Je moet het maar durven om een conceptalbum te maken dat is gebaseerd op de korte verhalen van de Amerikaanse schrijver Ernest Hemingway. P.J.M Bond durft het en weet waar hij het over heeft. De korte verhalen van de legendarische schrijver zijn op In Our Time omgevormd tot prachtig ingekleurde songs, die je moeiteloos betoveren. In muzikaal opzicht is het album van een bijzondere schoonheid en ook de stem van P.J.M. Bond overtuigt met het grootste gemak. In Our Time klinkt als een vergeten meesterwerk van een grote muzikant uit de Verenigde Staten, maar het is een album uit het hier en nu en het is bovendien een album van eigen bodem. Een enorme verrassing wat mij betreft dit bijzondere album.
De Nederlandse muzikant Paul Bond leverde aan het eind van 2021 met Sunset Blues een bijzonder knap mini-album af, waarop hij zich liet inspireren door de tijdloze singer-songwriter albums uit de jaren 70. De songs op Sunset Blues klonken direct bij eerste beluistering bijzonder lekker en wanneer je het album vaker hoorde werden de songs van Paul Bond eigenlijk alleen maar onweerstaanbaarder. Sunset Blues was overigens niet de eerste kennismaking met Paul Bond, want de Nederlandse muzikant maakte ook deel uit van de band Dandelion, die met Everest (2016) en Laika, Belka, Strelka (2019) twee prima albums vol lome 70s Westcoast pop met hier en daar een snufje Crosby, Stills & Nash afleverde.
Sinds het uitstekende Sunset Blues keek ik met hoge verwachtingen uit naar een volwaardig album van Paul Bond en dat is nu verschenen. De muzikant uit Amsterdam noemt zich inmiddels P.J.M. Bond en heeft met In Our Time een zeer ambitieus album afgeleverd. Het is een conceptalbum over de eerste verzameling korte verhalen van de Amerikaanse schrijver Ernest Hemingway, van wie in 1925 het boek In Our Time verscheen. Met het project komen de twee passies van P.J.M. Bond, popmuziek en Amerikaanse literatuur, samen, maar een project als dit is niet zonder gevaar. Een ambitieus project als dit wordt al snel een wat pretentieus project en dat levert lang niet altijd goede albums op.
Ik begon daarom met enige scepsis aan de beluistering van het album, maar die verdween vrijwel onmiddellijk als sneeuw voor de zon. Paul Bond heeft als P.J.M. Bond een razend knap album gemaakt dat recht doet aan de prachtige verhalen van Ernest Hemingway, maar dat ook in muzikaal opzicht makkelijk overeind blijft. Op In Our Time zet P.J.M. Bond een aantal flinke stappen vergeleken met het mini-album van twee jaar geleden. Gebleven is de prachtige stem van de Nederlandse muzikant, die zijn songs met veel warmte en gevoel vertolkt. Het is een stem die zich song na song als een warme deken om je heen slaat en die de songs van de Nederlandse muzikant een flinke zet in de rug geeft.
In muzikaal opzicht heeft In Our Time nog altijd een jaren 70 vibe, maar het album klinkt een stuk minder lichtvoetig dan het mini-album van twee jaar geleden. De songs op het album zijn voorzien van bijzonder fraaie en vaak wat klassiek aandoende arrangementen en fraai ingekleurd met flink wat verschillende instrumenten, waarvoor een aantal topmuzikanten uit de Nederlandse muziekscene zijn aangeschoven. Het is zeker geen eenvormig album geworden, want de klassiek aandoende passages worden moeiteloos afgewisseld met bluesy passages, die weer dichter tegen de Amerikaanse rootsmuziek aan kruipen.
P.J.M. Bond brengt op In Our Time de verhalen van de door hem bewonderde Ernest Hemingway op fraaie wijze tot leven, maar betovert ook met de ene na de andere wonderschone song. Het zijn songs die herinneren aan grote singer-songwriters uit de jaren 70 en die zouden zich zeker niet geschaamd hebben voor het bijzonder knap gemaakte In Our Time, dat de lat op een aantal terreinen bijzonder hoog legt, maar dat ook vol staat met popsongs die je na één keer horen voorgoed wilt koesteren. Paul Bond maakte met Sunset Blues een mini-album waar het talent van af spatte, maar als P.J.M. Bond heeft hij met In Our Time een bescheiden meesterwerk afgeleverd.
Erwin Zijleman
No comments:
Post a Comment