Posts
Bij beluistering in een koele week in de afgelopen lente viel Second Nature van Lucius me wat tegen. Bij de temperaturen in de zomer deed het vleugje disco op het album het een stuk beter en wanneer je wat beter naar het album luistert, blijkt het in muzikaal opzicht interessanter dan het in eerste instantie lijkt. Ook op Second Nature moet Lucius het echter vooral hebben van de geweldige stemmen van Jess Wolfe en Holly Laessig, die ook op het vierde album van Lucius weer hemeltergend mooi zingen, waardoor ik Second Nature bij iedere luisterbeurt mooier en indrukwekkender vind en de New Yorkse band toch weer ruim boven het maaiveld uitsteekt.
Ik was in 2014 enorm onder de indruk van Wildewoman, het al in 2013 verschenen debuutalbum van de New Yorkse band Lucius. Op hun debuutalbum imponeerde de band rond zangeressen Jess Wolfe en Holly Laessig allereerst met geweldige vocalen, maar ook de avontuurlijke songs en de bijzondere mix van invloeden maakten van Wildewoman een zeer memorabel debuutalbum, dat aan het eind van 2014 terecht opdook in nogal wat jaarlijstjes, waaronder dat van mij.
De muziek van Lucius deed op Wildewoman aan van alles en nog wat denken, maar misschien nog wel het meest aan de muziek van de helaas miskende stadgenoten Luscious Jackson, die in de jaren 90 drie fantastische albums maakten. Hoewel Lucius op het in 2016 verschenen Good Grief met overtuiging de afslag richting pop nam, vond ik ook het tweede album van de Amerikaanse band zeer de moeite waard, waarna ook het in 2018 verschenen tussendoortje NUDES met covers en herbewerkingen van oude songs er in ging is als koek.
Na Good Grief waren Jess Wolfe en Holly Laessig te horen op talloze albums en gingen ze bovendien als achtergrondzangeressen op tournee met Roger Waters, maar tijdens de corona lockdowns was er volop tijd voor het opnemen van nieuwe muziek. Second Nature werd tijdens deze lockdowns opgenomen in Los Angeles en verscheen aan het begin van de lente.
Ondanks mijn liefde voor de eerste drie albums van de New Yorkse band en de nog altijd uitstekende zang van Jess Wolfe en Holly Laessig, kon Second Nature me in eerste instantie maar weinig boeien. Lucius is op haar vierde album nog wat verder opgeschoven richting pop en laat zich op Second Nature beïnvloeden door de discopop uit de jaren 70, 80 en 90, hier en daar verrijkt met een snufje Prince, flink wat Bee Gees, een beetje ABBA en naarmate het album vordert ook flink wat van de perfect gezongen maar ook aalgladde pop van Wilson Phillips.
Voor de productie van Second Nature riep Lucius de hulp in van Brandi Carlile en Dave Cobb, waardoor ik meer invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek had verwacht, maar die zijn op het nieuwe album van Lucius nauwelijks te horen. Second Nature opent met zwoele klanken en Chic gitaarlijnen en violen, waardoor je direct een aantal decennia wordt teruggeworpen in de tijd.
Het deed me in de koele lente niet zoveel, maar in de warme zomermaanden kwam de discopop van Lucius verrassend makkelijk tot leven. De muziek klinkt zwoel en moddervet en dat combineert prachtig met de geweldige stemmen van Jess Wolfe en Holly Laessig, die ook op hun nieuwe album weer de sterren van de hemel zingen.
Dat hoor je nog wat beter wanneer de disco tijdelijk naar de achtergrond verdwijnt en Jess Wolfe en Holly Laessig in 24 nog maar eens laten horen hoe geweldig ze kunnen zingen en hoe perfect hun stemmen bij elkaar kleuren, wat vergelijkingen oproept met de Zweedse zussen van First Aid Kit of met de stemmen van hun landgenoten ABBA.
In muzikaal opzicht vind ik Second Nature een stuk minder spannend dan met name het briljante debuutalbum van Lucius, maar wanneer je de stemmen van Jess Wolfe en Holly Laessig toelaat, speelt ook Second Nature binnen de kortste keren een gewonnen wedstrijd en blijkt ook het vierde album van Lucius er een van een bijzonder hoog niveau en zeker niet alleen door de weergaloze zang op het album.
Erwin Zijleman
Je kunt Second Nature hier luisteren en bestellen:
https://ilovelucius.bandcamp.com/album/second-nature
No comments:
Post a Comment