minstens even goede Color Theory, werd opgevolgd door Sometimes, Forever.

Ook op haar nieuwe album laat Sophie Allison het inmiddels bekende Soccer Mommy geluid horen, maar ze doet alles nog beter dan op haar vorige albums. Sometimes Forever werd net als Color Theory deels geproduceerd door de van The War On Drugs bekende Gabe Wax, maar de meeste productionele credits gaan dit keer naar Daniel Lopatin, die werkte met Charli XCX en FKA Twigs, maar ook met David Byrne en Moses Sumney.

Daniel Lopatin, ook bekend als Oneohtrix Point Never, heeft op het eerste gehoor niet al teveel gesleuteld aan het zo karakteristieke Soccer Mommy geluid, maar beluister Sometimes, Forever met de koptelefoon en je hoort dat het album, mede door het gebruik van meer synths, voller en ook avontuurlijker is ingekleurd dan zijn voorgangers.

Soccer Mommy laat ook op haar nieuwe album horen dat ze uit de voeten kan met lekker stevige rocksongs met een vleugje 90s indierock, maar ook niet bang is voor uitstapjes richting pop of juist richting meer folky songs. In al deze genres profiteert Sophie Allison van de zeer smaakvolle instrumentatie en productie, al komt de meeste verleiding wat mij betreft van haar stem, die de songs op Sometimes, Forever voorziet van een dromerig sfeertje. Ik was altijd al gecharmeerd van de stem van Sophie Allison, maar op het nieuwe album van Soccer Mommy klinkt de zang nog wat mooier en steekt Soccer Mommy wat mij betreft alle concurrenten naar de kroon.

Sometimes, Forever ontleent zijn kracht niet alleen aan de mooie instrumentatie, knappe productie en uitstekende zang, want ook de songs zijn van een bijzonder hoog niveau. Soccer Mommy kon op haar vorige albums nog wel eens wat wisselvallig zijn, maar Sometimes, Forever, houdt gedurende de hele speelduur een enorm hoog niveau vast. Gedurende deze speelduur kan het meerdere kanten op, want nog niet eerder klonk de muziek van Soccer Mommy zo gevarieerd.

Zeker de wat rauwere songs op het album voegen een nieuwe dimensie toe aan het geluid van Soccer Mommy, die er voor zorgt dat de muziek van de muzikante uit Nashville hier en daar zelfs een beetje tegen de muziek van PJ Harvey aan schuurt en dat had ik nog niet eerder achter Sophie Allison gezocht.

Sometimes, Forever verschijnt op een moment dat verzadiging in het genre dreigt door het momenteel echt idioot grote aanbod, maar die verzadiging gaat zeker niet op voor het nieuwe album van Soccer Mommy, dat een van de allerbeste albums in het genre is. Ondanks mijn hoge verwachtingen heeft Soccer Mommy me toch weten te verrassen.

Erwin Zijleman