Coconut Mirror. Connie Lovatt

De Amerikaanse muzikante Connie Lovatt was de afgelopen twintig jaar nauwelijks actief in de muziek, maar leverde afgelopen herfst met het bijzonder klinkende Coconut Mirror een uitstekend album af.

Coconut Mirror van Connie Lovatt werd afgelopen herfst ontvangen met een aantal uitstekende recensies, maar het album kreeg uiteindelijk helaas niet de aandacht die het verdiende. Connie Lovatt is een oudgediende uit de indie muziekscene van New York in de jaren 90, maar koos een kleine twintig jaar geleden voor haar gezin. Met Coconut Mirror keerde de Amerikaanse muzikante afgelopen herfst terug. Het is een uitstekend album dat met één been in de Californische folk uit de jaren 60 en 70 staat en met één been in de New Yorkse indie scene van de jaren 90. Coconut Mirror klinkt hierdoor anders dan de meeste andere albums in het genre, maar maakt verrassend makkelijk indruk.

Connie Lovatt werd geboren op het Caraïbische eiland St. Thomas, maar dook aan het begin van de jaren 90 op in de alternatieve muziekscene van New York. Ze maakte deel uit van de mij onbekende bands Containe en The Pacific Ocean en maakte bovendien enige tijd deel uit van Bill Callahan’s Smog. Zo was ze te horen op het laatste wapenfeit van Smog, het in 2005 verschenen A River Ain't Too Much To Love, maar hierna verdween Connie Lovatt langzaam maar zeker uit de muziek om in Californië een gezin te stichten.

Afgelopen herfst keerde de Amerikaanse muzikante na een afwezigheid van bijna twintig jaar terug met haar eerste soloalbum, Coconut Mirror. Het is een album dat verscheen in een week met heel veel nieuwe albums, maar iedereen die het album, net als ik, liet liggen, zou het solodebuut van Connie Lovatt er zeker nog eens bij moeten pakken. Coconut Mirror is namelijk een geweldig album met een duidelijk eigen geluid.

Coconut Mirror is opgedragen aan de dochter van Connie Lovatt en werd deels opgenomen in Nieuw Zeeland, waar de Amerikaanse muzikante verbleef tijdens de coronapandemie. De in de basis behoorlijk sobere songs van Connie Lovatt werden van afstand aangevuld met bijdragen van oude muzikale vrienden, onder wie Bill Callahan, maar ook Yo La Tengo bassist James McNew en Dirty Three drummer Jim White droegen bij aan het album. Dat hoor je, want in muzikaal opzicht is Coconut Mirror een uitstekend album.

Connie Lovatt verdiende haar sporen in de indie scene van New York in de jaren 90, maar op Coconut Mirror gaat ze vooral verder terug in de tijd. Coconut Mirror roept meer dan eens herinneringen op aan de alternatieve folk zoals die aan het eind van de jaren 60 en het begin van de jaren 70 in Californië werd gemaakt. AllMusic.com, dat het debuutalbum van Connie Lovatt onder mijn aandacht bracht, noemt Judee Sill als vergelijkingsmateriaal, maar dat is zeker niet de enige naam die opkomt bij beluistering van Coconut Mirror, dat zeker ook en misschien nog wel vaker citeert uit de archieven van de Laurel Canyon folk.

Het solodebuut van Connie Lovatt herinnert misschien aan de diverse soorten Californische folk van de jaren 60 en 70, maar onder andere door het gitaarwerk en het wat ongepolijste karakter van de muziek en de songs heeft het album ook wel wat van de muziek die in de jaren 90 in de indie scene van New York werd gemaakt, onder andere door Bill Callahan’s Smog. Ik vind Coconut Mirror echter ook een eigentijds klinkend album.

Door de bijdragen van nogal wat muzikanten klinken de in de basis ingetogen folksongs van Connie Lovatt mooi vol, maar de songs van de Amerikaanse muzikante hebben ook op een of andere manier iets Spartaans en rammelends. Het levert een album op dat flink anders klinkt dan de meeste andere albums die in 2023 in het genre zijn verschenen en Coconut Mirror is wat mij betreft een album dat je dierbaarder wordt wanneer je het vaker hoort.

Op het eerste gehoor hoor je vooral tijdloze songs met een jaren 60 en 70 sfeer, maar Connie Lovatt slaat op fraaie wijze bruggen naar decennia van recentere datum. In muzikaal opzicht is Coconut Mirror een bijzonder mooi album, maar ook de zang van Connie Lovatt deed vrijwel onmiddellijk iets met me en blijft dat ook doen. De Amerikaanse muzikante beschikt over een mooie stem en heeft bovendien iets eigens, waardoor Coconut Mirror er makkelijk uit zou moeten springen in het aanbod van vorig jaar.

Ik merkte het album zelf helaas niet onmiddellijk op, maar ben blij met de tip van AllMusic.com, dat het album er terecht wel heeft uitgepikt en heeft geschaard onder de beste singer-songwriter albums van het jaar. Het is een conclusie waarin ik me zelf inmiddels volledig kan vinden.

Erwin Zijleman

Je kunt Coconut Mirror hier luisteren en bestellen:

https://connielovatt.bandcamp.com/album/coconut-mirror