Deze plaat stelt mij voor een dilemma: in welke taal schrijf ik deze recensie? De vorige zin verraadt bij het eerste woord het antwoord al natuurlijk, maar Engels had gekund. Bij De Kift schrijf ik al jaren in het Nederlands, dus doe ik dat nu ook. Keuze gemaakt.
Rats On Rafts heeft eenmaal op dit blog gestaan. De Kift is een zeer frequente gast. In de afgelopen jaren hebben de bands enige malen het podium gedeeld. Daar ben ik niet bij geweest, maar de foto's die ik ervan zag straalden plezier en energie uit. Die mix verwacht ik dus ook te gaan horen op deze cd. De vraag vooraf, voor mij, was toch wel welke band levert het meeste van zijn eigen identiteit, zijn eigene in? Wat ik van de Rotterdammers had gehoord, mixt toch niet direct met de zeer eigen en eclectische sound van de Zaankanters. Toch zegt iets me dat beide bands er niet aan begonnen waren als, in ieder geval de potentie, de som niet meer dan de delen zou opleveren. En ja, bij beluistering hoor ik hoe twee bands zich verweven en elkaar omhoog en voorwaarts duwen. De opmerking van Franz Ferdinand's Paul Thompson, dat dit de beste band was die hij ooit had gezien, komt in het juiste daglicht te staan.
Nu is herrie De Kift niet vreemd. Door de aard van de instrumenten die De Kift inzet, is dat een totaal ander soort herrie dan versterkte en vervormde elektrische gitaren met de knop op 11. Daar zit, in mijn ogen, de valkuil voor De Kift in deze combinatie, omdat ze in dat soort geweld ten onder zou gaan. Dacht ik. Nou nee, juist op zulke momenten komt de kracht van de band naar voren, door haar dwarse arrangementen juist dan er op vol volume doorheen te jagen. Oordoppen mee mensen bij de shows!
Alles valt al samen in het eerste nummer 'Last Day On De Zon'. De titel in twee talen is al een aankondiging van hoe de twee bands het aanpakken. Een vol, sonisch palet, met een sterk afweikend ritme en toeters die bijna dissonant door de gitaarbrij heen schateren. Ferry Heijne er bovenop. Werkelijk schitterend.
Rats On Rafts stelt een prachtige ingetogen kant tentoon in een aantal nummers, waar De Kift wordt versterkt met een spookachtige kwaliteit. Neem hoe 'Dit Schip' over gaat in 'Powder Monkey'. Van schoonheid naar steeds oplopende inspanning. Als een loopband die out of control gaat met jou er op. Een overgang waar de geest van Franz Ferdinand dwars door heen waart.
Wat een heel goed teken is, is dat ik geen moment op zoek ga naar een herken ik het origineel? Nee, natuurlijk gebeurt dat, maar dan is het spontaan. De aanpak maakt het mogelijk om hier met een totaal vers oor naar te luisteren, als een nieuw werk. De twee bands vloeien werkelijk samen en halen het beste uit elkaar. Een mash-up waar mixers enkel van kunnen dromen. Energie, eclectie en kunst. Alles vloeit samen tot een bal energie die de wereld in wordt geschoten. Een mix waar de al eerder genoemde band vorig jaar samen met Sparks als FFS, al zo om geroemd om de samenwerking, een puntje aan kan zuigen. Het verschil is nieuwe nummers versus bestaande, maar vooruit.
Het enige dat in het geweld grotendeels verdwijnt, is het typsiche drummen van Wim ter Weele. Dat is de concessie die aan deze samenwerking moest worden gedaan. Het gaat wel iets meer rechtdoor dan normaal. Geen "1, 2, 3, 4" roepen en dan een waanzinnig ritme aanslaan. Er blijft genoeg te genieten over voor dat u zich zorgen gaat maken.
Het is dat Kaizers Orchestra niet meer bestaat, maar ik had heel graag ooit een plaat gehoord waar De Kift samen met de Noren aan de slag waren gegaan om hun krachten waarlijk te bundelen. De hemel op Aarde geloof ik niet zo in, maar het beste op dit gebied van noord-west Europa was dan toch wel samen gekomen.
Voor nu doe ik het met deze prachtplaat. Wat een tour de force. Sterker nog, de lichte bezwaren die beide bands soms bij mij oproepen bij thuisbelsuistering zijn met dit album als sneeuw voor de zon verdwenen. Rats On Rafts - De Kift is het levende bewijs dat 1 + 1 heel veel meer dan twee, zellfs drie kan zijn in het leven.
Wo.
Je kunt hier luisteren naar 'Last Day On De Zon':
https://www.youtube.com/watch?v=Znet_V60lbE
No comments:
Post a Comment