I've Felt All These Things. Anna Leone

De Zweedse muzikante Anna Leone levert met I’ve Felt All These Things een bijzonder fraai debuutalbum af, dat opvalt door een betoverend mooie instrumentatie, maar vooral door een stem vol gevoel en souplesse.

I’ve Felt All These Things, het debuutalbum van de Zweedse muzikante Anna Leone, opent wat bijzonder, maar vervolgens maakt de singer-songwriter uit Stockholm diepe indruk met een debuutalbum dat alleen maar mooier wordt. Het is deels de verdienste van de fraaie productie van Paul Butler en een instrumentatie waarin een sobere akoestische basis wordt uitgebreid met sprookjesachtige klanken, maar de grootste kracht van het debuut van Anna Leone schuilt in haar prachtige stem. Het is een stem vol gevoel en emotie en het is er een van het soort die onmiddellijk onder de huid kruipt. Direct bij eerste beluistering was ik om, maar inmiddels wil ik dit album eindeloos koesteren.

Ik lees, buiten een hele positieve recensie in het Britse muziektijdschrift Mojo, helaas nog maar heel weinig over I’ve Felt All These Things van de Zweedse muzikante Anna Leone. Ik was na het lezen van deze recensie zelf direct nieuwsgierig naar het debuut van de muzikante uit Stockholm en de positieve woorden van een van de betere Britse muziektijdschriften zijn wat mij betreft niet overdreven. Integendeel zelfs, want persoonlijk ben ik nog wat enthousiaster over het album. 

Het debuut van Anna Leone opent wat pompeus met zwaar georkestreerde klanken en meerdere lagen van haar stem. Het is niet helemaal representatief voor de rest van het album, al is I’ve Felt All These Things zeker geen sober folkalbum. Het is wat mij betreft wel een album met folksongs. 

In de tweede track moeten we het in eerste instantie vooral doen met een akoestische gitaar en de stem van de Zweedse muzikante, maar naarmate de track vordert wordt de instrumentatie verrijkt met piano, elektronica, strijkers en extra lagen vocalen. Het voorziet de track van een bijzondere lading en spanning, maar het blijft ook een betrekkelijk ingetogen folksong. 

Dit geldt voor veel songs op het album, die min of meer hetzelfde recept volgen. Anna Leone gebruikt als basis vaak de warme klanken van de akoestische gitaar of de piano, die fraai contrasteren met haar karakteristieke en emotievolle stem. In vrijwel alle tracks op het album wordt de redelijk sobere basis vervolgens verder ingekleurd met flink wat instrumenten, wat fraaie maar altijd functionele klankentapijten oplevert. 

Het zorgt er voor dat de muziek van Anna Leone in eerste instantie herinnert aan de grote folkzangeressen uit een ver verleden (denk aan de Amerikaanse folkzangeressen uit de late jaren 60), maar langzaam maar zeker schuiven vrijwel alle songs op richting het heden. 

Zeker bij beluistering met de koptelefoon hoor je uit hoeveel lagen de instrumentatie bestaat en hoor je hoe knap het album geproduceerd is. Voor deze productie tekende de Britse muzikant en producer Paul Butler, die eerder mooie dingen deed voor Michael Kiwanuka, Devendra Banhart en The Bees. 

De bijzondere instrumentatie inspireerde Mojo tot het noemen van de namen van Kate Bush en Brian Eno als inspiratiebronnen. Beiden hoor ik af en toe terug in de bijzondere ambient achtige klanken op de achtergrond of in de wijze waarop meerdere lagen vocalen zijn opgestapeld, maar echt lang gaat het niet mee als relevant vergelijkingsmateriaal. 

Persoonlijk vind ik I’ve Felt All These Things van Anna Leone eerder klinken als het folkalbum dat Lana Del Rey nog voor ons in petto heeft of het album dat Vashti Bunyan zou hebben gemaakt als ze 55 jaar later zou zijn geboren. 

Ik heb het nog niet veel gehad over de stem van Anna Leone, maar ondanks de fraaie productie en de sprookjesachtige klanken op het album, is het deze stem die van I’ve Felt All These Things zo’n mooi en bijzonder album maakt. Anna Leone is nog jong, maar ze heeft een stem vol emotie en doorleving. Het is een stem die meerdere kanten op kan, wat haar songs voorziet van gevoel en avontuur. 

Het levert een debuutalbum op dat aan de ene kant vol staat met ingetogen en intieme songs, maar diezelfde songs vallen steeds weer op door bijzondere klanken die je meevoeren naar prachtige landschappen. Zeker wat later op de avond doet I’ve Felt All These Things wonderen en stijgt Anne Leone tot grote hoogten. Prachtalbum.

Erwin Zijleman