Posts
Samen met de vooral van The Arcade Fire bekende producer Howard Bilerman (hij produceerde het briljante Funeral) vertaalde Joana Serrat de liefde voor de goed gevulde platenkast van haar ouders naar songs die stuk voor stuk diepe indruk maakten.
Het bleek een platenkast met een voorkeur voor Amerikaanse folk en country, maar Joana Serrat en Howard Bilerman verwerkten alle invloeden uit het verleden in een fris en eigentijds geluid dat veel meer aandacht had verdiend.
De herkansing komt met het onlangs verschenen Cross The Verge, dat nog veel mooier en indrukwekkender is dan zijn voorganger. Ook op haar nieuwe plaat werkt Joana Serrat weer samen met de gelouterde Howard Bilerman en dat is een wijs besluit. Cross The Verge klinkt immers fantastisch en ligt alleen door de productie al een flink stuk voor op de platen van de concurrentie.
Dear Great Canyon werd nog opgenomen in Spanje, maar voor haar nieuwe plaat toog de Spaanse singer-songwriter naar Montreal, alwaar flink wat gastmuzikanten aanschoven, onder wie Basia Bulat, Neil Halstead (Slowdive, Mojave 3) en Ryan Boldt (The Deep Dark Woods). Het levert een prachtige plaat op, die veel meer aandacht verdient dan de toch wat ondergewaardeerde voorganger.
Ook op haar nieuwe plaat maakt Joana Serrat weer muziek die is verankerd in de Amerikaanse rootsmuziek, die zo goed vertegenwoordigd was in de platenkast van haar ouders. Howard Bilerman sluit hierbij aan met een productie waarin de pedal steel centraal staat.
Ondanks de voorliefde voor invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek en het bijbehorende instrumentarium, is Cross The Verge zeker geen 13 in een dozijn rootsplaat. Dat heeft deels te maken met de lichte Spaanse en wat mij betreft zeer charmante Spaanse tongval van Joana Serrat, maar het heeft vooral te maken met de bijzondere sfeer die Joana Serrat creëert op haar nieuwe plaat.
Cross The Verge heeft een licht bedwelmende en soms bijna bezwerende uitwerking en doet af en toe wel wat denken aan de platen van Mazzy Star. Het Britse muziektijdschrift Mojo slaat de spijker dan ook op de kop met de omschrijving “like Mazzy Star guesting on an early Neil Young demo”.
Cross The Verge is soms ingetogen en bijna sereen, maar kan ook uithalen met lekker stevig gitaarwerk en is hierdoor gevarieerder dan de meeste andere platen in het genre. De veelzijdige stem van de Spaanse, die ook aan Sinéad o'Connor kan raken, maakt het af.
Ik heb de plaat inmiddels een tijdje in mijn bezit en kan nauwelijks meer zonder. Joana Serrat maakte indruk met haar vorige plaat, maar deelt een mokerslag uit met deze prachtplaat. Ga dat horen!
Erwin Zijleman
Je kunt hier luisteren naar 'Cross The Verge':
https://www.youtube.com/watch?v=_HODlVjjgOk
No comments:
Post a Comment