Ik ben zeker niet vies van eigentijds klinkende countrypop, maar ook met wat traditioneler en nostalgisch aandoende countrymuziek kan ik goed uit de voeten. Dit soort countrymuziek hoorde ik de afgelopen tijd niet mooier en indrukwekkender dan op het prachtige Lost In A Dream van Cassandra Lewis. De Amerikaanse muzikante zingt op haar tweede album continu de sterren van de hemel en doet dit met een mix van kracht en souplesse. Het combineert prachtig met het authentiek klinkende countrygeluid, dat op weergaloze wijze is geproduceerd door niemand minder dan Dave Cobb. Het levert een tijdloos countryalbum op dat de vloer aanveegt met de meeste concurrenten in dit segment van de Amerikaanse rootsmuziek.
Het was in augustus behoorlijk rustig wanneer het gaat om nieuwe albums, maar binnen de Amerikaanse rootsmuziek wil men vooralsnog niets weten van een zomerstop. Er verschenen flink wat interessante albums in het genre en hierbij ging het zowel om eigentijdse countrypop als om wat traditioneler klinkende Amerikaanse rootsmuziek.
Lost In A Dream van Cassandra Lewis valt absoluut in de laatste categorie, want wanneer Lost In A Dream uit de speakers komt waan je je in een andere tijd. Het tweede album van Cassandra Lewis klinkt als een klassiek countryalbum van een aantal decennia geleden, maar de Amerikaanse muzikante beperkt zich zeker niet tot de country, maar voegt ook invloeden uit de soul en de kosmische Americana toe aan haar songs.
Zeker wanneer je het volume wat opvoert hoor je hoe geweldig het album is geproduceerd. Dat kan ook bijna niet anders, want niemand minder dan Nashville golden boy Dave Cobb produceerde het tweede album van Cassandra Lewis. De Amerikaanse topproducer, die inmiddels negen Grammy’s in de wacht sleepte, haalde een aantal geweldige muzikanten naar de studio en dat hoor je.
Lost In A Dream is voorzien van een prachtig geluid, dat het wat nostalgische karakter van het album versterkt. De muzikanten die zijn te horen op het album spelen niet alleen de sterren van de hemel, maar spelen ook verrassend subtiel. Lost In A Dream is voorzien van een fraai ruimtelijk geluid, dat aan de ene kant goed is voor beeldende klanken, maar dat ook veel ruimte open laat.
Die ruimte wordt fraai opgevuld door de fascinerende stem van Cassandra Lewis. De muzikante die al sinds haar jeugd overal en nergens woonde beschikt over een opvallend krachtige stem. Zeker wanneer de Amerikaanse muzikante uithaalt met haar stem is de zang op Lost In A Dream imponerend.
Het knappe is dat Cassandra Lewis met orkaankracht kan zingen, maar zich nergens overschreeuwt. Ook in de meest intense uithalen zingt ze loepzuiver en dat is een knappe prestatie. De Amerikaanse muzikante kan hier en daar geweldig uithalen met een hoeveelheid passie om bang van te worden, maar ze kan ook doseren. De indrukwekkende zang op het tweede album van Cassandra Lewis is minstens even vaak ingetogen en ook dan maakt ze diepe indruk.
De passie van de uithalen maakt makkelijk plaats voor het gevoel en de emotie van de meer ingehouden zang en in beide uitersten excelleert Cassandra Lewis. Het is werkelijk prachtig geproduceerd door Dave Cobb, die de fascinerende stem van Cassandra Lewis op fantastische wijze centraal heeft gezet, maar ook tekent voor een prachtige instrumentatie, die de zang alleen maar versterkt.
Met een stem als die van Cassandra Lewis, een productie van Dave Cobb en de klanken van een aantal geweldige muzikanten kun je geen slecht album maken, maar Lost In A Dream is ook nog eens een album vol geweldige songs. Het zijn songs vol weemoed, nostalgie en melancholie, die herinneren aan de klassieke countryalbums uit de jaren 60 en 70, maar die ook decennia later diepe indruk maken.
Het zijn songs die Cassandra Lewis deels zelf schreef, maar ook erkende songwriters als Angaleena Presley, Natalie Hemby en Emily West droegen bij aan de ijzersterke songs op het album. Het duurde zelf even voor ik het tweede album van Cassandra Lewis van de stapel had gepakt, maar sindsdien ben ik diep, diep onder de indruk van het wonderschone Lost In A Dream.
Erwin Zijleman
No comments:
Post a Comment