Echo The Diamond. Margaret Glaspy

Margaret Glaspy heeft op Echo The Diamond de synths van haar vorige album weer verruild voor haar gitaar en dat levert een lekker ruw en gruizig album op, dat uitblinkt door een serie ijzersterke songs.

Margaret Glaspy is een naam die niet bij iedereen een belletje zal doen rinkelen, maar de muzikante uit New York levert na Emotions And Math uit 2016 en Devotion uit 2020 met het deze week verschenen Echo The Diamond haar derde uitstekende album af. Het is een album dat dichter bij haar door gitaren gedomineerde debuutalbum dan bij de vooral met synths ingekleurde opvolger ligt en dat vind ik persoonlijk goed nieuws. Echo The Diamond is vrij elementair ingekleurd, maar zowel het gitaarwerk als de zang op het album overtuigen bijzonder makkelijk. Ook de songs van Margaret Glaspy doen het zonder al te veel opsmuk, maar ze zijn stuk voor stuk raak.

Deze week is het derde album van de Amerikaanse muzikante Margaret Glaspy verschenen en dat is een album waar ik met torenhoge verwachtingen naar uit keek. De muzikante uit Brooklyn, New York, maakte immers diepe indruk met haar eerste twee albums. Margaret Glaspy debuteerde in de zomer van 2016 prachtig met Emotions And Math, dat ik vanwege de intensiteit en het donkere karakter van het album vergeleek met het werk van Fiona Apple. Het betekende overigens niet dat Emotions And Math klonk als een Fiona Apple album, want Margaret Glaspy vertrouwde op haar debuutalbum niet op de piano, maar op indringend en behoorlijk gruizig gitaarwerk.

Tot mijn verbazing dook Emotions And Math niet op in mijn jaarlijstje over 2016, maar het album hoort hier achteraf bezien zeker in thuis. Ook het in 2020 verschenen Devotion haalde overigens mijn jaarlijstje niet, maar ook het tweede album van Margaret Glaspy was van een hoog niveau. Op dit tweede album klonk de muziek van de Amerikaanse singer-songwriter wat minder intens en donker en bovendien was het ruwe gitaarwerk voor een belangrijk deel verdrongen door wolken synths.

Margaret Glaspy staat op de cover van het deze week verschenen Echo The Diamond afgebeeld met een gitaar in haar handen en dat is niet voor niets. Op haar derde album heeft de gitaar het weer gewonnen van de synths en net als op Emotions And Math is het gitaarwerk op Echo The Diamond lekker gruizig. Het is gitaarwerk dat vooraan staat in de mix, wat het nieuwe album van Margaret Glaspy voorziet van een bijzonder geluid.

Ik was best te spreken over het vooral met elektronica ingekleurde en wat gepolijster klinkende Devotion, maar ik ben toch blij dat Margaret Glaspy op haar nieuwe album terugkeert naar het geluid van haar debuutalbum, al legt de muzikante uit Brooklyn dit keer wel andere accenten. Margaret Glaspy kiest op haar derde album vooral voor rocksongs zonder al te veel poespas. De songs op het album hebben genoeg aan de drie-eenheid gitaar, bas en drums en klinken vaak redelijk rechttoe rechtaan.

Dat klinkt misschien niet heel interessant, maar Margaret Glaspy heeft een serie aantrekkelijke songs geschreven en voert ze uit met veel passie. Het gitaarwerk op het album is lekker ruw en gruizig en dat past uitstekend bij de stem van Margaret Glaspy, die wat expressiever maar ook beter is gaan zingen. De associaties met de muziek van Fiona Apple zijn volledig verdwenen en in plaats hiervan hoor ik wel een heel klein beetje van het debuutalbum van Alanis Morissette of van het album waarmee Tracy Bonham doorbrak, maar Echo The Diamond is geen album vol hitsingles.

Het is wel een album met een serie hele goede songs, die ook herinneren aan de indierock uit de jaren 90, maar ik hoor ook wel wat van Big Thief. Het gitaarwerk is heerlijk ruw en bij vlagen stevig, maar Echo The Diamond bevat zowel uptempo songs als songs die zich langzaam voortslepen en met name aan het eind van het album wordt het gitaarwerk bluesier en subtieler.

In de vrouwelijke indierock en indiepop van het moment hoor ik momenteel heel veel albums die erg op elkaar lijken, maar Margaret Glaspy kiest op Echo The Diamond voor een duidelijk andere weg, wat een interessant en onderscheidend album oplevert. De lat lag zoals gezegd hoog, maar ik vind Echo The Diamond inmiddels beter dan zijn twee voorgangers en dat zegt wat.

Erwin Zijleman

Je kunt Echo The Diamond hier luisteren en bestellen:

https://margaretglaspy.bandcamp.com/album/echo-the-diamond