De muziek van CMAT ontsnapte tot voor kort volledig aan mijn aandacht en dat is doodzonde. De Ierse muzikante leverde vorig jaar al een geweldig debuutalbum af, maar op het in de herfst van 2023 verschenen Crazymad, For Me ligt het niveau nog wat hoger. Het is de verdienste van het veelkleurige klankentapijt op het album en van de bijzondere stem van Ciara Mary-Alice Thompson en beiden worden steeds beter en interessanter. De muzikante uit Dublin schrijft bovendien geweldige songs. Het zijn songs vol humor, maar ondertussen vertelt CMAT ook persoonlijke verhalen. Crazymad, For Me dook op in meerdere jaarlijstjes en inmiddels begrijp ik waarom.
De muziek van de Ierse muzikante CMAT was mij tot dusver op een of andere manier ontgaan, maar nadat ik haar eerder dit jaar verschenen tweede album Crazymad, For Me tegen kwam in een aantal jaarlijstjes, ben ik op zijn minst geïntrigeerd door de muziek van de singer-songwriter uit Dublin. CMAT is het alter ego van Ciara Mary-Alice Thompson, die voordat ze vorig jaar haar debuutalbum If My Wife Knew I'd Be Dead uitbracht via bandcamp een aantal singles uitbracht.
Volgens haar bandcamp pagina woonde Ciara Mary-Alice Thompson destijds nog bij haar grootouders en probeerde ze te herstellen van een AliExpress verslaving. Volgens de recentere informatie op Spotify woont ze inmiddels op zichzelf, maar koopt ze nog altijd teveel spulletjes bij de Chinese webwinkel.
De Ierse muzikante ontwikkelde haar muzieksmaak naar verluidt via een streng dieet van traditionele country en moderne pop en dat zijn twee uitersten die nog steeds een belangrijke rol spelen in de muziek van CMAT. Haar debuutalbum liet zich naar eigen zeggen inspireren door zowel Dolly Parton als Katy Perry en dat zijn twee namen die ook zijn terug te horen op het eerder dit jaar verschenen Crazymad, For Me.
Ik heb sinds ik de muziek van CMAT ontdekte een enorm zwak voor If My Wife Knew I'd Be Dead gekregen, maar haar afgelopen herfst verschenen tweede album is nog een stuk beter. CMAT laat zich zoals gezegd inspireren door country en pop en dat is een combinatie van invloeden die ik wekelijks tegen kom. Het maakt echter nogal wat uit of country en pop worden vermengd in Nashville, Tennessee, of in het Ierse Dublin of de studio in Noorwegen waar het album werd opgenomen. Crazymad, For Me klinkt namelijk geen moment als de countrypop die in Nashville wordt gemaakt.
De muziek van CMAT zou ik zelf vooral omschrijven als pop met een country feel en dat is een combinatie die opvallend goed werkt. Crazymad, For Me is een conceptalbum over een traumatische relatie die wordt verwerkt via een mislukte trip met een tijdmachine. CMAT heeft er een heel verhaal van gemaakt, maar ze vertolkt haar songs met zoveel gevoel dat het album wel autobiografisch moet zijn.
CMAT laat op haar tweede album, nog meer dan op haar debuutalbum, horen dat ze aanstekelijke en interessante songs schrijft. Crazymad, For Me laat zich beluisteren als een toegankelijk popalbum, maar het is wel een popalbum dat anders klinkt dan alle andere popalbums van het moment. CMAT heeft af en toe wat van Adele, Lily Allen en Kate Nash, maar laat zich in haar songs meer inspireren door de singer-songwriters uit Nashville dan door de makers van Britse pop.
Het is in eerste instantie vooral de kwaliteit van de songs die van Crazymad, For Me zo’n goed album maakt. In muzikaal opzicht klinkt het album bij beluistering vooral aangenaam, terwijl de zang van Ciara Mary-Alice Thompson niet opvallend mooi is, maar wel steeds de juiste snaar weet te raken. Zowel de muziek als de zang op het album worden overigens wel beter en interessanter wanneer je het album vaker hoort.
Het komt allemaal samen in het prachtige Where Are Your Kids Tonight?, een duet met John Grant, het prijsnummer op een album dat ik over het hoofd zag, maar dat inderdaad absoluut jaarlijstjeswaardig is. En ik ben echt nog lang niet klaar met dit album.
Erwin Zijleman
No comments:
Post a Comment