Dear great canyon. Joana Serrat

Voor platen in de categorie ‘minder bekend talent in het rootssegment’ ga ik deze week bijna een jaar terug in de tijd. Het is immers al weer bijna een jaar geleden dat Dear Great Canyon van de Spaanse singer-songwriter Joana Serrat verscheen.
 
Dat leverde haar vorig jaar helaas maar weinig aandacht op in Nederland, maar dankzij haar optreden op Eurosonic staat Dear Great Canyon nu gelukkig alsnog in de belangstelling. En terecht.
 
Joana Serrat groeide op in de buurt van Barcelona. Dat hoor je soms terug in het Engels van de Spaanse singer-songwriter, maar zeker niet in de muziek die op Dear Great Canyon centraal staat. De ouders van Joana Serrat beschikten over een goed gevulde platenkast, waarin Amerikaanse muziek centraal stond en die platenkast heeft de muzikale voorkeur van de jonge Joana Serrat voor een belangrijk deel bepaald.
 
Joana Serrat ging daarom aan de andere kant van de grote plas op zoek naar een geschikte producer van naam en faam en die bleken uiteindelijk in de rij te staan voor de getalenteerde Spaanse singer-songwriter. Dear Great Canyon werd uiteindelijk opgenomen in het Spaande Cadiz met de gerenommeerde producer Howard Bilerman achter de knoppen. Bilerman is vooral bekend van The Arcade Fire (hij produceerde het nooit meer overtroffen Funeral) en Godspeed You! Black Emperor, maar produceerde ook platen van Vic Chesnutt, Basia Bulat en de al weer vergeten Angela Desveaux (check haar prachtplaten uit 2006 en 2008).
 
Howard Bilerman heeft het debuut van Joana Serrat voorzien van een productie die zowel authentiek als modern klinkt. De voorliefde van Joana Serrat voor Amerikaanse rootsmuziek klinkt nadrukkelijk door op Dear Great Canyon, maar het is zeker geen 13 in een dozijn rootsplaat geworden. Dear Great Canyon laat weliswaar goed horen dat Joana Serrat flink is beïnvloed door Amerikaanse folk en country, maar deze invloeden zijn verpakt in een heerlijk dromerig en op hetzelfde moment vol geluid waarin typische rootsinstrumenten als een pedal steel fraai worden gecombineerd met moderne elektronica en elektrische gitaren.
 
Ook qua zang is Joana Serrat overigens geen typische rootszangeres. Haar stem doet af en toe denken aan die van Beth Orton, maar heeft af en toe ook iets van Sinéad O’Connor, al worden de excessen gelukkig vermeden. Joana Serrat kan echter ook klinken als een folkie van weleer, wat een hele gevarieerde plaat oplevert, met het hoge niveau als enige constante.

Het levert ook een plaat op die uiteindelijk niet precies in een hokje past, maar wel steeds weet te betoveren met prachtige songs vol geheimen. Deze zijn de ene keer lichtvoetig en toegankelijk, maar zijn net zo makkelijk ingetogen en donker of zelfs dreigend. De ene keer past het in het hokje indie-pop of indie-rock, maar Joana Serrat is ook niet bang voor bijna verstilde folk of duistere country-noir, die goed aansluit op de voorbeelden uit de platenkast van haar ouders.

Howard Bilerman verdient een standbeeld voor de prachtige productie van Dear Great Canyon, maar het meeste respect gaat natuurlijk uit naar de Spaanse singer-songwriter Joana Serrat, die niet alleen een bloedmooie maar ook volop betoverende plaat heeft gemaakt vol songs die iets met je doen en je nieuwsgierig maken naar de achtergronden van deze plaat.
 
Na flink wat beluisteringen weet ik het zeker: Dear Great Canyon is een debuut om heel erg druk over te doen. Dat is vorig jaar helaas niet gebeurd, maar dat Dear Great Canyon een tweede kans verdient is wat mij betreft zeker. Ik schaar hem in ieder geval alvast onder de verrassingen van 2015.

Erwin Zijleman

Je kunt hier luisteren naar 'Green grass':

https://www.youtube.com/watch?v=KuxpdsFRyWo