SUCKER. IAN SWEET

Ik had tot voor kort nog nooit van IAN SWEET gehoord, maar de band rond de Amerikaanse muzikante Jilian Medford levert met haar vierde album SUCKER een even aanstekelijke als eigenzinnige popparel af.

Ik heb de laatste tijd zoveel popalbums beluisterd en bejubeld dat ik er van uit ging dat de koek van 2023 zo langzamerhand op was, maar SUCKER van IAN SWEET mengde zich alsnog in de strijd om de betere popalbums van het jaar. Het knappe van het vierde album van de band rond de Amerikaanse muzikante Jilian Medford is dat het enerzijds vol gaat voor de aanstekelijke pop, maar anderzijds nergens vervalt in wat eendimensionale songs. De zang van Jilian Medford is aangenaam, maar heeft ook iets onderkoelds en ook in muzikaal opzicht is een wat stekelige wending nooit ver weg. Het komt allemaal samen in songs die direct genadeloos verleiden, maar die ook razend knap in elkaar zitten

SUCKER (alleen hoofdletters) is al het vierde album van IAN SWEET (ook alleen hoofdletters), maar het is mijn eerste kennismaking met het project van de Amerikaanse muzikante Jilian Medford. Het is een kennismaking die me uitstekend is bevallen, want SUCKER is een album vol bijzonder aanstekelijke popsongs, maar het zijn ook popsongs die durven te experimenteren en die de fantasie prikkelen en dat is een bijzondere combinatie.

Jilian Medford begon met IAN SWEET toen ze nog studeerde aan het prestigieuze Berklee College of Music in Boston, maar het soloproject groeide uit tot een band toen ze Boston had verruild voor Brooklyn, New York. Met Shapeshifter uit 2016, Crush Crusher uit 2018 en Show Me How You Disappear uit 2021 maakte IAN SWEET drie albums die ik absoluut opgepikt zou hebben wanneer ik ze was tegengekomen, maar op een of andere manier heb ik ze allemaal gemist.

Het zijn albums waarop Jilian Medford en haar medemuzikanten in eerste instantie vooral kozen voor wat stekelige indierock, maar met name op Show Me How You Disappear doken ook wat meer invloeden uit de indiepop op. De eerste drie albums van IAN SWEET ga ik de komende tijd zeker vaker beluisteren, maar het deze week verschenen SUCKER is vooralsnog mijn favoriete album van de Amerikaanse band.

Op SUCKER slaat de balans wat of zelfs flink door in de richting van de pop en het is pop van het aanstekelijke en hitgevoelige soort. Het betekent overigens niet dat Jilian Medford haar voorkeur voor indierock en indiepop opeens is kwijtgeraakt, want de songs op SUCKER hebben twee kanten. Aan de ene kant zijn er de aanstekelijke refreinen en de groots aandoende klanken die horen bij de pure popmuziek van het moment, maar aan de andere kant hebben de songs van IAN SWEET ook nog altijd iets eigenzinnigs.

Je hoort het in de muziek op het album, maar ook in de zang van Jilian Medford. De Amerikaanse muzikante zingt net zo fluisterzacht als een aantal van de gevestigde namen onder de popzangeressen van het moment, maar de zang op SUCKER heeft ook iets kwetsbaars, waardoor de songs van IAN SWEET meer op het gevoel spelen dan de gemiddelde pure popsong.

Het contrast dat je hoort in de zang op SUCKER, hoor je ook in de muziek op het album. De songs van IAN SWEET blijven stuk voor stuk direct na eerste beluistering heerlijk hangen en voorzien ook een regenachtige dag van zonnestralen, maar de muziek van Jilian Medford en haar medemuzikanten klinkt ook een stuk subtieler dan het geluid op het gemiddelde popalbum en neemt af en toe een eigenzinnige of gruizige afslag.

SUCKER vertrouwt niet op stevig aangezette elektronica of stuwende beats, maar kiest voor een redelijk ingetogen en zeer smaakvol geluid, dat is voorzien van een al even smaakvol laagje pop. Het was in 2023 dringen binnen de pure pop, onder andere door de albums van een aantal van de grote namen in het genre, maar SUCKER van IAN SWEET kan, net als het weer totaal anders klinkende maar ook weergaloze The Rise And Fall Of A Midwest Princess van Chappel Roan, de concurrentie met de gevestigde orde makkelijk aan.

Ook liefhebbers van een meer indie pop- of rockgeluid kunnen overigens uitstekend uit de voeten met SUCKER, want ook binnen de indiepop en indierock van het moment kan het vierde album van IAN SWEET met de besten mee. Ook dit album kwam ik overigens op het spoor na een tip van Paste Magazine, zonder wie ik heel wat geweldige albums zou hebben gemist.

Erwin Zijleman

Je kunt SUCKER hier luisteren en bestellen:

https://iansweetmusic.bandcamp.com/album/sucker