Kairos 128, 1 April 2021 on Concertzender

Nog steeds een half jaar achter. Zo direct is dat weer vijf maanden, maar daar gaat het niet om. Ik ga mijzelf een uur lang onderdoppelen in iets anders. Muziek die ik doorgaans nooit zou hebben gehoord, muziek ik nooit zou zijn tegengekomen, muziek die mij vreemder dan vreemd is, maar door de jaren dat ik Kairos beluister en dat zijn er inmiddels vijf of zes, toch ook vertrouwd wordt. Laat ik het zo zeggen, ik word niet altijd meer verbaasd. Dat alles geldt niet voor die paar nummers waar wij, Wino, de maker en Wout, de luisteraar elkaar beïnvloeden door onze samenwerking in dit blog. Iedere maand is het wel de vraag: wat staat mij nu weer te wachten? Niet het begin, want dat klinkt inmiddels heel vertrouwd.

Het heeft jaren geduurd, maar inmiddels begint de speellijst als volgt: 'Kairos Tune': Wino Penris en tot voor kort had ik geen idee. Wel gevraagd, nooit een antwoord. Goed gedaan, Wino.

De "echte" opening is voor mij dan weer een verrassing. Het is de Australische band (Perth) Mt. Mountain. Uit de psychedelische scene uit Perth, maar aan de klanken die opklinken zou je dat niet direct zeggen. Tegelijkertijd heeft de muziek iets Indiaas. De tabla-achtige percussie bijvoorbeeld, daar klinkt India duidelijk in door. Dat geldt eveneens voor het gitaarspel. Om de een of andere reden verwacht ik een mega-explosie aan geluid. Led Zeppelin of nog steviger. Led Zep zit sowieso wel in deze instrumental verborgen. Zoals ze klonken op kant een van 'Houses Of The Holy', al die onderwater klanken. Die explosie blijft overigens geheel uit. Voor meer over Mt. Mountain, zie mijn post uit dit voorjaar of winter.

Ware het niet dat de muziek naadloos is overgegaan in 'Dream 32' van Johanna Knutsson en Sebastian Mullaert. Dit is het 'Over The Hills And Far Away' effect. Muziek die van onder water lijkt te komen. Deels helder, deels vervormd. Het komt van een live uitvoering in een Waalse Kerk. Er staat er een in Leiden. Daar staat ook een Pieterskerk, die wordt genoemd in de eerste regel van een gedicht van Harrold Roeland dat wordt voorgelezen. 'Dream 32' is zeker mooi, maar duurt ook te lang, voor mij dan. Af en toe schiet er een geluidsfragment door het "gebubbel" heen. Alsof een harpoen het water doorklieft, op zoek naar zijn prooi.

Toeval? Moet ik denken aan 'Houses Of The Holy', is de volgende artiest 'House Of Cosy Cushions. Zacht gitaar getokkel neemt de plaats in van de bubbels. Het zal door de link zijn die ik eerder heb gelegd, maar het keyboard/fluit geluid dat ik hoor, zou zo bij John Paul Jones vandaan gekomen kunnen zijn. Ook 'Tigress' heeft iets oosters in zich.

'In The Morning Sun' is de tweede bijdrage van House of Cosy Cushions vandaag en de eerste vokale bijdrage. 'In The Morning Sun' is een liedje, met zachte stem gezongen. De invloed is uit de jaren 60. Een fraaie trompet speelt een zachte solo. Indirect heb ik vernomen dat Richard Bolhuis wel eens schrikt van mijn observeringen. Misschien dat hij dit nu ook doet, want ik vind 'In The Morning Sun' prachtig. Het nummer klinkt heel traditioneel, maar gooit af en toe ook een leuke curve ball.

Daarna gebeurt iets vreemds. 'Pleasure Prison', een leuke woordvondst op zich, wordt herhaald en herhaald over vage muziek, die vast van iets anders afkomstig is. Het is erg vervreemdend allemaal na de pracht die er aan vooraf ging. De vervreemdende muziek lijkt toch wel afkomtig van Ivan Zoloto, maar zeker weet je dat nooit bij Kairos.

Het nummer wordt overgenomen door het pomporgel dat ik al even hoorde, gevolgd door een vrouwenstem. Frederik Valentin's 'Tears' (feeaturing Soho Rezazejad). Ook hier schieten telkens vreemde geluiden tussendoor. Er staat niet bewerkt door bij, dus ik ga er van uit dat het zo hoort. Wel intrigerend, omdat het niet voorspelbaar is wat er in het verder redelijk voorspelbare 'Tears' gebeurt.

Het experimentele niveau schuift snel wat door naar links. Geknisper, een diepe synth bas, en andere vreemde geluiden. Een gesampelde vrouwenstem en een mannenstem die zo uit een Heaven 17 nummer geknipt zou kunnen zijn. Het is de band Coil met 'Broccoli'. Als ik het me goed herinner, is Coil een van die bands uit de jaren 80 waarom ik in die jaren stopte met het lezen van 'Oor' en echt afhaakte waar het nieuwe muziek betrof en opgescheept zat met matige tot slechte, nieuwe platen van mijn helden van daarvoor. Wat van 'Broccoli' te maken? Geen idee. Dit is experiment. Het is de hele tijd hetzelfde met spoken word er over heen. Wie weet, met een koptelefoon op is hier nog van te genieten ook. Ik merk wel dat het iets met me doet, in een stemming brengt. Niet prettig, niet onprettig. Een beetje alsof ik letterlijk in de uitstand ga. Of dat nu iets is om na te streven als muzikant? 10 Minuten is ook wel een hele zit, moet ik toegeven.

Ter compensatie komt er een nummer van I Am Oak's corona plaat 'Odd Seeds'. Thijs Kuijken speelde dagen lang akoestische versies van zijn songs en zette ze online tijdens de eerste lockdown. Daarvan werden er een aantal verzameld op 'Odd Seeds'. Een goed idee en een echte aanvulling op zijn oeuvre. Muziek die we nooit gehoord zouden hebben als er geen corona was geweest. Kleine lichtpuntjes. Luister overigens hoe 'Broccoli' overgaat in 'Swells'. Ik zou het oprecht nooit verzonnen hebben. Petje af! 'Swells' is overigens een van de pareltjes op 'Odd Seeds' en is terecht opgenomen in Kairos.

'Swells' stopt abrupt en toch is het alsof de subtiele en persoonlijke atmosfeer die het nummer uitstraalt overloopt in de tweede bijdrage van Knuttsen en Mullaert. Dat ligt bijvoorbeeld aan de klank van het keyboard dat 'Dream 1' begint. Dit is een compositie die over me heen wil spoelen als een golf in de zee. Ik doe mijn ogen dicht en laat het gaan. Ik merk dat ik in mijn hoofd op een van de weinige plekken terecht kom, waar ik niet hoef te zijn als het niet hoeft: een onderzeeboot. De piepjes de sonargeluiden, die blepjes het groene scherm waar de commendant op tuurt. Niet voor mij, zo'n boot.

Een akoestische gitaar neemt het over, met een vrouwenstem die wat oohs zingt. Uitermate zachtmoedige muziek vult mijn oren. Het is Lárus Sigurðsson die terugkeert bij Kairos na enige tijd van afwezigheid. 'P.P. vid daudadjup'? Doedeljo zingt zijn lied in het IJslands?

Een vrouwenstem neemt het over. Al gauw overgenomen door Nick Cave. Ik neem aan opnieuw iets van zijn samenwerking met Nicolas Lens. Inderdaad. Het wordt tijd dat ik Wino eens om een gunst ga vragen. 'L.I.T.A.N.I..E.S.' is geloof ik wel echt bijzonder. De samenzang is ronduit prachtig, met de delicate muziek die het omlijst die dat nog eens onderstreept. Langzaam zwelt de muziek aan. De vrouwenstem is minstens twee maal opgenomen, zo krachtig klinkt ze.

Het verdwijnt en maakt plaats voor een langzaam gespeelde piano. De ruimte tussen de donkere noten wordt gevuld met atmosfeer en diep weggemixte geluiden die niet meer zijn terug te brengen naar hun oorsprong. Het is SYML met 'Pure'. Ik snap waarom ik de plaat heel snel ter zijde heb gelegd waar het een blogrecensie betrof, maar hier merk ik op hoe mooi 'Pure' is en hoe ontzettend goed het past bij 'Litany Of The Gathering Up' van Lens en Cage. Ze zouden zo weer kunnen gaan zingen.

En als de muziek overgaat, is het nog Nick Cave ook, maar nu met Warren Ellis van 'Carnage' De o zo zachte duo plaat, maar ook o zo mooie duoplaat. Een plaat waarvan im mij nu realiseer dat ik hem veel te weinig gespeeld heb. Waarschijnlijk omdat er zo lang zat tussen de digitale release en de fysieke release. Gewoonweg vergeten. Wat zou de LP kosten? Ik lees af en toe prijzen, dat ik het er maar bij laat tegenwoordig. Ga maar eens tanken en kijk dan of er geld overblijft voor een LP. (Ook van olie gemaakt, dus wat wil je.) Gelukkig is er nog een nummer als 'Balcony Man' om de zinnen te verzetten.

Naast een gedicht van Harrold Roeland volgt er ook een compositie. 'Nachtlied Voor Joshua' was vorige keer al een doorlopende, terugkerende zekerheid in die Kairos. Nu is het een stuk van vijf minuten. Ik moet denken aan 'Dream 32' van hierboven en aan de onderzeebootgeluiden. Ook in dit fragment heb ik gevoel mijzelf onderwater te bevinden. Het is er zeker sppokachtiger, want bevreemdende geluiden bereiken mij, tot een piano de mix in komt.

Het is Lyenn, die met het nummer 'Morning Sun' deze Kairos mag afsluiten. Zacht, delicaat, breekbaar, maar bovenal van een enorme schoonheid. Hoe heb ik deze plaat over het hoofd kunnen zien, vraag ik mij af? Waarschijnlijk omdat hij al een tijd uit was toen ik hem kreeg toegezonden. 'Morning Sun' laat me horen hoe erg ik er naast zat. Het nummer heeft genoeg kleine vervreemdende elementen om mij te verbazen. Het is alles behalve een gewone, breekbare ballade. De stem en de piano ja, maar de rest, dat maakt het ook iets totaal anders.

Wout de Natris

Je kunt deze Kairos hier beluisteren:

https://www.concertzender.nl/programma/kairos_601566/

Dit is de speellijst:

00:00 – 00:16  Kairos tune by Wino Penris.

00:00 – 03:31  Mt Mountain. Deluge.
Album ‘Centre’. Self-released/Cabin Fever Collective.

03:04 – 11:56  Johanna Knutsson & Sebastian Mullaert: Dream 32.
Album ‘In Dreams- Live At De Waalse Kerk 2019’. Modern Matters.

06:11 – 07:02  Poem by Harrold Roeland.

11:25 – 13:49  House of Cosy Cushions. Tigress.
Album ‘Haunt Me Sweetly’. Outcast Cats.

13:34 – 16:54  House of Cosy Cushions. In The Morning Sun.
Album ‘Haunt Me Sweetly’. Outcast Cats.

16:38 – 17:40  Ivan Zoloto. Voice Message (feat. LSS).
Album ‘Pleasure Prison ‘. Modern Matters / SOTA311.

17:40 – 18:49  Ivan Zoloto elevator scene (fragment).
Album ‘Pleasure Prison ‘. Modern Matters / SOTA311.

18:41 – 21:17  Frederik Valentin. Tears (ft. Soho Rezazejad) (fragment).
Album ‘0011001 & 0011000’. Posh Isolation.

20:48 – 30:04  Coil. Broccoli. Album ‘Musick To Play In The Dark’. DAIS Records.

29:47 – 32:50  I am Oak. Swells. Album ‘Odd Seeds’. Snowstar Records.

32:25 – 38:41  Johanna Knutsson & Sebastian Mullaert: Dream 1.
Album ‘In Dreams- Live At De Waalse Kerk 2019’. Modern Matters.

38:28 – 40:54  Lárus Sigurðsson. P.P. vid daudadjup.
Album ‘We Are Told That We Shine’. Volkoren 65. 

40:32 – 44:42  Nicholas Lens & Nick Cave. Litany of the gathering up.
Album ‘L.I.T.A.N.I.E.S. Deutsche Grammophon 00289 483 9745.

44:33 – 48:10  SYML. Pure. Album ‘You Knew It Was Me’. V2 Records.

47:49 – 52:15  Nick Cave & Warren Ellis. Balcony man. Album ‘Carnage’. AWAL.

52:05 – 57:24  Harrold Roeland . Nachtlied Voor Joshua (fragment).
Album ‘Nachtlied Voor Joshua‘. Self-released.

54:40 – 59:57  Lyenn. Morning Sun.
Album ‘Adrift’. Near Gale Records – WasteMyRecords.