Taylor Swift is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een van de grootste popsterren aller tijden, maar ze heeft zich wat mij betreft ook geschaard onder de beste songwriters aller tijden. Ook met The Tortured Poets Department voegt de Amerikaanse muzikante weer handenvol memorabele songs toe aan haar indrukwekkende oeuvre. Het zijn songs die deels flink voortborduren op het geweldige Midnights, maar ook echo’s van de ingetogen albums die ze maakte tijdens de coronapandemie zijn hoorbaar. In thematisch opzicht blijft Taylor Swift bij de van haar bekende thema’s, maar haar teksten zijn ook dit keer prachtig. The Tortured Poets Department overtuigt mij (in de meest uitgebreide versie) twee uur lang met speels gemak en dat is een indrukwekkende prestatie.
The Tortured Poets Department van Taylor Swift was net twee uur beschikbaar op de streaming media platforms, toen de Amerikaanse superster The Anthology versie van het album online zette. De standaard versie is met zestien songs en ruim een uur muziek al aan de lange kant, maar The Anthology versie rekt het album op tot maar liefst eenendertig songs en ruim twee uur muziek. Het zegt iets over de enorme productiviteit van Taylor Swift, maar ruim een uur of zelfs twee uur muziek is bijna altijd te veel van het goede. Toch adviseer ik om te kiezen voor The Anthology versie maar daarover later meer.
The Tortured Poets Department is de opvolger van het zeer succesvolle en wat mij betreft uitstekende Midnights uit 2022. Op dat album werkte Taylor Swift samen met sterproducer Jack Antonoff en deze heeft ook een groot deel van The Tortured Poets Department geproduceerd (overigens samen met Taylor Swift). Ook The National voorman Aaron Dessner, die een belangrijke rol vervulde op Folklore en Evermore, de twee albums die Taylor Swift uitbracht tijdens de coronapandemie, co-produceerde een aantal tracks op het nieuwe album, maar ook daarover later meer.
Taylor Swift begon vrij snel na de release van Midnights aan het schrijven van de songs voor haar nieuwe album. Dat hoor je, want met name de tracks op het eerste deel van het album liggen nadrukkelijk in het verlengde van de songs op Midnights. Het zijn songs die zijn gemaakt met een waslijst aan muzikanten, maar net als op Midnights domineren de synths. Ik was zelf zeer te spreken over Midnights, waardoor ook The Tortured Poets Department mij makkelijk overtuigt.
Je kunt over Taylor Swift denken en zeggen wat je wilt, maar het valt moeilijk te ontkennen dat ze een geweldige songwriter is. Ook op haar nieuwe album maakt de Amerikaanse muzikante indruk met een flink aantal bijna onmiddellijk memorabele songs. Het zijn songs die ook in tekstueel indruk maken, want Taylor Swift schrijft niet alleen mooie en bijzondere teksten, maar heeft ze bovendien voorzien van de nodige persoonlijke misère, waarbij met name haar voormalige geliefden het moeten ontgelden, maar ook haar eigen rouwproces voorbij komt.
Ik heb persoonlijk niet zo heel veel met de stem van Taylor Swift, maar op de zang op het album is echt niets aan te merken en de zang op The Tortured Poets Department is wat mij betreft veel mooier dan op de albums van de jonge Taylor Swift. Ook de productie van Jack Antonoff klinkt zoals altijd fantastisch, al is de verrassing dit keer wat minder groot dan bij de release van de laatste drie albums. Dat geldt met name voor de songs op het eerste deel van het album, dat dicht en soms zelfs heel dicht tegen Midnights aan schuurt.
Op The Anthology versie van het album staan meer songs die zijn geproduceerd door Aaron Dessner en deze vaak door piano gedragen songs zitten wat dichter tegen de meer ingetogen en folky songs van met name Evermore aan. Het zorgt voor de welkome afwisseling die op de standaard versie van het album minder duidelijk hoorbaar is, waardoor ik ondanks de lengte van het album heel blij ben met The Anthology versie.
The Tortured Poets Department roept net als de vorige albums van Taylor Swift gemengde en verrassend uitgesproken reacties op, maar ik ben zelf toch weer diep onder de indruk van de songwriter Taylor Swift. Ik heb sinds 2022 echt een enorm zwak ontwikkeld voor Midnights, maar ook The Tortured Poets Department gaat de komende tijd heel vaak voorbij komen en bevestigt wat mij betreft de status van Taylor Swift als een van de grootste popsterren aller tijden.
De vraag die overblijft is of Taylor Swift keuzes had moeten maken om tot het perfecte popalbum te komen. Zelf ben ik blij met de keuzevrijheid die ik heb, al is het maar omdat ik zeker weet dat een 13-jarige Swiftie of een platenmaatschappij andere keuzes zou maken dan ik maak. En ook mijn ultieme versie van The Tortured Poets Department duurt nog ruim langer dan een uur.
Erwin Zijleman
No comments:
Post a Comment