Posts
Someone verleidt
en betovert met bijzondere, vaak wat psychedelische klanken, die de
fantasie steeds wat intenser prikkelen, maar een mooie zomerdag ook
prachtig dromerig inkleuren.
Dat
Tessa Rose Jackson veel te bieden heeft liet ze al horen op haar 7 jaar
geleden verschenen debuut, waarmee ze haar soortgenoten binnen de folkpop ver
achter zich liet. Als Someone zet de Amsterdamse muzikante een volgende
stap. ORBIT II is voorzien van een wat elektronischer geluid vol
invloeden. Elektronica, psychedelica, jazz, funk en pop vloeien samen in
een geluid dat loom en zomers is, maar ook spannend en verrassend. Het
levert een luistertrip op die aangename popliedjes combineert met een
flinke dosis avontuur. ORBIT II is een album dat je onmiddellijk
dierbaar is, maar dat vervolgens groeit en groeit en groeit. Een van de
betere albums van 2020, let maar op.
Tessa Rose Jackson debuteerde alweer zeven jaar geleden met het prachtige Songs From The Sandbox. Op haar debuutalbum maakte de singer-songwriter uit Amsterdam indruk met prachtig ingekleurde popliedjes die vol verleiding en vol verrassing zaten.
Tessa Rose Jackson werd vrijwel onmiddellijk en volkomen terecht in het hokje met jonge en veelbelovende vrouwelijke singer-songwriters geduwd en een mooie toekomst in het genre leek zeker. De Amsterdamse muzikante en beeldend kunstenaar vond dit hokje zelf echter veel te beklemmend en beperkend en koos daarom voor een andere weg. Sinds een jaar of twee maakt Tessa Rose Jackson muziek als Someone en combineert ze haar muzikale talenten met haar talenten als beeldend kunstenaar. Someone debuteerde vorig jaar met de EP ORBIT en die wordt nu gevolgd door het album ORBIT II.
Het prachtig verpakte ORBIT II is zeker geen gewoon album, want een ieder die kiest voor de versie op LP krijgt er ook nog vijf fraaie kunstwerkjes bij die via een speciale augmented reality (AR) app tot leven komen. Die ervaring moet ik nog ondergaan, dus ik beperkt me vooralsnog tot de muziek van Someone en die is prachtig.
Als je luistert naar de muziek van Someone hoor je nog wel wat flarden van het zo goede debuut van Tessa Rose Jackson, maar het is ook duidelijk dat ze zich heeft ontdaan van het strakke keurslijf van de folkpop. ORBIT II is elektronischer dan de muziek die we van Tessa Rose Jackson kennen, maar ook psychedelischer en avontuurlijker. Op hetzelfde moment is de Amsterdamse muzikante de kunst van het schrijven van lekker in het gehoor liggende popliedjes niet verleerd.
Ook de songs op ORBIT II klinken bijzonder aangenaam en doen het uitstekend op een mooie zomerdag. Het zijn op hetzelfde moment spannende songs, die steeds weer net wat andere richtingen kiezen. Soms krijgt de elektronica (met af en toe wat Kraftwerk invloeden) alle ruimte, maar er zijn ook steeds weer de lome en zwoele ritmes, die de elektronica combineren met een warmere en organische basis en de muziek van Someone ook richting jazz of funk (Prince zou zeker verliefd zijn geworden op dit album) kunnen duwen.
Het klinkt allemaal bijzonder aangenaam en vaak tijdloos, maar de muziek van Someone is ook spannend en vernieuwend, wat knap is. De mix van elektronica en wat psychedelisch aandoende klanken past prachtig bij de stem van Tessa Rose Jackson, die al even aangenaam klinkt als de instrumentatie op het album en het dromerige karakter van het album nog wat versterkt.
De muziek van Someone op ORBIT II is ook nog eens beeldend. Ik ben nu al benieuwd welke beelden de AR app me gaat voorschotelen, maar ook zonder deze app tovert ORBIT II mooie beelden op het netvlies, zeker wanneer de psychedelische klanken de kant van Franse filmmuziek uit de jaren 70 op gaan.
ORBIT II duurt 45 minuten en in die 45 minuten verschiet het debuut van Someone constant van kleur, maar strijkt het geen moment tegen de haren in. Hoe vaker ik naar het album luister hoe mooier en indrukwekkender het album wordt, maar ondertussen is het ook een heerlijk album om bij weg te dromen. ORBIT II verrast en betovert zo intens dat het je soms duizelt, maar de wens om je lang op te sluiten met dit album om maar niets te hoeven missen wordt ook steeds sterker. Zomaar een van de meeste memorabele debuten van 2020.
Erwin Zijleman
Luister naar onze Spotify Playlist om uit te vinden waar we over schrijven:
Tessa Rose Jackson debuteerde alweer zeven jaar geleden met het prachtige Songs From The Sandbox. Op haar debuutalbum maakte de singer-songwriter uit Amsterdam indruk met prachtig ingekleurde popliedjes die vol verleiding en vol verrassing zaten.
Tessa Rose Jackson werd vrijwel onmiddellijk en volkomen terecht in het hokje met jonge en veelbelovende vrouwelijke singer-songwriters geduwd en een mooie toekomst in het genre leek zeker. De Amsterdamse muzikante en beeldend kunstenaar vond dit hokje zelf echter veel te beklemmend en beperkend en koos daarom voor een andere weg. Sinds een jaar of twee maakt Tessa Rose Jackson muziek als Someone en combineert ze haar muzikale talenten met haar talenten als beeldend kunstenaar. Someone debuteerde vorig jaar met de EP ORBIT en die wordt nu gevolgd door het album ORBIT II.
Het prachtig verpakte ORBIT II is zeker geen gewoon album, want een ieder die kiest voor de versie op LP krijgt er ook nog vijf fraaie kunstwerkjes bij die via een speciale augmented reality (AR) app tot leven komen. Die ervaring moet ik nog ondergaan, dus ik beperkt me vooralsnog tot de muziek van Someone en die is prachtig.
Als je luistert naar de muziek van Someone hoor je nog wel wat flarden van het zo goede debuut van Tessa Rose Jackson, maar het is ook duidelijk dat ze zich heeft ontdaan van het strakke keurslijf van de folkpop. ORBIT II is elektronischer dan de muziek die we van Tessa Rose Jackson kennen, maar ook psychedelischer en avontuurlijker. Op hetzelfde moment is de Amsterdamse muzikante de kunst van het schrijven van lekker in het gehoor liggende popliedjes niet verleerd.
Ook de songs op ORBIT II klinken bijzonder aangenaam en doen het uitstekend op een mooie zomerdag. Het zijn op hetzelfde moment spannende songs, die steeds weer net wat andere richtingen kiezen. Soms krijgt de elektronica (met af en toe wat Kraftwerk invloeden) alle ruimte, maar er zijn ook steeds weer de lome en zwoele ritmes, die de elektronica combineren met een warmere en organische basis en de muziek van Someone ook richting jazz of funk (Prince zou zeker verliefd zijn geworden op dit album) kunnen duwen.
Het klinkt allemaal bijzonder aangenaam en vaak tijdloos, maar de muziek van Someone is ook spannend en vernieuwend, wat knap is. De mix van elektronica en wat psychedelisch aandoende klanken past prachtig bij de stem van Tessa Rose Jackson, die al even aangenaam klinkt als de instrumentatie op het album en het dromerige karakter van het album nog wat versterkt.
De muziek van Someone op ORBIT II is ook nog eens beeldend. Ik ben nu al benieuwd welke beelden de AR app me gaat voorschotelen, maar ook zonder deze app tovert ORBIT II mooie beelden op het netvlies, zeker wanneer de psychedelische klanken de kant van Franse filmmuziek uit de jaren 70 op gaan.
ORBIT II duurt 45 minuten en in die 45 minuten verschiet het debuut van Someone constant van kleur, maar strijkt het geen moment tegen de haren in. Hoe vaker ik naar het album luister hoe mooier en indrukwekkender het album wordt, maar ondertussen is het ook een heerlijk album om bij weg te dromen. ORBIT II verrast en betovert zo intens dat het je soms duizelt, maar de wens om je lang op te sluiten met dit album om maar niets te hoeven missen wordt ook steeds sterker. Zomaar een van de meeste memorabele debuten van 2020.
Erwin Zijleman
Luister naar onze Spotify Playlist om uit te vinden waar we over schrijven:
No comments:
Post a Comment