De naam Bedouine klinkt als een exotische verrassing en de hoes waarin de plaat is gestoken lijkt dit te bevestigen.
Azniv
Korkejian, de vrouw achter de naam Bedouine, werd geboren in het
Syrische Aleppo als kind van Armeense ouders en bracht haar jeugd door
in Saudi Arabië.
Toen
haar ouders in een loterij de zo gewilde Amerikaanse Green card wonnen,
verhuisden ze naar de Verenigde Staten, waar ze zich eerst in Boston en
later in Houston vestigden.
Azniv
had echter haar zinnen gezet op Los Angeles en verhuisde naar de
Californische stad zodra dit mogelijk was. In Los Angeles begon ze met
het maken van muziek en dat heeft nu een fraai debuut als Bedouine
opgeleverd.
Van
de exotische achtergrond van Azniv Korkejian is op dit debuut overigens
niet zoveel te merken, want het debuut van Bedouine klinkt voornamelijk
Amerikaans en ademt de sfeer van de muziek die ver voor haar geboorte
werd gemaakt in de heuvels rond Los Angeles.
Bedouine
overtuigt op haar debuut met opvallend warmbloedige en stemmige muziek,
waarin invloeden uit de folk, country, soul en pop zijn verwerkt. Het
is muziek die herinnert aan die van de grote vrouwelijke
singer-songwriters uit de jaren 70, maar Bedouine sluit ook aan bij
eigentijdse Britse folkies als Laura Marling en Kathryn Williams, met
wie Azniv Korkejian het vermogen om fluisterzacht te zingen deelt.
Als
er al iets exotisch is te horen op het titelloze debuut van Bedouine is
het zeker niet afkomstig uit de contreien waarin Azniv Korkejian
opgroeide. Hier en daar raakt Bedouine aan de zwoele Braziliaanse muziek
van Astrud Gilberto, maar het zijn de invloeden uit haar nieuwe
thuishaven Los Angeles die centraal staan. Het maakt van het debuut van Bedouine een tijdloze plaat, maar Bedouine klinkt door subtiele accenten ook eigentijds.
Het
levert een plaat op met veel mogelijkheden. Het debuut van Bedouine
leent zich uitstekend voor ontspannen klanken op de achtergrond of voor
heerlijk wegdromen, maar de plaat verdient het ook om noot voor noot te
worden uitgeplozen.
Dan
pas hoor je hoe mooi Azniv Korkejian invloeden uit de jaren 70 weet te
verbinden met meer eigentijdse invloeden, waardoor de plaat uitstekend
past op het eigenzinnige Spacebomb label van Matthew E. White, die bouwt
aan een serie prachtige platen met een uniek eigen geluid vol heerlijke
eigenwijze maar wonderschone strijkersarrangementen. Dan
pas hoor je bovendien hoe subtiel en hoe veelzijdig de instrumentatie
op de plaat is en hoe mooi en gevoelig Azniv Korkejian zingt.
Het
debuut van Bedouine lijkt door een ongelukkige releasedatum midden in
de zomer wat onder te sneeuwen, maar de weinige recensies die over de
plaat zijn geschreven zijn terecht lyrisch. De Britse kwaliteitskrant
The Guardian (die dagelijks prachtig over popmuziek schrijft) spreekt
van “one of the most understated and charming albums of the year” en
daar is echt niets van gelogen. Wat een prachtplaat. En hij wordt alleen
maar mooier en mooier.
Erwin Zijleman
Je kunt Bedoiune hier beluisteren en kopen:
https://bedouine.bandcamp.com/
No comments:
Post a Comment