Posts
Pascal Stevenson draait al een tijdje mee in de muziekscene van Los Angeles, maar debuteert deze week met haar eigen muziek. Ze noemt zelf een aantal bijzondere inspiratiebronnen voor het debuutalbum van haar band Fashion Club, maar ik hoor zelf hele andere invloeden. Scrutiny vermengt invloeden uit meerdere genres die aan het eind van de jaren 70 en het begin van de jaren 80 groot waren en maakt er een bijzonder geheel van. Het is een geheel dat onmiddellijk vertrouwt klinkt, maar Fashion Club verlegt ook grenzen. In muzikaal opzicht klinkt het allemaal bijzonder lekker, waarna de donkere stem van de muzikante uit Los Angeles het helemaal af maakt. Prachtalbum.
Fashion Club is het alter ego van de Amerikaanse muzikante Pascal Stevenson, die we kennen van de band Moaning, maar die de afgelopen jaren ook intensief samenwerkte met onder andere Girlpool, Cherry Glazerr en SASAMI. Als Fashion Club maakt ze de muziek die ze al een aantal jaren in haar hoofd had en het is naar verluidt muziek die zich met name heeft laten beïnvloeden door de muziek van Kate Bush, Brian Eno en Colin Newman (Wire) en door de producties van Jimmy Jam en Terry Lewis van de jaren 80 albums van Janet Jackson (Control uit 1986 en Rhythm Nation 1814 uit 1989).
Scrutiny, het debuutalbum van Fashion Club, is een persoonlijk album, dat volgt op een aantal jaren van verslavingen, die de muzikante uit Los Angeles inmiddels achter zich heeft gelaten. Ik was op basis van de genoemde inspiratiebronnen erg nieuwsgierig naar de muziek van Fashion Club, maar eerlijk gezegd hoor ik helemaal niets terug van deze inspiratiebronnen. Als ik luister naar Scrutiny hoor ik hele andere inspiratiebronnen en ze stammen vrijwel zonder uitzondering uit de late jaren 70 en vroege jaren 80.
Luister naar het debuut van Fashion Club en je hoort flarden postpunk, synthpop, new wave, artrock en nog wat meer. Het is de muziek die je zou krijgen als je invloeden van Roxy Music, Japan, Joy Division, New Order, Gary Numan, A Flock Of Seagulls en af en toe een heel klein beetje van Duran Duran in de blender gooit. Door deze invloeden klinkt Scrutiny van Fashion Club of een of andere manier direct bekend in de oren, maar een album als dit werd in de late jaren 70 of vroege jaren 80 niet gemaakt.
Pascal Stevenson, die het debuutalbum van Fashion vrijwel in haar eentje maakte, levert met Scrutiny een bonte mix van avontuurlijke basloopjes, strakke drums, soms industriële ritmes, bijzonder fraaie gitaarloopjes en alles verslindende wolken synths af en dat klinkt verrassend lekker.
Ook in vocaal opzicht baart het debuutalbum van Fashion Club opzien. Pascal Stevenson, die als transvrouw door het leven gaat, beschikt over een behoorlijk donker stemgeluid, dat de muziek van Fashion Club het deprimerende geeft dat je in de jaren 80 wel vaker hoorde, al is het niet van het kaliber Ian Curtis.
Ik was zoals gezegd nieuwsgierig geworden door de invloeden die Pascal Stevenson zelf noemt en was minder snel gaan luisteren als ze mijn rijtje namen zou hebben genoemd. Desondanks vind ik Scrutiny van Fashion Club een fantastisch album. De donkere klanken dringen zich vrijwel onmiddellijk op en de muzikante uit Los Angeles is er ook nog eens in geslaagd om negen uitstekende songs te schrijven.
Het zijn negen songs die je onmiddellijk een jaartje of veertig mee terugnemen in de tijd, al ben ik zoals gezegd destijds geen album als Scrutiny tegen gekomen, al komt het album dat Japan nooit maakte misschien nog het meest in de buurt. De huidige postpunk golf schijnt niet zonder praatzangers of praatzangeressen te kunnen en daar ben ik inmiddels echt op uitgekeken.
De met allerlei invloeden verrijkte 'postpunk' van het alter ego van Pascal Stevenson streelt daarentegen voor de zoveelste keer het oor en wordt alleen maar mooier, aanstekelijker en onweerstaanbaarder. Ik lees echt nog veel te weinig over het debuutalbum van Fashion Club, maar dit is echt een pareltje.
Erwin Zijleman
Je kunt Scrutiny hier luisteren en bestellen:
https://fashionclubla.bandcamp.com/album/scrutiny
No comments:
Post a Comment