|
Foto: HareD
|
Derek Walter Dick houdt ermee op. Nog een paar optredens op het Europese vasteland en een tour in het Verenigd Koninkrijk. Dan is de carrière voorbij van de voormalige voorman van Marillion, beter bekend als Fish. Hij was 7 jaar (1981-1988) aan die band verbonden, en startte zijn solocarrière in 1990. In beide gedaanten heeft hij successen gehad, met name met de albums Script for a Jester’s Tear (1983), Misplaced Childhood (1985), Vigil in a Wilderness of Mirrors (1990), Internal Exile (1991) en Weltschmerz (2020). Maar zonder dat Marillion of hij tot de absolute populariteitstop doorstootten. Ik vermoed dat hij dat niet zo erg vond, Fish staat toch vooral bekend om zijn wat moeilijke, literaire teksten, in lang uitgerekte nummers, in de beste prog-rock traditie.
De afscheidstour deed verschillende plekken in Nederland aan, dus zijn publiek is hem trouw gebleven. Zo ook in het uitverkochte Muziekgebouw in Eindhoven, waar hij de 1750 aanwezigen verduveld goed vermaakte, daarbij geholpen door het perfecte geluid. Dat is wel een groot voordeel van dergelijke zalen.
Hij begon het concert verrassend, want Vigil werd door hem achterin de zaal gestart, waarna hij zich langzaam door het publiek naar het podium bewoog. De volgende twee uur en een kwartier gaf hij een mooie selectie uit zijn grote oeuvre ten beste, daarbij geassisteerd door zijn min of meer vaste band (Robin Boult – gitaar, Steve Vantsis – bas, Mickey Simmonds – keyboard en Gavin Griffiths – drum) en geholpen door zangeres Liz Antwi, die reeds in 1999 een duet met Fish zong op het album Raingods with Zippos, en in 2013 op Feast of Consequences, albums waarvan de titelsongs ook voorbij kwamen.
|
Foto: HareD
|
Andere hoogtepunten waren Credo en Big Wedge en hoewel het zesdelige Plague of Ghosts het tempo danig uit het concert haalde, was dat ook wel interessant en mooi. Gelukkig ging hij eruit met een big bang, want na het prachtige en ontroerende A Gentleman’s Excuse Me, dat hij alleen met Simmonds speelde, volgden de Marillion toppers Kayleigh, Lavender, en Heart of Lothian. De tweede toegift bestond uit het heerlijke The Company.
Helaas weer een muziekheld die de mottenballen ingaat, maar de herinneringen aan een heerlijke avond blijven gelukkig!
HareD
No comments:
Post a Comment