Hoewel al verschenen in december 2020 is de cd L.I.T.A.N.I.E.S mijn muziek van 2021.
Tijdens Corona is het steeds duidelijker geworden: alles is energie. OK, ik ben geen timmerman geworden, maar een vaag kantoormens. Dus ik heb makkelijk praten. Maar toch, terwijl sommige mensen zich steeds wanhopiger vastklampten aan het fysieke en bleven reizen, vergaderen op locatie, werken op kantoor, fysiek winkelen en wat al niet, ontmaterialiseerde mijn leven zich steeds verder. Afstand bestaat niet, dus reizen is niet nodig. En trouwens, een huis vol spullen, waar zijn die voor nodig? Kronos, de schaarse tijd, lost op in kairos, de eeuwige tijd. Ik werk al meer dan een jaar samen met collega’s die ik nog nooit fysiek heb ontmoet. En hoezo kun je niet voelen hoe iemand erbij zit via Zoom? Laat het wanhopig proberen los en het gebeurt! Laten we afspreken dat we het reizen overlaten aan de vluchtelingen. En dat we ze dan liefdevol opvangen.
L.I.T.A.N.I.E.S van Belgisch componist Nicholas Lens met teksten van de Australische popmuzikant Nick Cave, die elkaar bij het maken van deze cd overigens ook niet fysiek hebben ontmoet, weerspiegelt alles wat volgens mij in deze tijd belangrijk is. Ik noem een paar dingen.
Als je naar L.I.T.A.N.I.E.S luistert vanuit een vastomlijnd idee, bijvoorbeeld over hoe muziek moet klinken of over wat een litanie is, of zelfs maar over hoe het leven in elkaar zit, dan loop je erin vast. Je zult moeten loslaten en je overgeven aan wat Lens en Cave je voorschotelen. En als je dat doet, merk je hoe heilzaam dat is, je vastomlijnde ideeën loslaten. Er opent zich een nieuw universum van mogelijkheden en visies. En je zult merken dat het voortaan gemakkelijker is om mensen met een andere levensvisie te begrijpen. en dan volgt compassie vanzelf.
Deze muziek is van een onaardse schoonheid. Ja, je moet een enigszins geoefend oor hebben om het allemaal meteen te kunnen volgen, maar wat houdt je tegen om je oor ermee te oefenen? “God is beauty, beauty is God” zei Wayne Dyer al. Toen begreep ik dat nog niet. Deze muziek verbindt je met je bron. Als je dat toelaat, tenminste.
En deze muziek zet de tijd stil. Zoals de drums en de basbeats van veel popmuziek de kronos aanzwengelen en je het jachtige gevoel geven dat je nog zo veel moet en dat je tijd tekort hebt, zet deze muziek je stil: kairos. Alle aandacht voor de schoonheid. En je hoofd wordt leeg. De tijd oneindig.
En dan die stilte: deze muziek klinkt vanuit de stilte. Je wordt er stil van, zodat je de stem van je ziel weer kunt horen.
En dan:
“I was remade o Lord, I was no longer me, I was the world, the world entire.”
Enneh. oh ja. Het is dus niet Nick Cave die de mannenstem zingt in 'Litany of Gathering up' of 'Litany of Godly Love', maar Nicholas Lens zelf.
Wino Penris
CD 'L.I.T.A.N.I.E.S'.
Nicholas Lens & Nick Cave
Deutsche Grammophon 4839745
No comments:
Post a Comment