Bietparels en -zwijnen. The Kik live. Stadsgehoorzaal Leiden, 5-2-2015

De Veelste Grote Nederbiet Shoo. Een pracht titel natuurlijk. Een shoo waarin de (liefde voor) muziek uit een tijd van tieners van 50 jaar terug centraal staat. Dat is wat The Kik of misschien meer specifiek zanger/gitarist Dave von Raven beleidt op het podium met de hulp van zijn The Kik makkers. The Kik maakt het zich niet makkelijk. Zou de zaal voller zitten als de grote hits gespeeld werden en niet dat obscure B-kantje van die band uit Valkenswaard? 'De vlieg' is psychelica van de bovenste plank uit het dorp van een deel van mijn verre voorouders. Moedig is het wel wat de band neerzet en ronduit geslaagd. Het draait om veelal obscure Nederlandstalige nummers, uitgebracht op single, met vaak dan ook nog die fantastische en nog obscuurdere B-kant. Puur rekenkundig gaat dat obscure natuurlijk niet op, want er kunnen nu eenmaal niet minder B-kanten verkocht worden dan van de A-kant. Maar als er al (bijna) niemand de A-kant ooit heeft gehoord, wie weet dan wat de b-kant is? Dave von Raven is zo iemand en hij laat de B-kant nog horen ook, door die te spelen.

Dave von Raven met vlieg

Zo trekt er een keur van beat- of bietnummers op zijn Nederlands voorbij van artiesten als The Dukes, Jop Pannekoek, Ronnie en de Ronnies, Het, ZZ en de Maskers, Boudewijn de Groot, maar ook namen die me niets zeiden. Arie Boomsma?, met Jan Akkerman op gitaar. Alles perfect uitgevoerd, zoals The Kik dat kan. Want als er iets bleek, beter gezegd, nog eens bevestigd werd, dan is het toch dat deze band gewoon erg goed is. Muzikaal zit het zo fijn en strak in elkaar. Dat kan een mens makkelijk vergeten door het causeren van Von Raven, maar achter hem staat een bánd en zelf is hij een goede zanger. Een zanger die het cabaret een beetje ontdekt heeft, dat wel.

De grappen in de show waren zeker geslaagd. Dat begint met het gordijn nog dicht. Een geluidsopname met veel geruis. De opnames van het tv programma 'Top of flop' laat 'I wanna hold your hand' horen van een nieuw groepje uit Engeland. Herman Stok vraagt zijn panel wat ze er van vinden. Het gaat een 100% flop worden, vinden zij. Stok verdedigt de band nog, maar het panel is onverbiddellijk. Geschiedenis werd geschreven die avond in 1964 op de vaderlandse tv. Dat is eigenlijk niet veranderd, realiseer ik me. Nederlandse recensenten geven vaak af op het snoepje van de week uit Engeland. De attributen, van dia projector tot Puch met hoog stuur, een koffergrammofoon en niet te vergeten 'Ik, Jan Cremer', gaven het juiste tijdsbeeld. Alleen de kolenkachel en de ijsbloemen op het raam van de slaapkamer ontbraken.

Op het podium stond nog een ander, geheel onvermoed, attribuut: het drumstel van drummer Ries Doms. Zijn verhaal over Westend drums uit Den Haag, naar aanleiding van de hoes van Q65's albumhoes 'Revolution', vertelt in een sappig Tilburgs dialect, dat mij door familiebanden vertrouwd in de oren klinkt, was een pracht intermezzo. Eindelijk eens een verhaal over een drumstel in plaats van weer een over een gitaar die al dan niet van Jimi Hendrix of George Harrison is geweest of in deze context dan Ronnie Splinter of Robbie van Leeuwen.

Pauze, dat gaat zo in de schouwburg. Wel een gratis biertje. Dat gebruik snap ik ook niet echt, maar met plezier genuttigd. Helaas werd alles minder na de pauze. Kijk maar - - - >
Gelukkig had de band het zelf ook in de gaten en deed er een schepje bovenop.

Als gast toeterde Benjamin Herman een stukje mee. Geruchten over andere illustere gasten uit de jaren 60, werden in Leiden wel aangekondigd, maar verder dan "de schedel van Bob Bouber" kwamen we helaas niet. 'Dracula' werd wel met dansje en al uitgevoerd. Heerlijk nummer. Bij 'Kejje nagaan' bleef de gitaar ditmaal gelukkig gewoon om de nek van lead gitarist/zanger Arjen Spies hangen. "Ik heb geen zin om op te staan' bleef opnieuw op stal, helaas. Volgende show wel, heren?

Wat jammer is, dat er geen cd komt van deze voorstelling. Veel van deze nummers verdienen een tweede kans. Zeker als een goede band als The Kik die zou bieden. Dat is echter een rechtenkwestie en te ingewikkeld, te duur, etc. om rendabel te maken; zo lijkt het. Ontzettend jammer, dat wel. Veel van deze nummers zijn parels die voor de zwijnen geworpen of simpelweg nooit opgevallen zijn in het enorme aanbod. Het kan ook wel eens zijn dat de uitvoering in deze shoo door een veel betere band is neergezet dan het origineel ooit was. Dan nog is het origineel de moeite waard om ook eens te beluisteren.

Als slot toch nog een eigen liedje. Het geweldige nummer 'Verliefd op een plaatje'. Als compliment aan The Kik het volgende: ik heb veel leuke en enkele geweldige nummers gehoord tijdens de shoo, maar dit was de beste van allemaal. Alleen, Dave, wat is het zesde gebod van Willem O.P. Schepper? Want dat heb je toch echt overgeslagen.

Als aanvulling op het vertelde, want de avond was een aaneenschakeling van anekdotes, kennis en quizvragen, het volgende. De Ronnies, die van Ronnie, bestonden niet echt, stelde Von Raven. Daar zet ik het volgende tegenover. In mijn diensttijd, luchtmachtbasis Volkel, lang geleden, vloog een piloot waarvan gezegd werd dat hij de bassist was geweest van Ronnie en de Ronnies. Helaas is dit alles wat ik mij na zoveel jaren kan herinneren. Namen e.d. weet ik echt niet meer van mensen waar ik verder niets mee te maken had. Zo'n situatie waar meerderen zich geen blik verwaardigden naar het voetvolk. Waarin dag of hallo zeggen al te veel is.

Als allerlaatste een nieuwtje. De eerstkomende plaat van The Kik is als begeleidingsband van Armand. Dat kan inderdaad een heel leuke combi zijn. Te verschijnen 2015.

Wo.