Huisconcert De Breek, Haarlem vrijdag 10 november 2023

Foto: Wout de Natris

In een huiskamer in Haarlem staan drie mannen klaar om te beginnen. Allerlei gitaren om hen heen, van mandoline tot electrisch. Er ligt ook nog een mysterieus kastje met knopjes, naast een miniversterker op de vensterbank en een melodica op een versterker. Twee gitaristen en een zanger, zo zal blijken. Het trio heet De Breek, naar een plas waar zij vlak bij wonen. Ze zijn samen muziek gaan maken omdat ze om de hoek van elkaar wonen. Een gouden greep.

De huiskamer is goed gevuld en vol verwachting. Dit is ons eerste nummer, zowel van de avond, maar ook letterlijk. "Het gaat over de jas van de vader van de vader van mijn vader". Zacht en akoestisch zet het trio in en al heel snel verweven zich drie stemmen tot een magische mix. Ik zag monden om mij heen open vallen van de schoonheid die hier gedeeld werd. Na het tweede nummer, over een bom die op de bodem van De Breek zou liggen, was het duidelijk: dit kan niet meer stuk. De Breek had het publiek ingepakt en dat zou inderdaad niet meer veranderen.

Er was ook een primeur in deze huiskamer. Dit was het eerste Nederlandstalige concert. De mooie en vooral poëtische teksten kwamen direct binnen. Liederen over verlangen, de link tussen heden en verleden, neurotische angsten met betrekking tot gevaar voor je kinderen en allerlei zaken die op de een of andere manier zijn achtergelaten danwel -gebleven. Steef Hupkes kreeg de credits van zijn bandleden David Pino (El Pino and the Volunteers, Happy Camper) en Sander van Munster (No Ninja Am I, Showdog), voor deze mooie teksten. Maar ze kwamen tot leven door de vreugde van het samenzingen die de drie de hele avond door uitstraalden.

De opbouw van de set was ronduit sterk. Van volledig akoestisch werd er meer versterkt. In de aankondiging voor het concert stond "de Nederlandse Crosby Stills & Nash". Dat deel werd volledig waargemaakt, maar Neil Young bleek ook aanwezig in de vorm van gitarist David Pino, die menig loopje en solo uit zijn soms diep, grommende gitaar haalde.

Langzaam maar zeker werd er naar stormniveau toegewerkt. Tegen het einde kolkte het letterlijk met nummers waarvan ik hoopte dat ze nooit meer op zouden houden, omdat de perfectie wel bereikt was. "Altijd, altijd" werd telkens weer gezongen, harder en nog mooier. Ook aan mooie dingen komt een einde, maar niet zonder de vervoering van het moment in volle glorie beleefd te mogen hebben. Een klein moment waarop de rillingen langs de rug lopen en het brein jubelt. De singer-songwriter pop songs verwerden tot rock and roll door de geestdrift en kracht waarmee ze werden gebracht.

Na afloop hoorde ik een aantal mensen zeggen dat dit het beste huisconcert was dat ze tot op heden hadden bijgewoond. Livemuziek ervaring is niet te vangen, zelfs niet als je het later terug zou kunnen zien. Dat maakt echt vergelijken onmogelijk. Mijn gevoel zegt echter dat dit heel, heel bijzonder was. De niet altijd direct eenvoudige nummers wisten door de harmonieën echter een brug te slaan en een gevoel over te brengen alsof de songs de eenvoud zelve waren en niet het resultaat van een zoektocht naar de mooiste oplossing, naar perfectie. En daarom is de vergelijking met CSN(&Y) terecht. Zij wisten dit niveau te bereiken, maar De Breek doet dat ook. Dat is wat dit trio zo bijzonder maakt en het concert van uitmuntende kwaliteit.

Het kleine kastje met allerlei knopjes bleek een bass synthesizer. Een druk op de knop en er klonk een diepe basnoot onder alles. Soms zwol het op het einde van een nummer aan. Het liet de vloer en de lucht trillen, om langzaam uit te doven en te wachten op het verdiende applaus, wat vervolgens ook door de huiskamer klaterde.

De Breek bezorgde ons allen een onvergetelijke avond, zoveel was duidelijk kijkend naar de gezichten van de aanwezigen en hun reacties na afloop. De band verdient een veel groter publiek. In de komende maand worden de nieuwe songs opgenomen in de studio van Moss voorman Marien Dorleijn, die hier al werden gespeeld. Daar zitten prachtige nummers tussen. Misschien ook die ene die de radio haalt en voor een volgende stap zorgdraagt. Ik gun het De Breek van harte, maar deze herinnering neemt niemand mij meer af.

Wout de Natris

Je kunt de muziek van De Breek hier luisteren en bestellen:

https://debreek.bandcamp.com/