Uit Gewoonte En Bijgeloof. Boeije

Op een dag lag er een cd van een mij totaal onbekende muzikant op de mat. Nu komt dit wel vaker voor, maar het is niet altijd dat de eerste luisterbeurt mij zo overtuigt als Boeije deed met de debuutplaat Uit Gewoonte En Bijgeloof. Gitarist, songschrijver en zanger Rienko Boeije bracht recentelijk zijn plaat uit op Tiny Room Records en graaft behoorlijk diep in zijn persoonlijke geschiedenis.

Dat maakte dat ik meer moest luisteren dan ik normaal zou doen naar een plaat. Een mens heeft maar zoveel tijd in zijn leven beschikbaar. Muzikaal is Uit Gewoonte En Bijgeloof een plaat die te duiden is, misschien zelfs makkelijk. Maar waar gaat de plaat over? Mijn indruk, wellicht te oppervlakkig, was over het loslaten van wat was, over religie, God en dan vooral een strenge, opvoeding.

Laat ik met de muziek beginnen. Boeije speelt prettige (indie) popmuziek, met uitstapjes richting folk, maar ook rock. Dan weer hoor ik dezelfde soort stemmige popmuziek c.q. ballad als voormalig provinciegenoten De Toegift spelen, of komt de sfeer van Spinvis voorbij, maar ook de frasering van Mark van der Holst van The Avonden. Het is allemaal te horen op deze plaat, maar bovenal laat Boeije horen wie het zelf is. Er is met name een verhaal dat er uit moet.

Mooi is, dat ik mezelf als 14, 15 jarige uit het raam van de dakkapel zie hangen om voor het slapen gaan nog stiekem een shaggie te roken, in de hoop dat er niemand naar boven komt en mij betrapt, 'Wegwaaien'. Alleen dat kleine broertje ontbreekt, want die sliepen samen op een kamer beneden. De zolder was van mij alleen. Het lied eindigt met een knallende gitaarsolo, dat 'Wegwaaien' qua sfeer een heel andere kant uitstuurt. Een teken dat hij wel eens betrapt is?

"Met geknepen ogen zoek ik waar jij ligt". Boeije krijgt het in 'Dishoek' voor elkaar om een tekst vaker te herhalen dan Porridge Radio geregeld een gewoonte van maakt. Wat knap is, is dat het nummer toch interessant blijft. De muziek blijft zich gewoon door ontwikkelen en voert mij mee naar het mantra dat Rienko Boeije verspreidt.

Het is in korte interludes waar het geloof naar voren komt. Soms gaat de preek door onder de start van het nummer. De eerste preek gaat over in 'Ze Verdient Het', een zeer traditionele kijk op de man-vrouw relatie. In dit nummer komt de overeenkomst met The Avonden het sterkst naar voren. Denk aan een nummer als 'Klein Aapje'. Op de een of andere manier weten beide artiesten een eigenlijk staccato tekst zeer melodieus te maken. Het wordt gevolgd door een contemplatieve instrumental met alleen gitaar, 'Leer Mij Naar Uw Wil Te Hand'len'. Een zeer religieuze titel en de titel van een psalm.

'Afwezigheid' is echter het nummer van grote twijfel. "Mijn God schittert door afwezigheid". Ik moet dan sinds een aantal jaren denken aan de God in A.N. Rijsts roman 'Harpij'. Hij is niet dood, maar niet meer betrokken uit pure desinteresse. 'Afwezigheid' begint met een oude opname van een kinderstem die in dialect iets over de Heer lijkt te zingen. In contrast met het eigenlijke nummer, hier komt het losmaken echt naar voren. Wil ik nog wel?, vraagt Rienko Boeije zich af. Een negatieve geloofsbelijdenis anno 21e eeuw in optima forma. Ook uit de titels 'Op De Weg Naar Waarheid En Het Leven' en 'Psalm 2' blijkt de invloed en betrokkenheid bij religie.

Mooi is hoe de vergankelijkheid bezongen wordt. De contouren van het bot betasten, een voorstelling van het einde en daar voorbij maken. 'Stof' is een zeer ingetogen nummer waarin Rienko Boeije zich het einde voorstelt. De sfeer is volkomen 'Hoofdkaas' van De Kift. Enkel de grote kartonnen doos met lege conservenblikken ontbreekt. Net als 'Hoofdkaas' wordt het nummer langzaam maar zeker uitgebouwd, in alle bescheidenheid wordt een klein meesterwerk gecreëerd. 'Stof' is een proeve van bekwaamheid. "Mijn U tot lof" of niet, dit is echt heel mooi.

Boeije is deels gemaakt door Rienko Boeije in zijn thuisstudio, maar ook in een kerk in Rotterdam Zuid waar hij nu woont en in Studio Katzwijm in Voorhout, waar recentelijk ook Tramhaus en HOWRAH opnamen. Onder productionele leiding van Floyd Atema kreeg Boeije assistentie van Gerrit van der Scheer en Ilse Hamelink.

Als we het verhaal dat Uit Gewoonte En Bijgeloof vertelt weglaten, ik sluit niet uit dat het album een conceptalbum genoemd kan worden, dan blijft er een muzikaal bijzonder mooi album over. Thuisvlijt gecombineerd met studiovlijt, dat is wat te horen is op het album. Boeije laat verschillende muzikale kanten van zichzelf zien, die allemaal boeiend zijn. Mijn inschatting is dat er veel geschaafd is aan de meeste liedjes om tot de rijkdom te komen die nu hoorbaar is. Of het nu alleen gitaar is, een rijker arrangement of een enkel moment waar het rockpedaal wordt ingetrapt, het is telkens volledig overtuigend. Uit Gewoonte En Bijgeloof is een uiterst sterk album dat gehoord mag worden.

Wout de Natris - van der Borght

Je kunt Uit Gewoonte En Bijgeloof hier luisteren en bestellen:

https://tinyroomrecords.bandcamp.com/album/uit-gewoonte-en-bijgeloof