 |
Foto: Hared
|
Zoals door Wout op 29 januari jl. op dit blog besproken, heeft Johan een nieuwe plaat uit, The Great Vacation. Je moet er wat moeite voor doen. Dus meerdere keren luisteren, in mijn geval ook een paar maal in de auto, dan hoor ik het pas echt lekker. Maar die inzet wordt beloond, het is een echt fijne Johan CD, met wat vernieuwing hier en daar, maar wel duidelijk Johan.
Nieuwe plaat, nieuwe tour. Dus de vijf heren die momenteel deel uit maken van de band -zanger Jacob de Greeuw is de enige constante sinds het begin in 1990, eerst als Visions of Johanna en vanaf 1996 als Johan- trekken sinds begin maart door het clubcircuit. Hoewel slechts met 1 optreden per week, is het wel een bijna volledig uitverkochte tour. Petje af dus. En goed nieuws, want de tour gaat verder in november, met speciaal voor Wout het laatste optreden in het Patronaat. Deze zomer staan ze ook op enkele festivals (zie www.johantheband.com).
 |
Foto: Hared
|
Aan belangstelling voor Johan dus geen gebrek en ook de grote zaal van het Paard was uitverkocht. Veel generatiegenoten, vijftigers en zestigers derhalve. Het leek wel of Johan zich aanpaste aan dit publiek, want na de verrassende opening met hun oudste single Swing (een van mijn meest favoriete Johan-nummers) werd een mix van oud en nieuw werk gespeeld. Opvallend vaak maakte De Greeuw gebruik van een stemvervormer, die ik niet in die mate op de CD had gehoord. Had voor mij ook niet gehoeven, maar goed. De nieuwe nummers passen naadloos in het oude werk, zeker So it Goes, Time for Change en I Don’t Know Man. Fijn om ijzersterke songs als Pergola, In the Park, How Does it Feel, of Coming in From the Cold weer live te horen. Nieuw nummer Cincinnati en titelsong The Great Vacation zijn ook lekker. Maar toch, het kabbelde, het was zeker mooi gebracht, er was eigenlijk niks op aan te merken, maar er ontstond ook geen uitgelaten sfeer. Het was een beetje mat, of zoals mijn vriendin zei: ‘De Greeuw staat er bij alsof hij zo snel naar huis moet om zijn powerpoint voor morgen tijdens de accountantsoverleg af te maken’.
Daar kwam eigenlijk pas op het laatst verandering in, te beginnen bij Oceans, Day is Done en een mooie uitgerekte uitvoering van Why Don’t We. In de toegift ging het pas echt los. Fly on the Wall is wat mij betreft het beste nummer van de nieuwe plaat en dat klink echt heel lekker live. De afsluiters Tumble and Fall en Everybody Knows zorgden ervoor dat iedereen met een blij en tevreden gevoel de Haagse avond inging. Al met al, ondanks het rustige en overbeschaafde eerste deel, toch een aanrader. Johan blijft top.
HareD
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten