The Astral Plane. Dana Sipos

De Canadese muzikante Dana Sipos heeft een prachtig album gemaakt met vooral invloeden uit de folk, maar ook uitstapjes buiten de gebaande paden en haar prachtige stem als sterkste wapen.

The Astral Plane is mijn eerste kennismaking met de muziek van de Canadese singer-songwriter Dana Sipos en het is een kennismaking die diepe indruk heeft gemaakt. Dana Sipos heeft haar muziek prachtig in laten kleuren met flink wat instrumenten en invloeden uit de folk, jazz en psychedelica, ze schrijft teksten die ergens over gaan en componeert songs vol avontuur. Haar sterkste wapen is echter haar stem, die wel wat lijkt op die van Natalie Merchant en die alle songs op het album met veel gevoel en souplesse vertolkt. Ik werd direct overdonderd door dit album, maar het wordt echt alleen maar mooier en indringender. Schande als dit album niet wordt opgemerkt.

The Astral Plane is het vierde album van de Canadese singer-songwriter Dana Sipos. Het is een album dat mijn aandacht trok door een recensie op de Britse muzieksite Folk Radio, die opende met de volgende zinnen: “Listening to The Astral Plane by Dana Sipos is like listening to the sun. How do you describe something that changes your perception of things?”. Ik was door deze zinnen voorbereid op een compleet unieke luisterervaring, maar ik had eigenlijk direct maar één associatie bij beluistering van het album: Natalie Merchant. 

Dana Sipos heeft een stem die flink lijkt op die van een van mijn favoriete singer-songwriters aller tijden en net als Natalie Merchant kiest Dana Sipos in haar songs nooit voor de makkelijkste weg en altijd voor diepgang. Voor liefhebbers van teksten die ergens over gaan lezen de persoonlijke teksten op The Astral Plane als een indringende roman, maar in muzikaal en vocaal opzicht is het nieuwe album van Dana Sipos minstens even interessant. 

De Canadese muzikante is zoals gezegd gezegend met een stem die flink lijkt op die van Natalie Merchant en het is een stem die de songs op het album met veel gevoel, emotie en urgentie vertolkt. Niet iedereen zal gecharmeerd zijn van de stem van de Canadese muzikante (niet iedereen is immers gecharmeerd van de stem van Natalie Merchant), maar ik was na een paar noten overtuigd en naarmate ik vaker luister naar het album wordt de zang alleen maar mooier en intenser. 

In muzikaal opzicht is The Astral Plane al even indrukwekkend. Dana Sipos heeft zich omringd met een flink aantal muzikanten, die tekenen voor een wonderschoon en rijk geluid. Het is een geluid dat stevig citeert uit de archieven van de folk, maar ook invloeden uit de psychedelica en de jazz spelen een voorname rol op het album. Het is een geluid waarin zowel organische als elektronische klanken een weg hebben gevonden en waarin altijd ruimte is voor spannende accenten. 

Dana Sipos slaat in iedere track op het album weer een net wat andere weg is en steeds weer zit je op het puntje van je stoel. In muzikaal opzicht gebeurt er van alles en bovendien is er altijd de prachtige zang, die wat mij betreft van een mooi en interessant album een wonderschoon en fascinerend album maakt. Bijna veertig minuten maakt Dana Sipos muziek die altijd toegankelijk is en op een of andere manier ook altijd bekend klinkt, maar op hetzelfde moment doet ze bijna veertig minuten haar eigen ding. 

Ik heb zoals gezegd veel associaties met het werk van Natalie Merchant, maar die heeft een album als The Astral Plane nog niet in haar oeuvre. In het oeuvre van Natalie Merchant zou ik het album van Dana Sipos overigens scharen onder de betere album, wat genoeg moet zeggen over de kwaliteit van het nieuwe album van de Canadese muzikante. 

Dana Sipos moet met haar album de concurrentie aan met stapels releases van vrouwelijke singer-songwriters in het folky segment, maar wat zou het zonde zijn als dit album tussen wal en schip zou vallen. The Astral Plane van Dana Sipos houdt me sinds de eerste beluistering van het album in een wurggreep en die greep wordt naarmate ik het album vaker hoor alleen maar steviger. Met de cryptische woorden van Folk Radio kan ik nog steeds niet zo veel, maar als de Britse muzieksite wil zeggen dat Dana Sipos een album van een bijzondere schoonheid heeft gemaakt, kan ik ze alleen maar groot gelijk geven.

Erwin Zijleman