Posts
Het door de gelouterde Ethan Johns geproduceerde debuut leverde de jonge Tift Merritt direct de vergelijking op met grootheden in het genre als Emmylou Harris en Lucinda Williams, waardoor de singer-songwriter die werd geboren in Texas, maar opgroeide in North Carolina, onmiddellijk tot kroonprinses werd gekroond.
Het was ongetwijfeld goed gekomen als Tift Merritt direct was blijven voortborduren op het geluid van haar debuut, maar dat heeft ze niet gedaan.
Op het in 2004 verschenen Tambourine en het in 2008 uitgebrachte Another Country (beiden geproduceerd door de ervaren George Drakoulias) schoof Tift Merritt wat op richting soul en later ook pop, wat bij de liefhebbers van alt-country niet altijd in goede aarde viel. Ik vond het overigens geweldige platen en kon ook het door Tucker Martine geproduceerde, in 2010 verschenen en net wat lichtvoetiger klinkende See You On The Moon zeer waarderen.
Liefhebbers van alt-country sloten Tift Merritt weer in hun armen toen in 2012 het wederom door Tucker Martine geproduceerde Traveling Alone verscheen, waarop Tift Merritt terugkeerde naar haar alt-country roots.
We zijn inmiddels al weer vijf jaar verder en eindelijk is er weer een nieuwe plaat van Tift Merritt. Stitch Of The World is geproduceerd door Iron & Wine voorman Sam Beam en bevat bijdragen van topmuzikanten als gitarist Marc Ribot, drummer Jay Bellarose en pedal steel virtuoos Eric Heywood.
In muzikaal opzicht klinkt het allemaal geweldig, maar ook verrassend losjes en ingetogen. Stitch Of The World opent stevig, maar bevat voornamelijk meer ingetogen songs. Het zijn songs waarin Tift Merritt de perikelen rond haar echtscheiding bezingt, wat van Stitch Of The World een breakup plaat maakt.
Dat vraagt om wat extra emotie in de vocalen en daarvoor ben je bij Tift Merritt zeker aan het juiste adres. De Amerikaanse hoorde direct bij haar debuut al tot de betere zangeressen in het genre, maar gooit nu nog wat extra gevoel in haar songs. Het maakt van Stitch Of The World een indringende plaat.
Het is ook een opvallend intieme plaat, die voor een belangrijk deel wordt gedragen door de imponerende stem van Tift Merritt, maar ook de bijzonder fraaie accenten van de genoemde topmuzikanten (met een hoofdrol voor de wonderschone gitaarlijnen ban Marc Ribot) en de duetten met Sam Beam tillen de plaat zeker naar een hoger plan.
Hoewel ik alle platen die Tift Merritt sinds haar debuut heeft gemaakt zeer kon waarderen, was Bramble Rose voor mij toch altijd onaantastbaar. Tot nu dan, want met het emotionele en intieme Stitch Of The World heeft Tift Merritt wat mij betreft haar debuut overtroffen. Prachtplaat.
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar Dusty Old Man'':
https://www.youtube.com/watch?v=Vlro3WlpITA
No comments:
Post a Comment